Aranızda? Yapayalnız ama, sanki tüm dünya terk etmiş gibi

Kalabalıklardan sıkıldım ben aslında. Sahte gülüşler, yalancı dostluklar, güvenilmez insanlar...
işte bunlar varsa yalnızlığın zirvesini yaşamak istersin.

Yanlız basima Survivor izliyorum

Kıyamam 🥺

labirentten bozma dehliz olmuş içim gerçekten yapa yalnız hisseden var mı diyor

Kendimle başkalarından fazla konuşuyorum yalnızlığa girer mi

Yalnızken daha kalabalığım

2 dostum ve ailem var
Vee çok güvendiğim bir kız arkadaşım vardı amaaaaa
Neyseee

yalnızlık primi kasılıyor

hayatım bomtak geçiyor. hiçbir arkadaşım yanımda değil.

gelirse kuzenlerim uğruyor yanıma sadece...

bölümü bitirip yüksek lisansa başlayınca oldu bu bende. bi 4-5 senedir devam ediyor. fazla sosyal değilimdir ancak etrafımda insanların olması da hoşuma gider. e bu kalabalık da kalmayınca bi karamsar ruh hali geldi bana. yazıp konuştuğum, takıldığım kimse yok, yeni insanlar tanıyasım yok, geleceğim belirsiz, herhangi bi teşebbüsüm yok tam bi inziva, izolasyon süreci. bakıyorum dışarıda nesil değişti bildiğin be kardeşim. sıkıntılı bir durum

çok şükür sevenlerim var

gerçek yalnızlık. yanında 10 15 kişide olsa kendini rahat hissetmemen samimiyetsiz ortam. yapmacık konuşmalar. biryere gittiğinde arkandan konuşulduğunu bilmen ama alışman. benim için yalnızlık budur.

ben varım dertleşebildiğim hiç kimse yok zaten umursayanda olucagini sanmiyorum dusuncelerimi paylasabilecegimde kimse yok kendi annem ve babamda dahil 26 yasindayim ergen degilim. hislerimi anlayanilende hic kimse yok hep boyleydim sadece simdilerde kabullenmeye basladim

Gençlikte yalnız olmak gibisi var mı lan. Sizin içiniz geçmiş. Dünyanın altını üstüne getirirdim

Yok

bu soruya yanıt vermeden önce, öncelikle gerçek nedir? sorusuna yanıt bulmalı ve yalnızlık kavrdıbının içini doldurmalıyız çünkü yalnızlık gibi yalnızlık kavrdıbının da içi boştur. insan için -gerçek- tek bir kavram vardır o da insanın o an hissettikleridir, farklı bir anda o hissetmiş oldukları gerçek değildir çünkü insan farklı iki anda aynı şeyleri tekrar hissedemez. gerçeklik açısından yalnızlık hissine baktığımızda, diğer bütün hislerde olduğu gibi yalnızlığın da sürdürülebilirliği yoktur. yalnızlık hissedilen bir andır ve geçtikten sonra o andan itibaren bitmiştir. biten yalnızlık anından sonra hissedilenler, yalnızlık hissinin insanda bırakmış oldukları farklı etkileridir. bunlar acı, zevk, buhran, mutluluk, dram vb. olarak bir süre yaşanır ve -vb- olarak belirttiğim diğer bir çok etki de kelimeleri bilinmediği için yaşandığının farkına varılmadan yaşanmaya devam eder ve sonlanır. yaşandığının farkına varılmayan o hisler, -bir an olarak yaşanmış ve bitmiş yalnızlık- olarak (aslında o değildir) yalnızlık kavrdıbının içine atılır. kendisi gibi boş olan yalnızlık kavramı; içine atılan bu kavramlarla beraber doldurulur. ve zaman içinde bunlar yavaş yavaş insanın can sıkıntısından dolayı tüketilmeye başlanır. yalnızlık bir süre sonra zaman tüketmek için kullanılan bir kavram haline gelir. ve yalnızlık kavrdıbını tükettikçe insan can sıkıntısından kurtulur. oyalanacak başka şeyler bulduğunda insan bu kavramı unutur ve bulamadığında bu kavrama tekrar sarılır. yalnızlık; insanın bir şeyle uğraşmıyorken hayatından duyduğu acıdan kendisini koruyabilmesi için içine sığındığı bir döngüdür. aslında sadece bir an yaşanmış ve bitmiştir ve akıllarda kalan yalnızlık da o yalnızlık değildir, farkı bir his canı sıkıldıkça insan tarafından yalnızlık olarak tekrar ve tekrar yaşanmaya devam eder.

Sana şu kadar söyleyeyim:Ben vs Bütün dünya

kendimi bildim bileli yalnızım

Okulda hiç arkadaşım yok teneffüsler tavanı izlemekle geçiyor arkadaş grubu dışlıyor beni almak istemiyorlar hayatım tam bir felaket