gerçek cin hikayesi anlatıyorum

yalancıyı gibsinler. kutsal saydığım her şey üzerine yemin ederim en ufak bi yalan yok. şimdi burada açılan başlıkları görünce yazmak geldi aklıma.

olay tam 4 sene önce oldu.

rezervleri alın anlatacam.

lan bir şey anlatacaz baksanıza

@3 ne bilim bi geldim herkes anlatıyor ben de anlatayım dedim

beyler olay 4 sene önce erzurumda gerçekleşti. yurtdışında yaşıyorum ama aslen erzurumluyum.

bilen bilir orada abdurahman gazi adında bir zat yatar. küçükçe bir dağın tepesindedir kabri.

hatta o yolda arabalar kontağı kapatıldığı zaman kendisi yukarı kadar çıkar. (ben denemedim deneyenlerin yalancıyım)

işte o zamanlar kuzenlerimle sabahlıyoruz okey kart falan. dedik sabah namazını kılalım bugün sonra da çorba içmeye gideriz.

nerde kılalım nerde kılalım derken bu abdurahman gazi de kılalım dediler. tamam dedik çıktık yola.

şehir merkezine en fazla 1 saat uzaklıkta bi yer işte burası. etrafında devasa denilecek büyüklükte piknik alanı falan var.

neyse bu türbeye girmeden önündeki çeşmelerde (bi adı vardı o çeşmelerin ama unuttum) abdest alacaz. ama işte etrafa falan da bakıyoruz. dağın tepesi. hatta türbenin arkasında küçük birkaç mezar varmış. etrafa bakarken gördük. erzurumu bilenler doğrulasın yalanım yok.

neyse abdest alacaz işte geldik çeşmelerin başına. 4 kişiyiz.

dostum o mezardan bir sesler gelmeye başladı. size yemin ederim ben cinden bilmem neyden nokta kadar korkmayan insan buz kestim.

herkes abdesti falan bıraktı birbirinin suratına bakıyor. acaba bizden biri mi çıkarıyor o sesi diye. ama yok yani insanoğlunun çıkaracağı türden bi ses değil. suratlar olmuş bembeyaz.

bu arada sabah namazı olduğunu, türbenin dağın başında olduğunu ve bizden başka kimsenin olmadığını söylemek isterim.

bazıları güvenlikte mi yoktu diyecek. yeminler ederimki bizden başka kimse yoktu.

arkadaşlar sesin nasıl olduğunu sormuşsunuz. ses belki tam olarak olmasa da hani bi ara bi moda çıkmıştı ruslar yerin bilmem kaç kilometre altından ses kaydı yapmış. cehennem sesi falan diye uydurmuşlardı bizimkiler. ha işte o sese benziyordu. sanırsın o dağın başında binlerce insan fısır fısır konuşuyor ama böyle pazar yeri gibi ses. yani tanımlayamıyorum tam işte. binlerce kişinin konuşması çığlık atması, bağırması gibi bir şey. ama fısıltı gibi de işte.

neyse beyler biz abdesti falan bıraktık. korkudan ağzımı açıp diyemiyorumki bu ne. sanki beynen iletişim kurmuş gibi hepimiz birbirimize bakıp arabaya gittik. ama yemin ederim öyle bir ses öyle bir korku ki insan kendi sesinden korkuyor. o arabaya koşmaya bile korktuk yani.

not: olay burada bitmiyor dahası var

erzurumu bilen erzurumda yaşayan dostlar doğrularsa çok sevinirim.

yalanına sokuyumcular da abdurahman gazi türbesini, hikayesini, dağın o yamacında doğal olarak oluşmuş ejderha şeklini falan araştırabilirler.

ayrıca abdurahman gaziyi de araştırın lütfen.

savaşta kafası kopmuş olmasına rağmen savaşmaya devam ettiği söylenir. inanmayan illaki çıkacaktır ben bildiğimi söylüyorum sonuçta.

neyse beyler o dağdan aşağı kaçla indik bilmiyorum ama son hız işte tahmin edersiniz. saat 8-9 a kadar şehir merkezinde arabanın içinde oturduk neyse sonra geldik eve. o akşam halamlarda kalıyoruz hepimiz. içerde eniştem uyuyor biz salonda oturuyoruz işte.

ancak eve gelince bi rahatladık da ağzımız dilimiz açıldı konuşabildik.

o sesleri hepimiz duymuşuz. ama birisi sadece seslerin tamamen yaşlı insanlara ait olduğunu söyledi. onun dışında herkes sesi benzer şekilde tarif etti. size yeminler ederim yine ben o kadar korktuğumu hatırlamıyorum. erzurum soğuğunun da etkisi var ama ben hayatımda hiç tirtir titremedim. bi o gün işte.

tamam kızmayın anlatıyorum. o gün herkes vurdu kafayı yattı. akşam üzeri uyandık işte teker teker. birimiz bilgisayarda birimiz televizyonda. işte neyse akşam olmuş ama hava kararmış baya. kuzenlerimden birinin arkadaşı geldi. oturuyoruz sohbet muhabbet falan derken bu olay açıldı. anlattık falan. bu bin inanmadı. yok lan uydurmayın beni korkutmaya çalışıyorsunuz falan dedi. size yemin ederim o sözünün üstüne mutfakta bardak patladı. biz tabi bardak olduğunu o an bilmiyoruz. içeri gitmeye kimsenin zütü yemiyor. o inanmayan bin resmen altına sıçtı orada. tam lafının üzerine oldu çünkü.

