http://sketchtoy.com/66538466

Beyler s.a siz atheistim diyosunuz evren kendiliginden var oldu diyosunuz bi etrafiniza bakin insanin kendisi veya bir kar tanesinin bir baskasina benzememesi arınin gidip bitkiden polen ile bal üretmesi yeni doğan bir yavrunun kendiliğinden bildigi seyleri yapmasi annesinden süt emmeyi akil etmesi oradan o sütun cikmasi hepsi bir tesadüf müdür bi sanatçi sonsuz bilgisini gücünu göstermiyor mu butun bu yazdiklarim şayet haşa kendiliğinden ole oldugunu saysak bu kadar düzenli bir yaşam olabiliriydi kendiliğindende bozunu verip giderdi fakat değil!

valla başkasını bilmem de, benim yaşama amacım net usta. anaya sahip çıksam, tatlı bi yuva kurup hanımla yaşlansam, çoluk çocuğa güzel bi gelecek sunsam kâfi. cennette falan da gözüm yok dıbınakoyim yanacaksak yanarız - ki varsa öyle bi yer muhtemelen oralığız -, ben ideallerimi bu dünyada gerçekleştirip gibtir olup gitmek istiyorum. ama böyle içim dolu dolu, tek ukte kalmaksızın..

hayatta buldugum hic bir anlam yok hayattan bir beklentim de yok her gun ye ic sic tan da gibildim ve sıkıldım yuksek dozda morfin almayi planliyorum
not: onerileriniz varsa bunlari duymak beni mutlu eder

Bence boşluğa düşmemizin sebebi inançsızlıktır beyler. inançsızlık derken herhangi bir dine tabi olmaktan bahsetmiyorum. Sevgiye inanç, samimiyete inanç, içtenliğe inanç aklınıza gelebilecek herhangi birşeye inanç. inançsızlık beraberinde umutsuzluğu, hiç olma duygusunu getiriyor.Bu da devasa bir karadeliğin içinde yitip giden hayatımızı çaresizce izlememize sebep oluyor. Sonuç olarak samimi olmak, içten olmak, değer vermek, umursamak, yaşamayı sevmek, insan olmak varken tüm bu değerlerimizi kendi kişiliğimizle birlikte gömerek ruh gibi yaşamanın anldıbını yitirmemize gerek yok. Hiçbir şeye inanmıyorsak kendimize inanmalıyız ve kendimizr hakettiğimiz değeri vererek bize verilen yaşama şansını yine kendimiz için en iyi şekilde değerlendirmeliyiz. Koca bir hiçliğe, bilinmezliğe kendi benliğimizin hiçliğiyle gitmek mi? Yoksa kendi benliğimizin varlığımızın değeri ile o hiçlik ve bilinmezliğe anlam kazandırmak mı? Seçim yine bizim elimizde.

Özet: Kendinize değer verin çük kafalılar. gibtirtmeyin dalağınızı.

hayat boş eğlen coş diyorum ve konunun kapatılmasını istiyorum

Sahip olduğum tek şey hayatım, cennet beynimin içinde ve paramın yettiği kadar yaşıyorum hayatı

Yoksa insan başıboş bırakılıcağını mı sanır? Kıyame 36

aynen lan arada benımde aklıma gelır ıyı bır ıs sahıbı olmak evlenmek coluk cocuk derken yas oluyo 45 50 belkı de bızım ulkemız de boyle bır duzen var bılemeyız

Yasam amacimiz belli Allah'in rizasini kazanmak ve bu amac ugruna tam olarak ne oldugumuzun ve hangi kosullarda yasamamizin bir onemi yok.
Gercek olan tek sey vardir oda yuce dinimizdir ve sen bu gercegi kabul etmek zoruna gittiginden ibadet etmek zoruna gittiginden bu gercegi kabul edemiyorsun.
Sen gercegi kabul etmeyip kendi yalaninda kaybolanlardansin istersen kendini öldurebilirsin ölumunun yasi tutulmayacaktir...

Uzun süreli düşündüğüm bir teori var kardeşim. Bildiğin gibi evrende Bir tesbihin imamesi kadar yer bile kaplamıyoruz. Bence dış varlıklar bize belli birgörev verdi ve bunu zihnimize yerleştirdi belki onlar için yen ibri dünya yeni silahlar yeni teknolojiler yaratıyoruz. Ee hayvanlar? diyecekseniz iki sebebi var
1. Yalnız olmadığımıza inanmak.
2. Besin döngüsü beslenme.vb
Bence şuanda diğer canlıların bize verdiği görevlerin dışına çıktık iç savaş yaşıyoruz evreni hayatı sorguluyoruz. Bence diğer varlıklar bizi savaşlardan sonra bıraktı giblemiyorlar

Şahsen ateistlerin, çoğu müslümandan daha inançlı olduklarını düşünüyorum. Adamlar en azından sorguluyor çoğu müslüman ise onlara gelen ilk emirin 'Oku' olmasına rağmen hala babalarından duydukları ve 'din' diye prim edilen şeylere sorgusuz sualsiz körü körüne bağlanıyor. Yani @1 adamsın.