gerçek bir hikaye dinlemeye hazır olun

kapıyı vurdum çıktım dıbına koyduğum evinden.

annem herkesle kavga ederdi beyler. yedi sülaleyle kavgalıydı. sürekli uyarırdım inadına kavga ederdi. gözaltına alınmışlığı vardır salak karının.

okula korkuyla gitmeye başladım beni okuldan attıracak diye, ne malmışım.

bu ders'lerime girdiğinde yüzüne bakmaktan mümkün olduğunca kaçınırdım, derslerinde parmak kaldırdığım görülmemiştir.

baktım sınavlarda da hile hurda yapmamış notlarımız iyi dedim şununla bir konuşayım.

gidipte konuşan aklımı gibeyim.

özet geç buraları gibeyim haliti banane dıbına koyim

özet geç bin

beyler takip eden varsa ses etsin boşuna yazmayayım

okul çıkışlarında moda'da muhabbet etmeye başladık, bu salak sürekli derslerden bahsediyordu.

bense sürekli arkadaki muallakleri soruyordum buna. zengin binleriymiş hepsi. derste çok konuşuyorlardı belliydi zaten.

ben bunu vapuruna bindirdikten sonra gibindirik evimin yolunu tuttum.

bir baktım annemin surat beş karış.

dedim yine bir tak yemiş ama hadi hayrola.

sordum soruşturdum ağzını açmıyor. en sonunda bağırdım çığırdım.

anasını gibtiğimin almanca hocasıyla kavga etmiş.

kafamdan aşağı sıcak su boşaldı dıbına koyayım.

tenefüsste bir baktım şişman bedenini içine çekmiş bir köşede kitabını okuyor. bende acıdım, dedim aynı kaderi paylaşıyoruz bari arkadaş olalım gittim oturdum yanına.

muallak de kitabından kafasını kaldırmıyor. aklı sıra kendini başarılı gösterecek.

meğerse hazırlık okuyormuşuzda haberim yokmuş dıbına koyayım.

bu arkadakilerde kadıköy maarif'i daha önceden kazanmışlar.

ben her teneffüs bunun yanına gitmeye devam ettim. bu muallakde arkadaşlık kurdu diye mutlu oldu heralde.

her gün sirkeciden kadıköye geliyormuş.

bu binin babasının hacı olduğunu sonradan öğrendim ama.

pis yedili terk

almanca birşeyler söylemeye başladı bu ayı, sınıfta almanca cevap verince dedim sıçtık dıbına koyayım.

almanca hakkında hiçbirşey bilmiyorum beyler etrafıma boş boş bakınıyorum. mal gibide geçtik en önde oturuyoruz bu başladı yoklama almaya.

sınıfta da en fazla 20 kişi var o kadar kalabalık değiliz.

yoklamasını aldı, koca zütünü bir o yana bir bu yana sallayarak sınıfın ortasına yürümeye başladı.

beyler o kadar çirkin o kadar itici bir karı ki, bir de agresif tavırları var kötü birşey, yanlış birşey söylememek için yüzüne bile bakamıyorum.

sınıfa bir göz atmak maksadıyla arkama döndüm. hepsi aralarında gruplaşmış şişmanın tahtaya yazdıklarını not alıyor.

fakat gözüme birşey takıldı.

sol tarafımdaki sırada gözlüklü şişman bir ipne oturuyordu. aynı benim gibiydi.

bir tahtaya bakıyor bir efterine bakıyordu. dersi anlamış gibi yaptığı çok belliydi salağın.

ooo hikaye alırım bi dal

ne kime dedin

bir baktım sınıfın kapısı açıldı.

içeriye duba gibi, hormonlu, obez bir huur karı girdi.

kocaman gözlükleri vardı suratında. koca zütünü bir o yana bir bu yana atarak yürüyor, bir tanesi kafam kadar olan memeleri sağa sola çalkalanıyordu.

saçlarını kısa kestirip sarıya boyatmıştı. çakmabaş olduğu çok belliydi. hiç unutmam bu karıyla işimiz var diye iç geçirmiştim.

hakkatten de işimiz vardı dıbına koyduğum dubasıyla.

anlat can gibintisi dinliyorum

bu dıbına koyduğumun erkekleride hemen kaynaşmış.

o zamanlarda yabancı dil olarak seçmişiz almancayı olurda almanyaya gideriz diye.

iyiki de seçmişim dıbına koyduğum dilini.

@8 senin için devam lan

Tutar gibi önlerden koltuk alıyım devam et panpa

gerçek bir hikaye anlatanlar huur çocuğudur

anlatma züt

gibimizde değil panpa bunu bilesin

derken annemle okulun yolunu tuttuk. o zamanlarda gelişimine tamamlayamamışım heralde minyatür birşeyim. okulu minübüsle gidildiğini duyunca bir üzüldüm dıbına koyayım bide ona mı para verecektik

dediğim gibi maddi durumumuz pek yerinde değil kadıncağız beni servise de veremiyor. düşmüş beni okutmanın derdine. dıbına koyduğum müdürü bir dolu konuşma yaptı derken bir baktım girdik lanet sınıfa.

baktım en ön boş geçtim oturdum dıbına koyayım.

babam da almanya'da gurbetçi olarak çalışıyor o zamanlar. ayda bir üç kuruş para gönderiyor zaten. 3 ayda bir görüşüyoruz adamcağızla. adam lise kazandığımı duyunca bir sevindi bir sevindi.

bende mutlu oldum, dedim ben bu okulu bitiririm. babamıda zar zor gördüğümden içimde her zaman ona karşı bir sevgi vardı beyler. sanki ona tapardım.

kendi halimde yoksul ailemle istanbulun en gibindirik semtinde kendi kendime yaşarken başıma okul diye bir bela sardılar.
annem tutturdu lise sınavlarına girde gir diye.

beyler o zamanlarda derslerim iyimiş yani annem sürekli övünürmüş arkadaşlarına.