gerçekten yalnız mısınız

sen gibi yemişşsin panpa

Yalnızım lan arayan soran yok sevdiğim kız reddetti hayatımi gibeyim yataktan kalkamadim hala

uğruna uyanacak birinin olmaması yastığına aşık etmez mi insanı?

insanlar biraz da mazoşisttir aslında dert ister. kalınca yalnız, eski dertlerine bile sırnaşır.

hayır tabi ki şapşik

nedir peki bizi bu kadar değersiz, vazgeçilebilir yapan? nedir peki bizim verdiğimiz değere karşılık bizi insanların önemsememesinin sebebi? gerçekten hak ediyor muyuz bunu? herkesin mutluluğunu isteyip, insanların mutluluğunu görünce biz de mutlu olurken neden nezaketen de olsa bi allahın kulu arayıp sormaz? bu kadar mı huur cocuguyuz biz he bu kadar mı? çok mu görüyorsunuz sizin için önemi olmayan nezaketen verilen bir selamı bize? unuttum sevmeyi değil belki ama sevilmeyi. neye benzediğini, nasıl hissettirdiğini.. sevmek derken kadın erkek ilişkisinden bahsetmiyorum bu arada illa ki o anlamda olmaz sevgi. çiçeği sever insan, böceği sever, dağı sever, taşı sever en önemlisi yaşamayı sever.. ama sevilmeye gelecek olursak işte o konu hakkında gerçekten bir bilgim yok.. nankörlük etmek istemem etrafımda yine de 3-5 insan var adam akıllı diyebildiğim. gerisi zaten fasa fiso işleri düşmeden ne ararlar ne sorarlar. ama o 3-5 insanın da ne bileyim benim onlara verdiğim değer kadar bana değer verdiklerini düşünmüyorum açıkçası. hak etmişimdir belki bunu bilemiyorum. ama bence hak etmedim be. en azından bu kadarını..

ulan yorumları okudum amkk hepımız aynıyız bakın alayımız aynı yoksa burda ısımız olmaz amkk ıcımızı dokuyoruz ıyı ki varsınız binler

eden bulur derler ya. ben çok ettim. kendimi sokak lambasının altında buldum hep, yaptıklarımın sonuçlarını ararken. e haliyle yandı canım. fiziki olarak doğan güneş kadar ısıtmadı içimi yaptıklarım. umudumu ekgib etmedim ki bir günde biri bana eder, ve bende yardım ederim bulmasına. efkar kelimesi... iç organlarındaki sıkışmaya surattaki ellerindeki uyuşmaya tercuman olur.

yardım ettim herkese elimden geldiğince hem maddi hem manevi.. dosta da düşmana da anasını satayım. çünkü bana böyle öğretildi moruk. yardıma ihtiyacı olana yardım eli uzatmaktır doğru olan, yapılması gereken. bunu karşılık beklemeden yaptım. insanlar bana borçlu olsun diye değil. zaten biri bana sırf borçlu hissettiği için, mecburiyet hissiyle selam sabahı kesmiyorsa ekgib olsun onun dostluğu da düşmanlığı da. bu acizliği ilk önce ben kendime yakıştırmam, yakıştıramam. dediğim gibi mecburiyetle olmasın hiçbir şey. ama vefa ve minnet farklı şeylerdir. en değer verdiğim şey budur benim şu hayatta. hatıra paha biçilemez beyler.. en azından bana hatrı olanların öyle..

ama yaşam be yaşam. sihirli kelime budur. acısıyla tatlısıyla yaşayalım, önümüze bakalım. her güne en iyi günümüz olacakmışcasına uyanalım. inanalım buna.. kim bilir belki bir gün biz de düşeriz birilerinin aklına..

aradığım başlık içimi dökeceğim okumayın.

ben burda birine hayatımı anlattım sayfalar sürdü, kitap gibi oldu keşke onu yazabilsem size ama çok özel şeyler var.

bu hayat bana vurdu hep vurdu, şans vurdu, ailem vurdu, arkadaşlarım vurdu, sevdiklerim sevmediklerim vurdu. dost dediğim düşman oldu, düşmanla bir oldu.

