Alıntıdır...

Babamın her ölüm yıl dönümü sabahı annem erkenden uyandırır kahvaltı yaparız. Yine bir yıldönümü gecesi yaşım 13 ve saat gece 4.45 civarı annem geliyor ve uyandırıyor "oğlum kalk hadi bugün babanın ölüm yıl dönümü." uyanıp anlamsızca saate bakıyorum. Kalkıyorum kıyafetlerimi giyip masaya oturuyorum kahvaltımızı yaparken bi yandan da "neden bu kadar erken?" diye düşünüyorum. Annem "kahvaltını bitirdiysen gidelim." diyor. Masadan kalkıp ayakkabılarımı giyip annemin elini tutuyorum. Tam kapıdan çıkacakken yatak odasından bir ses geliyor " oğlum gecenin bu saatinde ne yapıyorsun uyu sabah babanın mezarlığına gideceğiz

Kimler burda boşuna yazmıyım?

Yaşım 13ten sonrasini okumadim

Aha hoşuma gitti lan normalde takip etmem hikaye.. Yaz dinliyorum..

Bu şekilde yazıp devam etmeyen senin gibi yazarları bulup gibiveresim geliyor