+38
-17
beyler ben universitede cekic atardim. bildiginiz cekic, atletizmdeki. oldukca da iyiydim, derecelerim falan vardir, ama malum memlekette boyle sporlar sacma goruldugu icin ilerleyemezsiniz, esref apak bile olimpiyat ucuncusu olmasina ragmen calisacak alan bulamiyordu.
neyse konumuza donersek, bundan 2 yil once evlendim, ufak tefek sirin bir esim var. harika gecen bir dugunden sonra arkadaslarimin sirtima indirdigi agir yumruklarla beraber (o muallaklerden biri de sozlukte, ona burdan kufurlerimi iletiyorum) gerdek odamiza dogru ilerlemeye basladik, odamiza geldik. cok guzel hazirlanmis bir odaydi, kirmizi, saten carsaflarla kapli bir yatak, los bir igib, tatli, hafif de cezbedici bir koku. yani hersey olmasi gerektigi gibiydi. kapiyi kapattiktan sonra esim bana hafif cekingen bir bakis firlatti. bu bakisi ne kadar sevdigimi, beni nasil tahrik ettigini de iyi bilir. bu bakis sonrasi esime yavasca yaklastim, belinden kavradim, ve yavasca opmeye basladim, kimi opucuk sehvetli olur, hizla, sevkle opersin, kimisi de yavas olur, her saniyesini hissedersin. iste tam ikinci opucuktu o an yasadigimiz. sonra, kulagina onu ne kadar sevdigimi fisildadim, dayanamadi uzerime atlayip bacaklarini bana doladi, ben de onu cevirmeye basladim. ben etrafimda dondukce cocuklar gibi kahkalar atmaya basladi esim, cok hosuma gitti. o guldukce ben de hizlandim, belli bir sure sonra esim bacaklarini cozdu, fakat mecburen hala boynuma tutunuyordu. ben ise hala donuyordum. artik esim savrulmaya baslamisti, dur diye bagiriyordu muhtemelen, ama ben duyacak halde degildim. onun o sekilde merkezkac kuvveti ile donmesi bana eski gunlerimi hatirlatti bir anda. sanki cevirdigim esim degil, eski sevdalim, cekicimdi. bir sure daha esimi cevirdikten sonra allaaaahhh nidasiyla savurdum. esimin duvara carpmasiyla, duvarin yanina yerlestirilmis saten kapli yataga dusmesi bir oldu. ben ise olaya kendimi o kadar kaptirmistim ki, cekicin nereye gittigini gormek umuduyla ufka bakiyordum...