sonra bi kuzenimle ben gittik bakmaya. tamam korkudan altıma sıçıyorum ama yine aralarında böyle şeylerden en az korkan bendim. neyse gittik baktık her taraf cam parçası. masanın üstünde duran bardak durduk yerde patlamış. zütümüz nasıl atıyor tahmin edersiniz. bir yandan ulan dün gece olanlar şimdi bu ne oluyor falan diye düşünüyoruz ama korkudan kimse kimseye de diyemiyor büyük ihtimal.

etrafı falan topladık neyse. bu inanmayan genç kalktı gitti. biz kaldık yine 4 kişi. gece saat 2-3 arası. yine yalanım varsa ne kadr dert bela varsa gelsin beni bulsun yeminler ediyorum. içerde biri yürüyor resmen ve evde o saatte 4ümüzden başka kimse yok.

dıbına koyim resmen biri yürüyor ya. yani kapı tarafına bakmaya tırsıyorum birini görecem diye o derece.

bunu kime anlatsak üst komşu falan filan diyecek ama ev müstakil ev komşu falan yok ayrıca çoluk çocuk değiliz amk komşu sesini ayıramayacak mıyız.

dostlarım bu ses 1 saat kadar devam etti yanlış hatırlamıyorsam süresini. sonra bi ara kesildi.

kesildikten 15-20 dakika sonra yine kutsal saydığım her şey üzerine yemin ederim ikinci tuvaletteki lavobunun musluğu açıldı durduk yerde.

(sonradan öğrendimki bazen olabiliyormuş böyle musluğun kendiliğinden açılması falan. sıcaklık değişikliklriyle alakalıymış sanırım. ama ben hayatım boyunca o günün dışında hiç rastlamadım böyle bir şeye. inanç meselesi tabi ben bunu kesinlikle başka bir varlığın yaptığına inanıyorum. o kadar şeyden sonra öyle tesadüf olamaz çünkü)

kardeşlerim o musluğu kapatmak da tahmin edersiniz o an çok sağlam züt isteyen bir şey. ki içerden yürüyen birinin seslerinin geldiğini de hatırlatayım. bu sefer dedim herkes gelecek öyle kapatacaz. gittik kapattık neyse ya ama bir insan 1.5 gün boyunca devamlı olarak mı korku hisseder. yemin ediyorum korku insanı yoruyor bile. ömrümden kaç sene gitti bilmiyorum. musluğu kapattık sohbet muhabbet falan biraz sakinleştik ses mes de yok hiç. sabah namazı saatleri işte benden bi büyük kuzenim kalkın yine gidelim falan dedi ama bu şakaya kimsenin gülecek hali yok o derece korkmuşuz.

bu arada ayrıntıları anlatmayı unuttum. yemek söylüyoruz kapıya kimse tek gidemiyor. tuvalete biri gideceği zaman başka biri kapıda onun çıkmasını falan bekliyor. evet dalga geçilecek şeyler ama o duyduğumuz sesleri duyup yaşadığımız şeyleri yaşamadan anlaşılacak şeyler değil gerçekten.

neyse işte o şakadan sonra ne olduysa oldu o yürüme sesi içerde yine başladı. ama bu sefer çok daha şiddetli. içerde birinin yürüdüğüne o an gelin sorun yemin ederim yani o kadar kesin. korkudan titremeye başladım resmen. bu ses 15 dakika aralıksız devam etti. sonra yine inammayanlar için yeminler ederimki o ses odanın içine kadar girdi. kimse kapı tarafına bakamıyor. herkes başladı dua etmeye besmele çekmeye. kuzenimden bi tanesi çekti yorganı kafasına ağlıyor bir yandan dua ediyor falan pgibolojim bozuldu yemin ederim. halının üstünde bir şey yürüyor ama hiçbir şey yok yani yemin ederim bakın. yok böyle korku.

sesler bir anda kesidi. ama korku öyle çabuk geçmiyor tabi öyle bi pgibolojiye giriyorki insan bir dahakine açıp gibse o her herneyse şaşırmayacak amk. şimdi böyle anlatıyorum ama o an cidden pgibolojiniz bozuluyor.

neyse biraz durduk öylece sonra büyük kuzenim dedi herkes gelsin abdest alalım. aldık abdestleri bu en büyüğümü kuran okumayı biliyordu açtı kuran okudu bir saat kadar falan. (arkadaşlar çok uzun süre olduğu için verdğim süreler üç aşağı beş yukarı böyle ama verdiğim yeminler bunların doğruluğunu kapsamıyor. hatırladığım kadarıyla yakın süreler veriyorum.)

kuran okuduktan sonra hepimiz vurduk kafayı yattık. ne ses duyduk ne de başka bir şey oldu. ama bu olaydan 1 ay sonra kuzenlerimden biri duvarda yürüyen garip varlıklar görmüş kafayı tümden yedi. ben o sıra yurtdışındaydım ama gitmedikleri hacı hoca kalmamış biraz düzeldi sonradan ama çok az garip hala.

ben bir insanın bundan daha fazla korkacağını sanmıyorum beyler. çok ciddiym. daha ötesi daha fazlası yok yani bu işin.

allah böyle şeylerden korusun herkesi. hiç bulaşmayın diğer başlıklarda anlatılan şeylere. allaha sığının hayata sarılın öyle işlerle uğraşmayın. bu işin pişmanlığı büyük çünkü.

@52 bu kadar dıbına koyim daha ne anlatayım. cin min böyle somut halde görmedim allaha şükür ama işte anlattığım şeylerden ömrümden 10 sene gitti.