1. 51.
    0
    iki üç dakika sürdü bu duygu seli. Şimdi hemen uyumak istiyordu. Utanmıştı ağlamaktan. Kendini unutuncaya kadar içmenin hiçbir zaman

    çare olmadığının bilincindeydi. Yatağa girdi, başını yastığa gömdü. Uyku başarısız hayatlar için güçlü bir sığınaktır.
    ···
  2. 52.
    0
    @42 oh be okuyacak bir kişi daha. sağol panpam.
    ···
  3. 53.
    0
    Uyandığında aklına paralar geldi. Ciddi ciddi hırsızlık yaptığına o an, uyku mahmurluğunun da verdiği bönlükle inanamamıştı. Hemen

    kontrol etmeliydi. Salona girdi, paraları gördü ve sakinleşti. iki aydır çektiği ıstıraplar son bulmuştu. Yere attığı deste gözüne

    ilişti. Onu yerden aldı ve diğerlerinin üstüne koydu. Şimdi ilk iş bundan sonrası için sağlam adımlar atmaktı.
    ···
  4. 54.
    0
    Zenginleştiğini kimseye söylemeyecekti başlarda. Aynı hayatı sürdürecekti. işe gitmeye devam edecekti. Bir süre sonra; gerçekte vefat

    etmiş olan annesine kavuştuğunu, annesinin çok zengin olduğunu ve onun verdiği paralar sayesinde refaha kavuştuğunu anlatacaktı. Bunu

    anlatması kolaydı da gerçekten mutlu birini oynaması çok zor olacaktı. Nasıl hırsızlığı gerçekleştirdiyse bunu da başarmalıydı. Her

    şey sevdiği kız Melis içindi.
    ···
  5. 55.
    0
    Kahvaltısını yaparken aklına hırsızlık için girdiği dairenin sahibesi Rukiye Hanım geldi. iştahı kesiliverdi. 5 ay evvel kadının

    hizmetçisi, kirlenen pardösüsünü Mehmet’in çalıştığı kuru temizleme dükkanına getirmişti. Onu temizleyip eve teslim etme işi Mehmet’e

    düşmüştü. Daireye buyur edildiğinde gözlerine inanamadı. Ev çok lükstü, eski moda ama pahalı olduğu belli eşyalarla donatılmıştı.
    ···
  6. 56.
    0
    Belli ki kadın çok zengindi. Pardösüyü arka odalardan birine zütürmesini söylemişti kadın. Hizmetçisinin izne ayrıldığını, kendisinin

    de artık dışarı çıkmakta güçlük çektiğini bu yüzden firmadan birinin getirmesini istediğini söyledi. Mehmet, kapısı açık olan odaya

    girdi. Şatafata hayran kalmıştı. Antika eşyalardan, biblolardan, vazolardan gözünü alamıyordu.
    ···
  7. 57.
    +1
    reserved
    ···
  8. 58.
    0
    Sonra elbiseyi koltuklardan birinin üzerine bıraktı ve odadaki eşyaları incelemeye koyuldu. Oturunca kendisini görebildiği aynalı bir

    masa vardı. Sandalyesine oturdu ve kendini seyretmeye başladı. Masanın yanlarında çekmeceler vardı. Onları karıştırmaya başladı.

    Küçüklüğünden beri merak duygusuna engel olamıyordu. Aklından hırsızlıkla ilgili en ufak bir fikir kırıntısı geçmemişti. Ta ki o

    paraları orada görene dek.
    ···
  9. 59.
    0
    Deste deste paralar derince çekmeceyi doldurmuştu. Gözlerine inanamadı. Hayatı boyunca böyle destelerden birini bile görmemişti. ‘Ne

    zenginlik’ diye geçirdi içinden. Ama kadının onu merak etmesi ihtimalini düşünerek çekmeceyi kapattı ve odadan ayrıldı. Kadın ona çay

    koymuştu.

