geri gelen mektup

atsız ata'dan adamın dıbına koyan süper bi şiir

ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
pervane olan kendini gizler mi alevden;
sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...

gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
her sey silinip kayboluyorken nazarımdan
yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...

ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
ey sen ki gönüller tutusur her bakışınla!
hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince

gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
gözler ki birer parçasıdır sende ilahın,
gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,

vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin!
bir başka füsun fışkırıyor sanki yüzünden,
bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden...

hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,
vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı.
dinmez! gönlün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
dinmez! ebedi özleyişin bestesidir bu!

hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
görmek seni ukbadan eğer mümkün olsaydı.
dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,
tek bendeki volkanları söndürse denizler...

hala yaşıyor gizlenerek ruhuma "kaabil";
imkanı bulunsaıdı, bütün ömre mukabil
serretmeye elden seni bir perde olurdum.
toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum.

mehtaplı yüzün tanrı'yı kıskandırıyordur.
en hisli siirden de örülmez bu güzellik.
yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur,
kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik

ve geri gelmeyen sen.

çocukken,(sanırım 14 yaşında) mahallede gördüğü, uzaktan sevdiği bir kıza yazıyor bu şiiri atsız ata. şiire isim bulamıyor. zarfa koyup zütürüp veriyor şiiri kıza. kız şiiri okumadan çöpe atıyor tabi. okumuş olsa muhtemelen aşık olacaktı. atsız tesadüf eseri kendi verdiği zarfı çöpte görüyor ve alıyor. ondan sonra da şiirinin adını geri gelen mektup koyuyor. o değil de aq bizim bu yaşımızda yazamayacağımız sözleri, yaşayamayacağımız duyguları adam o yaşta yaşamış. sevgilinin güzelliğini dişi kaplanın yırtıcılığına benzetmek nasıl bir hissiyattır anlayamıyorum. yeryüzünde bundan daha iyi bir sesleniş, daha iyi bir aşk şiiri yoktur.net.

Dünyanın en güzel şiiridir.
Aksini iddia eden ağır komünist ve haindir.

her satırı üzerinde saatlerce konuşabileceğim şiir.

Mehtaplı yüzün tanrı'yı kıskandırıyordur !

edebiyat budur işte

bu adamı seviyorum ccc atsız reis ccc

göğsünde vurup parçalanan kalbi, nihayet
bir saçları kan, gözleri keskin dişi çeldi.
artık bitecek ruhunu sarsan bu şeamet.
zira saçı kan sevgilinin ismi eceldi…

i̇çtin de ecel zehrini sen kendi elinle
hala bu gönül hangi uzak gölgeyi bekler?
bak, haykırıyor “boştur ümitler” diye dinle,
zulmette keder besteleyen gamlı köpekler.

bir dinle adem ülkesinin ruhunu: yer yer
davet ediyor bak seni binlerce kucaklar…
bir sır gibi, sevda gibi sessiz gezinenler
bir gün seni otlarda uzanmış bulacaklar…

kalbin benim olsun diyorum, çünkü mukadder…
cismin sana yetmez mi? çabuk kalbini sök, ver!
yoktur öte âlemde de kurtulmaya bir yer!
mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın…

ram ol bana, ruhun yeni bir âleme girsin…
yazılmış kaderin: aşkıma ömrünce esirsin!
aklınla, şuurunla, hayalinle bilirsin.
mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın…

sevda gibi bir gizli emel ruhuna sinmiş;
bir haz ki hayalden bile üstün ve derinmiş.
gökten gelerek gönlüne rüzgâr gibi inmiş,
bir sır ki bu ölsen bile asla açamazsın…

gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
her sey silinip kayboluyorken nazarımdan
yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...

Kitapta okurken hak etti mi şimdi bu şiiri diye düşündürecek kadar etkileyen ve hak etmesi zor bir şiirdir. Öyle her önünüze gelen kıza atmayın yani.

“ hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
görmek seni ukbadan eğer mümkün olsaydı.”

bu şiiri atsız ata değil de başka bi şair yazsa ne olurdu acaba?
mesela burda 24 entry olmazdı, sayfalarca metiye düzerdi millet

Vaktiyle bir ATSIZ varmış derlerse ne hoş
Anılmakla hangi bir ruh olmaz ki sarhoş

gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
ay secde edip çehrene yerlerde sürünse.

bitiyorum ya.

okurken benim ruhum üzüntüden daralır lan. o kadar etkilidir.

gözler ki birer parçasıdır sende ilahın,
gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,

vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin!

ötesi yok.

Ne yaşadın da bu şiiri yazdın reis helal

görüşü mörüşü, tuttuğu ideolojiyi bir kenara attım, böyle bir şey nasıl, hangi duygularla yazılır. efsanenin en önde gidenidir geri gelen mektup.

Sırf bu şiiri bi hatuna okuyabilmek için her gördüğüm yeşil gözlü kıza aşık olasım geliyor. Şiirin nirvanasıdır. (bkz: ruh adam)

sen öldürüyorken de vururken de güzelsin.

Dünyanın en güzel şiiri

kıza verdiğim şiir...

sen nasıl yazdın bunu kardeşim. nasıl bir sertliktir bu her mısrada tokat sesleri nasıl bir duygudur bu aşk havuzundan fırlamış gibi. bu mısraları döktüğün şey ne olabilir ki bu kadar güzel. bir güntülü değil bütün güntülüler bu mısralar sayesinde peridir gözümde hepsi huridir o felaket geceden beri. Reise Keşke iman nasip olsaydıda sağ edebiyat tek tabanca nfk reise kalmasaydı.

bu nedir ya bu muhteşem sanat eseri gibi amk.