insanın en güzel yaşı bence 17dir beyler. ergenliğin son yaşı olarak kabul edilir ama bence ergenliği en ağır yaşadığımız yaştır. üzerinde inceden aile baskısı vardır ama artık yavaş yavaş kendi kararlarını almaya da başlamışsındır yani senin kararlarına saygı duymaya başlarlar artık. sesin çıkar yani. fevri kararlar verirsin, duygularını yoğun yaşarsın. belki en büyük pişmanlıklarını da yaşarsın ama üzerinden seneler geçtikten sonra onları gülümseyerek hatırlarsın çünkü o zamanlar delidolusundur. 17 yaşında aşık olun beyler, sevgiliniz olsun mutlaka, çılgınlıklar yapın yani. sevgililiği yaşayın, öpün, sarılın, parmak uçlarınıza bassın, sarılın ve öyle yürüyün. kimseye aldırış etmeyin, kararlarınızın arkasında durun. ama 17 yaşınızı doyasıya yaşayın. her neyse.

yine yazmaya devam etti Eylül, ama artık beni kaybetmişti beyler. ne bi sözüne ne sevgisine.. hiçbi şeyine inancım kalmadı. bakın beyler, sen benim istediklerimi yapmıyosun ben niye senin sözünü dinleyeyim'ci kız varsa ve sevgilinizse falan salın gitsin. NET söylüyorum salın gitsin, ne bir yararı ne de başka bi katkısı olamaz o kızın size. sömürür, karakterinizi sömürür, sevginizi sömürür, iyi niyetinizi, fedakarlığınızı sömürür ve mutlaka ama mutlaka ayrılırsınız.

ayrıldık. mezun olduk liseden, sınavlara girdik çıktık. yaz geldi. o yaz babama dedim ki bana telefon al bak bu telefon gidici. telefonum da nokia'nın tuşlu olanlarından whatsapp falan yok, sürekli beyaz ekran geliyo telefoncuya veriyorum beyler telefonu. babam da tamam alırız, alcaz, tamam falan sürekli sallıyo beni.. en son almıcam be yeter dedi bana. küstüm babama beyler. amcamı aradım, dedim bana iş bulur musun? ben gidicem. tamam dedi amcam.

bana bi otelde iş buldu beyler, gittim otelde çalışmaya.
otelin adı delphin palace beyler, isteyen baksın şahane bi otel. orda tanıdık arkadaşı varmış güvenlik müdürü, o beni aldırdı işe, komi olarak.

kafamda 1 ay çalışıp telefon almak var babamla da konuşmuyorum. gittim otele, işte beni makineye okuttular gözlerimden falan yani dedi ki bundan sonra her işe geldiğinde bu makineye suratını göster, çıkışlarda da yine suratını göster, çık.

otelin yakınlarında lojman var otelin, orada kalıyo çalışanlar bana da ordan bi oda verdiler, odada 3 kişi kalıyo. gittim, kimse yok.
amk uyudum beyler, bi uyandım odada iki tane kırmançi. amk arabesk rap dinliyolar, şiveleri zaten hepten bozuk falan. neyse dedim, yılma.
her gün 8den 2 ye kadar çalışma, 2den 5e kadar dinlenme, 5ten gece 10a kadar tekrar çalışma. ulan bilgisayar yok, telefon sadece sms ayıp müzik dinlemeye yarıyo. neyse dedim yapacaz!

ilk gün başladım işe, herkes hoşgeldin beş gittin. bana kart verdiler işte olur da yabancılardan sipariş alma gibi bi durum olursa ne demen gerektiğini bil diye, flemenkçe karşılığına kadar yazıyor amk. biri geldi bana işi öğretmeye çalışıyo işte.

akli neşe'de kalan arkadaşlara gelsin bu parça..
https://www.youtube.com/watch?v=4OLE6BGKzPw

o gün bana ekmesai yazdılar beyler, herkes 2-3 haftada bir mutlaka ekmesai yapıyomuş. yani gece 12ye kadar kalıyosun, bar temizliğini de yapıp gidiyosun. ulan zaten 5 saat ayakta geçiyo ve dinlenmeden geçiyo, bi de ekmesai çıktı. bi de normalde yeni başlayanlara 2-3 hafta ekmesai yazmıyolarmış normalde vücudu iş temposuna alıştıktan sonra başlasın diye, bana 3. günden yazdılar. neyse kaderimizde boyun eğeriz dedik, barı da temizledik ama ölüyorum. ayak parmak uçlarıma kadar ağrıyo beyler zaten size verdikleri ayakkabılar kağıttan amk. cidden kağıttan.

bi de o kadar sinirleniyosunuz ki beyler, adamlar iş yapmıyo senden daha fazla para alıyo, sadece 1 rütbe üstündekiler bile emir veriyo bilmem ne, elin kırmançisinden emir alıyosun sırf komisin diye amk. hadi bunlar bi kenara, sen 1000 tl için orda o kadar eziyet çekiyosun, senin otelinin müdürü sadece 500 metre uzaktan helikopterle geliyo oteline aq. abartmıyorum beyler, otel müdürü 500 metre uzakta olmasına rağmen helikopterle otele inip helikopterle geri gidiyodu.

neyse lojmana gidiyorum, aradım amcamı dedim amca bu böyle olmıcak ben bırakıyorum işi. amcam güldü ulan dedi dedik sana yüzümüzü kara çıkartma diye oldu mu şimdi arkadaşa ayıp olacak dedi ama dayanamıyorum dedim, tamam olm senden önemli değil zaten dedi, ben yarın akşam arar konuşurum erdi abinle. tamam dedim, ertesi gün oldu, sabah. yine balkondayız, zaten kahvaltıları hep balkonda yapıyolar, bi de bi blok var camları açık falan, orda. ben balkondayım.

etrafı gözetmek zorundasınız beyler, birinin yemeği bittiyse tabağı temizse illa size işaret edip gel bunları al demesine fırsat vermiceksiniz, gidip alcaksınız. gidiyosunuz,

- finished? (bitti mi anlamında)
+ yea, thanks (evet, teşekkürler, al bunu diyo)
- nice, bon apetit (peki, afiyet olsun. başka bi şey ister misiniz diye soruyoduk da onu unuttum beyler ingiliçcesini)
+ yes or no işte kafalarına göre.

ulan bi tane adam var somurtuk suratlı böyle yemeği bitti şimdi lan gitsem mi gitmesem mi falan diyorum şimdi somurtuk zaten bi de bi şey ister anlamam, şefe söyler azar yerim diye tereddütteyim. neyse gittim.

- finished?
+ ben türküm, topla.
- tamam efendim, başka bi isteğiniz var mı?
+ benim oğlana şu dönen kamışlardan getirsene
- tamam efendim, afiyet olsun..

amk işte türk olunca da böyle somurtuk, kibarlıktan anlamayan godomanlar oluyo. kamışı da bulamadık zaten, getirmedim de.