    Rukiye: evladım, hava soğuktur. için ısınsın diye sana çay koydum. içersin değil mi?
    ···
  10. 60.
    +1
    anlat panpa dinliyom
    ···
  11. 61.
    0
    Epeyce geniş salonda çay içmeye başladılar. Kadın, kendini anlatmaya başladı. Evlendiği eşini ve iki evladını kaybettiğini söyledi.

    Ölüm yıllarını hatırlayamamıştı. Konuşma güçlüğü çekiyordu kadın. Yalnızlık çektiğinden bahsetti. Türkmenistanlı hizmetçisinin bugün

    izinli olduğunu söyledi. Konuştuktan on dakika sonra tekrar aynı muhabbeti açıyordu. Belli ki Alzheimer hastasıydı. Adını bile beş

    altı kez sormuştu Mehmet’e.
    ···
  12. 62.
    0
    Eşinin geride bıraktığı şirketlerinden, onları avukatı vasıtasıyla yönettiğinden bahsetmişti. Mehmet hiç konuşmuyor sadece dinliyordu.

    Kadıncağız açtığı konuların hepsini, unuttuğu ayrıntılarından dolayı tam manasıyla anlatamamıştı zaten. Mehmet çayını bitirince gitmek

    istediğini söyledi. Kadın onu yolcu etti. Mehmet düşünceli vaziyette dükkanın yolunu tuttu.
    ···
  13. 63.
    0
    O gün hırsızlık fikri aklına girivermişti. Kadın zaten zengindi, çalacağı para kadın için çıtır çerez parasıydı. Bankalarda bunun

    belki on belki yirmi katı parasının olduğunu düşündü. Ayrıca Mehmet’in eve geldiğini hatırlaması pek mümkün gözükmüyordu. Kulağı iyi

    duymadığı için yapacağı olası gürültüleri de anlamazdı. Tek problem evdeki hizmetçiydi. Onun evde olmadığı gün eve girip halletmeliydi

    bu işi. Pazar günü hizmetçinin izin günü olduğunu söylemişti kadın.
    ···
  14. 64.
    0
    ulan ne gri ekranmış.
    ···
  15. 65.
    0
    gri ekranın amk sen hikayenin devdıbını at
    ···
  16. 66.
    0
    Aynı günün akşamı plan kurmaya başlarken eve nasıl gireceğini düşündü. Dış kapının ve dairenin anahtarı lazım olacaktı. Onun için de

    eve ertesi gün tekrar gitti. Kadına sahte bir irsaliye fişi imzalatmak için geldiğini söyledi. Bir süre kendini anlattı çünkü kadın

    yine unutmuştu Mehmet’i. Bir süre sonra anca hatırlayabildi ve Mehmet’i içeri buyur etti. Anahtarları çıkarıp kalıplarını alabilmek

    içeride daha kolay olacağı için kapıdan uzaklaşmamalıydı.
    ···
  17. 67.
    0
    @57 merak etme panpa hikaye devam ediyor.
    ···
  18. 68.
    0
    @60 bu ne kardeşim ya al rekldıbını şurdan.
    ···
  19. 69.
    0
    Kadın imzalama işini bitirince Mehmet’e bir şeyler içip içmeyeceğini sordu. Mehmet burada planını devreye soktu. işinin olduğunu ama

    su içebileceğini söyledi. Kadın mutfağa yöneldiği anda kapıda duran anahtarları çıkarıp şeklini alacağı bir kalıba bastırmıştı. Kadın

    gelmeden anahtarları kilitlerine soktu. Kalıbı cebine attı. Artık tüm iş bir anahtarcıdaydı.
    ···
  20. 70.
    0
    Zaten son iki buçuk yıl boyunca her gün gerçekleşen görünmezlik durumu da işini kolaylaştıracaktı. Bu görünmezlikten de bahsetmem

    gerekiyor ki Mehmet’i bu yola sürükleyen çevre bilinsin. Her insan her gün 7 dakika 36 saniye görünmez oluyordu. Gün içinde ne zaman

    olacağı belli olmuyordu. Başlarda bunun bir hastalıktan kaynaklandığı düşünüldü. Ama dünyanın her ülkesinden insan bundan

    etkilenmişti.
    ···