- 8 yaşındayken babam hapse girdi, 12 yaşında çıktı annemle ayrıldılar.
- bu sebepten dolayı dedemlerin yanına başka bir memlekete taşındık.
-bu memlekette tak gibi bir hayat yaşamaya başladım. asosyal oldum, arkadaşım olmadı ; arkadaş dediğim oldu ama sırtımdan vurdu.
-sağlık problemlerim hep dert oldu, sağlıklı bir insan nedir bilemem , ben hep sağlık problemleri çektim ; çekiyorum. derdim bitmiyor bu konuda. üstüne şimdi panik atak hastasıyım yaygın ankisiyet bozukluğum var.
-tipsizim tip hep problemim oldu. dalga geçtiler, kabul görmediler beni. oysa ki suçum neydi suçum neydi , ben mi istedim böyle olmasını. koca bir burnu yamuk dişleri göz altlarını ben mi istedim.
param olmadı ki benim hiç 37 ekran tv'um dandirik pcm küçük odamda yaşıyorum. 2 kıyafetle idare ederim. param olmadı olamadı.

-3hafta önce bir kız peşime düştü sevdi beni çok sevmiş, ilk mesajı o attı ilk o ekledi faceden. adımı bulmak için bile günlerce uğraşmış sevgili oldukda ne oldu kendine bağladı beni ve şimdi bıraktı saçma sapan bir sebepten. o da diğerleri gibi sevmedi.
-3yıllık arkadaşlarım sattı düşmanıma gittiler. niçin güç için , daha fazla tanınmak çevre için sattılar.

intihar denedim olmadı deneyeceğim gene. ölüm bekliyor beni ölüm

derdim çook dinleyenim yook. dertlerimin 20de birinide olsa buraya yazmak bir süreliğine rahatlattı beni

sağolun ,varolun böyle bir başlık için

bu kadar insan yalnızsa, neden bu kadar insan yalnız? diye bi söz var ya. burda çivi çiviyi sökemez. yalnızlık kanser gibidir. en ufak hissetmede daha ilk aşamalarında avutursun ya kendini yalzılık sultanlık baba dert yok tasa yok, böyle iyi kime ihtiyacım var ki?lerle dolar dünyan. sonra bişey daha hissdersin. kafeden bahşiş bırakmadan çıknca hissettiğin kadar hafif bir his. ekgiblik. hele bir yalnızlıkla yan yana gelisin sen onu o zaman gör. bu kadar şeyi sana yazdırani, yazdırmaya devam eden şey aslında yalnızlığın altındaki ekgibliktir. kimse aşamaz.

ne demiş şair;
Belki bu mısralarım esecek gönüllerde
Fakat herkese uzak kalacak, yalnızlığım.

hiçbir sebep intiharı haklı çıkarmaz. hayat sürprizlerle dolu. unutmayın bu yaşadıklarınız sayesinde bu gün böyle birisiniz. yaşadıklarınıza borçlusunuz şu anki karakterinizi, kişiliğinizi.. bunlar olmasaydı belki biz de dışarıdaki ciğeri 5 para etmezler gibi olacaktık. bi farkımız kalmıcaktı. elbet kıymetimiz anlanacak bir gün. o güne kadar umut etmeye devam. vazgeçmek yok panpalar. inanınca her şey olur.

@1 suku

yalnızlık bu değil amk. sürüyle arkadaşın varken hiç dostunun olmamasıdır yalnızlık ananın babana bile güvenememektir. düştüğünde en yakından tekme yemektir yalnızlık vs vs.

@19 bizim dediğimizde çok farklı değil panpa

panpalar her şeye rağmen denemekten vazgeçmeyin.ne yaşarsanız yaşayın gene de denemekten vazgeçmeyin.99 defa deneyip 100.de başarılı olabilirsiniz neden olmasın amk? bakın ben ki 5 yıllık ilişkinin ardından aldatılmış günlerce kabus görmüş biri olarak yazıyorum bunları. etrafında 1 kişi olmayan biri olarak yazıyorum. etrafımda kimse yoksa ben varım ben benim için varım ben için yaşarım hayat felsefem budur artık. mutlu olduğunuz şeyleri yapın anı yaşayın keyif almaya çalışın acılar da bizim için mutluluklar da ama unutmayın yolun sonunda gene biz varız kendimiz için varız bunu unutmayın.pes etmeyin bir sonraki yaşayacaklarınızı bir önceki başarısızlığınızla kıyaslamayın yeniden deneyin ölmedik ya amk hayat devam ediyor işte.

ölmedik ya amk

@21 güzel moral verdi

@21 mutluluğun formülünü vermiş. dalga geçmiyorum cidden mutlu olmak istiyorsak biraz bencil olmalıyız sanırım.