Herkesin birincil düşüncesi nasıl yargılandığı. Sen o an nasıl yargılandığını düşünürken, aslında karşındaki de bunu düşünüyor.
Özel ya da güzel olduğunu düşünüyorsun. fakat sana kötü haberim, dünyadaki diğer 7 milyar insan da bunu düşünüyor. Çünkü böyle düşünmek ve ölene kadar motivasyonunu korumak için programlandın. içgüdüsel değil, sistematik davranışlar sergiliyorsun.
Odandan çıktığın an o güne ait maskeni takıyorsun. Bu ruhunu acıtsa da haz veriyor. Çünkü huzuru satıp konforu alman gerektiği öğretildi sana.
Sisteme sitem ediyorsun fakat sistem olmasaydı, açlıktan öleceğini de biliyorsun. Çünkü sistem sensin.
Milyarlarcasının solucan yemi olduğu ve milyarlarcasının da olmaya devam edeceği her an genişleyen evrende, senin hiçbir önemin yok.
Gerçekler bunlar.
hani sürekli küfür etmek istiyorsun ya, bunun nedenini açıklayayım.
Aslında küfürün bilinçaltında yatan karşılığı şiddettir.
Toplum tarafından bastırıldığın ve sınırlandığından dolayı, içindeki hayvani dürtüleri böyle ifade ediyorsun.
Sen aç olmadığı halde yemek yiyen, ihtiyacı olmadığı halde bir başkasına bağımlılık hisseden tek canlısın.
Çünkü korkularından uzaklaşmak istiyorsun. Tek olmaya, tek olduğunu bilmeye cesaretin yok. Sen yemeği doymak için değil, sosu için yiyen de tek canlısın.
Gözlerinin önünden acılı anılarının geçeceği ve duyacağın tek hissin pişmanlık olacağı son nefesinde, hayatın nasıl bir paradoks olduğunu anlayacaksın.
Önemli sandıklarının zerre önemi olmadığını, toplum kutsallarının hiç de kutsal yanı bulunmayanlar olduğunu idrak edeceksin. Ve geriye sadece Allah'ın merhameti kalacak.

Doğduğun andan itibaren sürekli ölüme koştuğun bu hayatta; sadece istediğin gibi davrandğın ve Allah'ın yoluna adadığın dışında önemli hiçbir şey yok.