gerdek gecesi babannem dedeme nasıl vardı acaba

Babam yanina cagirarak dedemin hastalandigini, onlara ziyarete gidecegimizi soyledi. Her ne kadar dusmanımda olsa şerefli bir sekilde ziyaret etmek duser, bu savasin kuralidir. Ziyarete gittigimizde yatıyordu, ee yaptiklarinin vebalini cekiyor. Ona timuçini niye zehirledigini, şerefli bir sekilde savasmasi gerektigini soyleyecektim fakat vazgectim. Sonucta hasta ziyaretiydi. Babannem yemek hazirlamis, mutfaga benden yardim istediler. Mutfaga gittigimde aç huur evladi dayimi gordum. Yemeklere yumulmus afrikalı kabileler gibi yiyordu. Sonra onu da gecmis olsun demesi icin cagirdilar ve gobegini oksayarak uzuldu. Mutfakta tek kalinca dedemi nasil iyilestirebilecegimi dusundum. Yemeginin icine ilaclarindan 4 5 tane koyarak hizli iyilesmesi icin yardim ettim. Hatta annem babam babannem ayimda hastaliga yakalanmasin diye onlarinda tabağına koydum.

Sofraya oturdugumuzda herkes yemegini yedi. Yarim saat sonra herkes karnini tutuyor, tuvalete kosuyodu. Dedem babanneme seslenerek hanım yemekler bozukmu yauv diyor. Aptal babannemin yapacagi yemektende bu beklenir zaten. Dayanamayip babamin arabasiyla hastahaneye gittiler. Fakat tek bir kisi haric. Cam yarmasi dayim. Meğersem müsilede bagigibligi varmis huur cocugunun. Olanlara sasirarak bende niye bise olmadi diyor birde ayı.

Babam telefonla aramis, biraz sosyalleş esolesek diye kahvehaneye cagiriyor. Hepsi a haber izleyen tipler. Yapacak bisey olmadigindan gittim. Hepsi okey oynarken kahveci rüsteme bi çay vermesini soyledim. Sonra dur diyip cayi kendim koydum. Bi tuzagi daha bosa cikardim. Uzaktan bakip sinirleniyordur kesin o ajan dedem. Babamin yanina oturup 20 dakika izledim ve sıkıldım. Sonra kahvehaneden bi sandalye çekip en tepede komunist manifesto okudum. Beni kovalamaya basladilar hemen camiye girip papaz murtazaya sığındım. Ben bu hallere dusecek kisimiydim. Düsmana sığınmanin alcaklik oldugunu dusunerek rahlelerden kale yapip arasima girdim. Papaz murtaza yanima gelerek, gittiler çikabilirsin diyerek guldu. Ona ajan oldugunu bildigimi soyledim. Bana nicin boyle davrandigimi sorunca salağa yatmasina sinirlenmis olacagimki 99luk tespihle ayaklarini ellerini zorla baglayarak kactim. Bunun uzerine dayımı arayıp onun bir ayı oldugunu ve hicbir zaman evlenemeyecegini soyleyip kapattim.

Yolda eve giderken çam yarmasi dayim arayip eve gelmemi, heyecandan sesi gibine kacmis sekilde evde bir kızın beni sordugunu soyledi. Bir bağyan seni çagriyor diyor bir de. Dayımlara gittigimde kız disari cikmamizi istemis, dayim uzuntuden gobegini oksuyodu. Kız bana aşık oldugunu, hoslandigini soyledi. Olamaz hayir! gibimle beynim arasinda tercih yapmam gerek. Dedmein tuzagi olmali. Bu kezde baska yonden vurmaya calisiyor. Fakat bi dakika, bu dedemin yontemi olamaz. Babannem bana kizdigi icin is arkadaslarindan ayarlamis olabilir. O yuzden kıza bu yoldan donmesi gerektigini, bosuna ugrasmamasini soyleyip kactim. Babannemi arayip kufur edip, benimle ugrasmamasi gerektigini soyledim.
Bence babannemde dedemin ajan oldugunu biliyor, veya babannemi öldurerek yerine yeni bir yahudi ajan koydular.

3 saat sonra ahırın kapisini tiklatip isini bitirmeleri gerektigini, hızır ihtiyarinin uyanacagini soyledim. Timuçin tamam girebilirsin diyince girdim ve hızlıca dişi atla yola ciktik. Ona tabiiki yaşadigi seyleri sormadim cunku genç bir bayandi, utanir sorulmaz. Onu ahira kitleyip anahtari testiye atip kactim. Bizim ahıra girdigimizde timuçin mutlu bir sekilde saol dostum, sen benim en iyi arkadasimsin dedi. Ben de gülerek sen de diyerek karsilik verdim.

Şu anki durumumu raskolnikova benzetip, benim secilmis kisi oldugumu ve ailemi kurtarmam gerektigini dusundum. Ben bunlari dusunurken Timuçin kendine gelmisti. