Zar zor olsa bile kapıya doğru hareket etmeyi başardım, sanırım kalp krizi geçirecektim Allahım bana yardım et. Kapıyı tam açıyordum ki fenerin ışığı kayboldu, Cama hareketlendim perdeyi kavradım ve yukarı kaldırdım, çok korkuyordum umarım gitmiştir diye yalvarıyordum ve bir anda fener tam yüzüme doğru açıldı adam kapıya gidip bişeyler fısıldadı

+Kapıyı aç sana zarar vermeyeceğim eğer açmazsan cdıbını kırar zorla girerim

Kapıyı açmak zorunda kaldım ve eve 3 torba bıraktı ve koşarak uzaklaştı, derin bir oh çektim ki Cemalin sesini duydum

+Noldu bu torbalar ne ?
-Bir adam zorla kapıyı açtırdı ve bunu atıp kaçtı

Yavaşça içini açtı ve hepsinde silah ve kağıt parçaları vardı… Cemal bana yatmamı söyledi ve eline kazma ve küreği aldı.

Annem * ben - abim +

+Günaydın
-Günaydın abi ne yaptın torbaları
+Ne torbası
-Abi şaka yapma lütfen
+Torba morba yok rüyaydı onlar
-Abi nasıl rüyaydı dün oldu gece adam gel…
+RÜYA !
• Kahvaltı hazır didişip durmayın gelin hadi!

Yine yumurta vardı yemekte ama bunada şükür hemen bişeyler yiyip okula gidecektim ki kapı çaldı…

+ÇABUK KAPIYI AÇIN BiZ iSRAiL ASKERiYiZ !

Arkadaşlar kendi hikayem değil bir yerde okumuştum 2-3 güne biter bitince kaynağı söylerim

Gerçek miş amk AFHGSKVK

YAŞIM 11
Büyümüştüm evin sağ kalan 2. çocuğuydum askerlerden bıkmıştım neredeyse 2 günde 1 arama yapıyorlardı diğer Kardeşim Cemaldi hep arkalarından küfürler eder Annem ağzını kapatır ve telaşlanırdı belki bizi duymuşlardır diye. Günler böyle geçiyordu benim Matematiğe ve Fiziğe inanılmaz bir aşkım vardı Her zaman araştırır yıkık dökük okulumda bulduğum tüm kitapları okur boş vakitlerimde öğretmenlerimle konuşurdum…

Cemal – Sadık neden böyle şeylerle uğraşıyorsun
Sadık /ben + Seviyorum abi
-Abicim 2 sene sonra CiHADA Katılıp bu pislik Yahudileri toprağımızdan atacağız senin bunun için önünde zaman var ama ben sonraki ay evde olmayacağım
+Tamam abi ama ben.. yapamam
-Neyi yapamasın
+Bir insana silah doğrultup öldüremem
-Neyse bunu konuşmak için önümüzde zaman var biraz büyüyünce anlayacaksın

Günler geçiyordu benim tek isteğim okuyup Fizik alanında bir buluş yapıp Ailemin geri kalanını bu pislik savaştan kurtarmaktı …

Tam bunun hayalini kurarken bir anda dışarıda bir fener yandı ve yürüme sesleri yakınlaşmaya başladı. ASKER ? Hayır asker olsa neden böyle yürüsün neden gizlensin neden sakınsın ? Başka bir şey bu

Bu saate zor tutar panpa

insanlar neden üzülür arkadaşlar ? Ya birisini ya eşyasını kaybeder peki bu olmak zorunda mı ? Evet çünkü ölüm denilen o acımasız kavram kesinlikle kaçınılmaz

Hayata gözlerimi açtım ve bir savaşın içindeyiz her şey çok karışık büyüyorum ama çoğunlukla açım ağlıyorum her yer yıkık dökük neden doğdum ki ?

YAŞIM 7
Dayımlar gidiyordu ön bahçede onları uğurlarken birden Lara’nın sesleri geldi kardeşim … Olamaz arka bahçedeydi ve orası mayınlarla dolu lütfen Allahım lütfen olamaz olamaz …..

Lara bir kelebeğin arkasına takılmış ve yırtık tellerin arasından geçip yasaklı bölgeye ulaşmıştı, yerdeydi ölmüş olmaması için Dualar ediyordum yalvarırım benim minik günahsız kardeşim ölmüş olamazdı , ağlama sesi geldi derin bir oh çektim

+Babaaaaa çabuk gel lütfen Lara… Lara mayınların ortasında

Babam çok telaşlı bir şekilde anında yanıma gelmişti ve gözünde o çaresizliği gördüm Babama bende bu mayınların haritası var dediğimde nasıl olur diye sordu… Askerlerin mayınları koyduğu gün oranın haritasını çizmiştim

-Aferin oğlum şimdi onu hemen getir acele et !

Haritayı buldum fakat babam bunda bir şey anlamadı.. yardımcı olmalıydım ve evet Babamı ben yönlendirecektim, çok ağır bir görev küçük kardeşim ve beni büyüten adamın hayatı bana bağlı

+Tamam baba başlayalım 15 adım ileri git ardından 6 adım sol ve tekrar 8 adım ileri

Babam çok dikkatliydi hepsini yavaş yavaş yaptı ve sonunda kardeşime ulaştı işte bu … Çok sevinmiştik sanırım en son Babam iş bulduğunda bu kadar sevinmiştik Annem ağlıyordu …

+Baba aynı yoldan gel…

Babam geliyordu artık her şey tamamdı… Baba ? Baba neden gözün kapanıyor baba hayır yerlerde mayın var ayakta durmalısın baba ??? lütfen baba yalvarırım sana şimdi olmaz lütfen dayan

Babamın yere düştüğü an inanılmaz bir gürültüyle patlama oldu.
Annem yere çöktü ve sanırım dünya üzerinde herkesin duyacağı bir şekilde bağırıyordu Dayımlar annemle birlikte yere çökmüş ağlıyordu. Ben ? Ben olduğum yerde kaldım donakaldım gerçek olamazdı bu Babalar ölmezdi ki ölmemeliydi.