gerçek bi hayat hikayesi vol 2

bir diğer yazar, yazacak bir şey bulamama durumunu çok iyi anlıyor...

ama korkudan gözünü o maladan da alamıyor.

bana sonra daha ne kadar sıcak gelir?...

ne kadar içten gülebilir?...

ne kadar güzel yürüyebilir?...

kızabilir?...

neyi değiştirebilir?...

bir kalbi yakabilir mi?...

kocaman bi şehri dinamitleyip yerinden sökebilir mi?...

söktüremez?...

ee peki ama ne isterim ki ben daha başka?..

hani bulmayacakmıydım birini illa ki?...

hani farkında olan birini?...

ben neyi istermişim ki hala?...

hala daha inatla?...

hayallerinden, kavgasından, davasından, işinden, gücünden vazgeçen bi adam?...

daha neye tutunurmuşum inatla...

neymiş benim derdim?...

bir çift okyanustan başka?...

https://www.youtube.com/watch?v=PYgnVXDQWO8

şundan yiyorum şu an; http://www.cikolataport.c...ccfaf0728737fd925f437.jpg

çok güzel namussuz yaa... halbuki çikolatayı hiç de sevmeyen bi insanımdır.

kelimeler kifayetsiz kalıyor --->> loading %67

yüksek müsaadeniz ile artık ben yatayım dostlar.

değerli vaktinizi ayırdığınız için minnettarım.. tekrar bir arada olabilmek dileğiyle esen kalın.

fırat: hangi kameraya el sallıyorduk?
gino: mala mı lan o!
hacigulli: hayır demokritosun kılıcı o!
gino: hacım biz viski içtikte sen ne içtin... ! (yazar burada küçük yaştaki okuyucuları düşünerek kötü söze sansür uyguluyor)

datlu rüyalar fıradım...

haha

tamam fırat, sen de esen kal...

fırat: neyse hadi eyvallah. alın bu mala da sizde kalsın (önümüze atar)
Gino: ananı avradını!! (korkarak)
hacı: korkma lan.. hıck... yere attı...
gino: ananı avradını (korkmaya devam ederek, kendince triplere girerek)
hacı: oğlum kendine gel hıck... bişey olduğu yok...

sağlıcakla kalın..iyi geceler..

bize nazar değdi.

gino aklıma o gün sen geldin...

hani demiştin ya "onun gibisi çıkmayacak mı?" diye...

"hangi dün" diye meraklanıcaksın biliyorum...

anlattım ama sen yoktun... öyle bi gün...

bana sarıldı gino ve dedi ki;

"kim o?"

"ne?" dedim anlamsızca...

"gönlünde ki kim?... " dedi...

güldüm sadece...

sustuk... 1 sn sonra belki...

"ölümsüz değil mi?... " dedi...

"ölümsüz" dedim...

sarıldı... sarıldı... ama kendi gibi sarılmadı... başkası gibi de sarılmadı...

onun gibi sarıldı...

bir an... belki bir salise...

bi an onun kadar sıcak geldi... onun kadar gerçek...

oysa rüya mıydı olum?...

esmer uzun saçlar... bembeyaz bir ten...

alakası bile yok... olamaz... olamadıda...

ama gino...

aklımı çok kurcalıyor...

beni bırakmıyor...

bırakmak istemiyor...

ama son sözü söyledim ben...

"git... " dedim...

neden biliyor musun?...

kendime yeni ufuklar bulup, ısınmama gerek yok benim...

ben üşüyorum... üşümekle sorunum yok benim...

https://www.youtube.com/watch?v=mSCtKp8Lq3k

ama ne demiştik be gino?...

canımıza içiyorduk değil mi?...

madem ikimiz kaldık...

kaldır o zaman kadehi canına...

kaldır kaldır...

şerefine...

https://www.youtube.com/watch?v=v83yybNwPV8

zaten ne benim ne de başkasının haddine "üşüyorsun amk, ısın biraz" demek...

ama biz sadece "belki ısınırsın bir gün yeniden" diyebiliriz...

zor olduğunu bilsem de derim...
güneşin sonsuzluğa doğru battığını bilsem de...

çünkü o gün şey demiştim bi de, "umut"

sen katılmamıştın gerçi ama benim kalp ritmimi düzenleyen kelime bu, ne yapayım... ?

belki ben senin kafana ulaşamadım henüz, belki de sen benim...
belki umut denilen şey saçmalığın dangibası bizim için bu saatten sonra , belki de ulaşmamız gereken yegane kafa...

bi umut işte...

bir an belki... bir salise... onun gibi olmuş...
belki bu bil salise , 1 saniyeye çıkar bir gün...
daha sonra 1 saate..
1 güne...
1 yıla..
kim bilir?? belki de 1 ömre...

"sanmam" mı?

bilmiyorum ki...

bir umut işte amk...
belki de o'dur...
mucizeler sadece filmlerde olmaz belki..
o olur aslında o olmayan kişi hakikaten...

kim bilir...

bir umut işte bizdeki...

kaldirdim kaldirim...

şerefine hadi...

canımıza...

yok gino...

umut etmek çok geride kaldı...

bak ben umut edecek güçte bi insan değilim...

bak ben en yakın arkadaşlarım tarafından vuruldum... onlarıda vurdum...

ben ömrümü çoğu kişiye verdim...

ama onlar benim ömrümü kökünden bitirdiler gino...

ben onların bugün hala daha o vicdan azabına rağmen, yaşayıp gittikleri dünyadan - ki yanlış anlama onlara en ufak kin beslemiyorum -

ne umut edeyim gino?...

olmuyor gino... olmayacak...

biliyorum...

hem ne demiş atilla ilhan şiirinde;

"ölümüm birden olacak seziyorum"

aynı hesap...

bırak gino...

ben sana nası "umut etme" demiyorsam...

sende bana deme "umut et" diye...

dünya sadece onların dünyası değil ki...

tamam etme ama amaç ne o zaman?
git adalara, yola boylu boyunca uzan da üstünden at arabası falan geçsin o zaman...

ben bazen düşünürüm çünkü "öleyim bari ben" derim... "at geçsin üstümden" derim...

geçsin...

ben niye tutunuyorum?...

çünkü söz verdim...

o sözü tutuyorum...

kızıcak çünkü... kızmaktan öte üzülecek...

üzülmesin...

tam olarak ne diye söz vermiştin?

öldüğü gün...

bi mektup, ya da not... bir şey yazmıştı bana...

"bundan sonra yok üzülmek hayat devam edicek ne olursa olsun söz ver bana, söz ver... " demişti...

ben ona çok az söz verdim... hepsinide tuttum...

bu sözümü bazen tutamayacak gibi oluyorum gino...

ama dayanıyorum...

dayanıyorum yok başka yolu...

offf...

başım ağrıdı...

bi kadeh daha koy gino... eksiliyoruz...

bro...

vay canına...

tam da o gün mü yazmıştı notu..?

...

ama madem... hay allah... dur şu içkileri tazeleyeyim...

...

ama madem söz verdin, "üzülmek yok" da demiş ya hani... dayanamadığını söylüyorsun bazen... ama dayanıyorsun işte... hay allah... nasıl diyeceğimi şey yapamadım...

yani madem söz verdin, bi şans da ver kendine... bunu isterdi bence... istiyordur... umut etmeni yani... istemez miydi? sen daha iyi bilirsin... madem bi söz tutuyorsun... tam tut...
hı?

ben bu bi haftadır birşey bilmiyorum gino...