gerçek bir çöküş hikayesi toplanın

içkileri çerezleri hazırlayıp geliyorum beyler

yine mi tekila panpa

@668 yok ortak bira fıstık *

geldim beyler

hadi parmaklarına kuvvet

rezerved

---
poyraz yok artık :(
---

rezerved sayfa 5

sabah uyandığımda bi ümit olmayacaktı artık içimde, artık düşünemeyecektim onu veya dalamayacaktım hayallere onunla.. bana en çok koyan poyraz değilde, bi gibişten sonra kendimi lord sanıp kral benim ayaklarına bürünmem... poyrazın bana tabiri caizse "gibtirinden" sonra bir daha hiçbir zaman kendimi lord zannedemedim, zannetmemde heralde artık..

şimdi söyleyeceğim sözlere heralde tüm kader ortaklarım hak vericektir;
her ne kadar onsuz yaşayamam dediysekte kendimize, ertesi gün uyanıyoruz aslında.. çünkü bizim onsuz yaşayamam, ölürüm dediğimiz cümle ruhendir her zaman, fiziken sapasağlam gösteririz ama her gece saçı sakalı birbirine karışmış eşşek kadar adamlar olmamıza rağmen, hıçkıra hıçkıra ararız hep o "acıtanı"..

yani haklısın ama hatalısın

beyler bir yakınınızı kaybettiniz mi bilmiyorum, kaybettiysenizde başınız sağolsun ama küçükken 9-10 yaşlarındayken çok net hatırlıyorum dedemin cenazesini, komadan ölmüştü rahmetli tek o bana gündüz derdi (ha birde siz), cenazesinde tabutu babam en önde taşımıştı, olayla bi alakam yok millet hüzünlü, bense elimde oyuncak arabam öyle olanları anlamaya calısıyordum.. babamda dedemi çok severdi; o gün cenazede içi içini yiyordu adamın, tabuta sarılıp gözyaşı dökmemek için kendini tutuyordu adeta.. poyrazın "gibtir" çekişinden sonra bademlikte ağladım, o günden beri her aklıma gelişinde hüzünlenirim ağlamak isterim ama; babam aklıma gelir kendimi tutar genede ağlamam, içime atarım amk.. bana sadece geçmişin dikiş tutmayan, arada sırada kanayan bir yarası olarak gelir poyraz..

---
sadece istanbul artık
---

reserved

14 yaşındayken babam oldu ayrıca geçen ay sizin kampüsün girişinin sagında bi yer var orda kahvaltı ettim lan bi daha geldigimde mesaj atarım :D

hepinizi anlıyorum, bu kadar kolay pes edilir mi diyeniniz çoktur elbet, ama bi bakın kızın beni unutmak için neler yaptığına.. ciddi anlamda oda çökmüştü ayrılığın ertesinde.. belki gidişim koydu ona ama dönüşümde hiçbişey hissetmedi, hissedemedi :/ artık sadece istanbuldaydım, ev arkadaşım tekin ve günay olayı sordular, anlattım.. günay efendi, yanımda oldu destek oldu.. unutturmamda tekin kadar olmasada oda çok yardımcı oldu.. tekin halime hiç üzülmedi hatta taşşak bile geçti "eşşek kadar adam oldun zütünde kıllar ağardı bir kız için gözyaşı döküyorsun, yazıklar olsun" gibisinden..ama unutmamda tekin çok yardımcı oldu bana, hayata dair çoğu şeyi ondan öğrendim diyebilirim; yaptığı hareketler konuşmaları mimikleri görüşleri, insan ister istemez etkileniyor (kız olsam bende her kız gibi ondan etkilenirdim heralde) sayesinde çok kız gibtim, tekin 75 e kadar koşup her topta araya giren, oyunu kuran asist yapan araya kaçan frikikleri kornerleri kullanan adeta takımın beyni ve taraftarın sevgilisi olan xavi gibiydi kızların gözünde; bense bildiğin sergio busquets'tim yedeğiydim anlayacağınız

@679 allah rahmet eğlesin ortak, bu yaz adanadayım eğer istanbuldaysan görüşürüz tabi (:

reserved

@681 yok kanka arada geliyorum takılmaya yeditepe mimarlıkta arkadaş var bursadayım normalde

hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız amk günlerdir takip ediyoruz seni ne kadar poyrazı unutturamasakta inci sözlük olarak biriz yanındayız panpa

@683 özelden uzun uzun konuşuruz ortak,
@684 eyvallah saolasın panpa

ben devam edim anlatmaya

et panpa iki gündür şu poyraz aslında kim diye araştırıyorum ben de o.ç bilfen'den iki devre büyüktü benden kesin görmüşümdür