gerçek bir üniversite aşkı hikayesi

sıra diğerinde hadi koçum diren az kaldı

giberim ne olursa olsun ulan! Canımdan kıymetli mi dıbına sokarım yeter be! Diye bir atara kalkıp aradım. Bir kere çaldı, iki kere çaldı üçüncüye açtı telefonu. Tam alo malo saçmalamak üzereydim, “ölsem haberin olur muydu?!” diye yarı kızgın yarı sitemkâr bir ses işittim…

“fulden? Nasılsın lan? Yani neredesin, neden mesajlarıma cevap vermiyorsun!” diye yarı şokta, yarı sitemkâr yarı kızgın vs vs bir cümle çıkıverdi ağzımdan. Fulden’in hoşuna gitti bu. “1 saat sonra kibrit’in önünde, lan” dedi inanılmaz tatlı bir ses tonuyla. Fenafillaha erdim o an… karnımda kelebekler uçuşuyordu…

yok artık löbravn

Ne bir saati amk, koşa koşa gittim kibrit’in önüne… bekledim bekledim. Gittim büfeden çikolata falan aldım. Gerginlikten ne yapacağımı şaşırmıştım bankta otururken. Sonra eski, topu topu birkaç mesajını okumaya başladım. Zaman böyle geçerken yanıma biri oturdu. Kokusu yetti. Fulden…

senin gazına gelip hoşlandığım kızı face de ekledim eğer yalansa fena giberim haberin ol! sorumluluğun büyük evlat!

rezerved

devam et sen ben okuyacam devdıbını.

Gözlerine baktım.

Işıl ışıl, karnıma adrenalin pompalayan ama mutsuz gözler… ne oldu fulden? Dedim. Öyle bir ses tonuyla sormuştum ki olduğumuz şehir kedere boğuldu resmen. Neredeydin fulden, nerede…dercesine çıktı ağzımdan. Anladı korktuğumu, anladığı aklıma girdiğini. Hafif bir gülümseme yayıldı dudaklarına. Ama utanıyordu, anlıyordum. Oturalım bir yerde, dedi. Gittik en yakın kafeye. Ne oldu fulden, neredesin kaç gündür! Dedim. Kızma. Kızma ama dalga da geçme. Ya da küçük de görme. Ya da soğuma benden. Sadece anla beni, dedi. Kız dengemi bozuyordu iyice. Neyi anlayayım dıbına sokayım yaaa!! Diye bağırasım geliyordu, yine ağır ses tonumla “ne oldu?” dedim. Param gelmedi henüz, dedi. Ne parası yahu, senden para mı istedim ben. Mesaj atacaktın altı üstü! Der demez şimşekler çaktı beynimde. Babası… para göndermiyordu… kız kontör bile alamamıştı. Kahroldum…

vay be drama bak mk

simdi basladim okumaya sardi amk devam panpa

anlat lan eve kitledin beni bin ev arkadşaım çıkalım diye tutturuyo gelince devam edicem

Kahroldum ama hemen peşine işkillendim de. Hâlâ mantığımı kullanabiliyordum. “ee başkasından yazsaydın!” dedim. Güldü. Ne oldu, dedim. Bir şey olmadı. Sadece, Kendini benim yerime koy. Bir genç kız olarak bunu yapabileceğimi düşünüyor musun? Dedi. O an kedimden utandım. Kız gururluydu. Kız kibirli değildi. Bizim hödükler kızı yanlış tanımışlardı. Kız gururluydu… ve yediremiyordu…

reserved okurum bi ara

--reklam bölgesi--

(bkz: efsane haxball turnuvalar serisi geri dönüyor)

Ne olur ne olmaz belki yemek bile yiyememiştir diye kule site’ye gittik. Hayvan gibi yemek yedik. Sinemaya gidelim dedim, boş ver gezelim, daha eğlenceli, dedi. Peşine gezdik tozduk. Tekrar zafer’e döndük. Alaaddin’de çay içtik, yine sohbet yine sohbet. Bugün çamaşır atacağım, erken gitmeliyim, dedi. Peki dedim, yurduna bıraktım. Eve dönerken ayaklarım kıçıma kıçıma vuruyordu sevinçten. Koşuyordum zağar gibi. Mutluydum…

lan aq daha uzun yaz totoş

Eve girmeden mesaj geldi büşra’dan. “Sizdeyim”. Hangi bin aldı lan bu kızı eve diye sinirle geldim. Açtım kapıyı girdim, bin ev arkadaşım “ ya bir arkadaşını ayarlasana bana” muhabbeti yapıyor. Tamam tamam bey ayarlarım sana odana geç, diye azarladım amk binini. Yılanın başını küçükken ezeceksin aslında.

Geçtik benim odama.
Büşra yine süslenmiş püslenmiş, aklımı aldı ama o daha cilve yapmaya başlamadan fırçaya başladım. Habersiz gelmesi sinirlerimi bozmuştu. Üstüne gidince o da ağlamaklı takılmaya başladı, zaten canım sıkkın falan deyince hatırladım bunların da para sıkıntısı vardı ve kız mutlu oluyordu yanımda. Ayıp ettiğimi düşündüm. Aslına bakılırsa Büşra da çok güzel bir kızdı ama sadece fulden beynime nüfuz etmişti bir süre. Daha yarım saat kadar önce de her şey bambaşkaydı şimdi bu Büşra nereden çıktı diyemeden de onun duygusallığı gardımı düşürdü. Ne kaybettiysem de bundan kaybettim zaten.

reserve

beyler çok yoruldum. ilgi azaldıysa şayet biraz müsade isteyebilirim.

özet yokmu panpa

lan tek bi çırpıda yaz da bitir mk dışarı çıkıcaz çıkamıyoz senin yüzünden