+3
dunya hepimizin dunyasi, sinirlar var bu sinirlarin otesinde farkli
kulturler inanislar giyimler yemekler cografya barindiran topraklar var ancak has olan bir sey
varki orada yasayanlar bizim gibi hayata gelip bu yolculukta ilerleyen
yasamlar..
gezgin gidecegi topraklardaki gezilesi insan ve doga harikalarini gormenin
yaninda o yasamlara tanik olmak biraz olsun karismak kendine katmak icin
gider, onyargiyi bilmez, bilse bile bunu atmasini ogrenmistir, gitmeden once
uzun uzun cikacagi yollari arastirip bilgi toplar oralara ayak basmislarin
tavsiyelerini de dinler, vardiginda duyduklarini kaale alir ama gidip bir
de kendi gozlugunden bakmak sahit olmak kendine katmak icin gider,
gordukce buyur, gordukce toleransini, bilgisini, dunya bakis yelpazesini
daha da genisletir, gordukce hayati daha cok sever, gordukce bilinmeyeni
bulmak icin yollara duser. Gezgin gozlemleyen gordugunde kendine yenisini
katandir, din, dil, irk, renk ayirmadan dunyayi yasami yasamlari paylasmak
icin gider. Gittikce farkinda olmanin farkinda olur. Kendini bu dunyada bir
yaprak gibi gorur ama o yapragin kiymetininde farkindadir. Dogaya saygiyla
bakar,
gezgin uzaklarda yuce bir dagin eteginde dinlenirken baktigi ufku
gorebilmenin sansini bilir ve tadini ozune katar, yedigi ilk mangonun kokusunu
hep duyumsar, bir nehirde koyu tenli dilini bilmedikleri insanlarla
yakaladiklari baligin tadini asla unutmaz, basamaklarina
oturdugu bir katedral meydaninda cocuk saticinin super ingilizcesine satis
teknigine duydugu hayranliga dayanamayip hic ihtiyaci olmayan bir seyi
aldigini anlatir herkese...
gezginin derdi luks yerde kalmak degildir gunlerce sahilde veya otel
havuzunun basinda uzanip yatamaz, kisa dinlenmelerden sonra duser yeni
yollara bilinmeyene. Konaklamada ona temiz yatak su yeter , bulamazsa o topraklatakiler nasil konakliyorsa oyle konaklar, veya dogaya siginir. Pahali
kiyafetlerle gezmez, her zaman rahat bir ayakkabi vardir ayaginda bilirki
tabana kuvvet yuru diyecek yerler cikabilir onune, acil gerecler hep sirt
cantasindadir gittigi yerlerin kulturune saygi ile giyinir, gittigi her
yerde o topragin verdiklerini yer, damagina yeni tatlar katar, hicde ac
kalmaz her zaman cebinde eline gelebilecek bir yemis, bir parca ekmek
bulundurur.
gezgin gittigi sehirlerde arka sokaklara girip kaybolur cocuklarin
evlerinin avlularinda hangi oyunlari oynadiklarini, evlerde pisen
yemeklerin kokusunu duymak icin girer her sokaga, karis karis yurur aksam
ayaklar yoruldum diye basbas bagirsa bile gezginin yuzu gulumsemeyle ruhu
dopdolu olarak koyar basina yastiga.
O topraklarin insani arasinda trene otobuse kayiga, binerek bir yerden
bir yere ulasir, ne kadar da uzun uykusuz sicak -soguk olsada, bu yollarda
bulur oradaki has dokuyu bu yollarda rastlasir en guzel tasaduflere,
zorluklar cikar, tren kacmistir otobus 10 saat sonra gelecektir,
havaalaninda 24 saat beklemistir sizlanmak yerine ustesinden gelmeyi o
zamani bile keyifle gecirmessini bilir.
gezgin yolculugunu bitirip evine dondugunde bir sonraki yolculugu aklina
koymustur zaten.
Tümünü Göster
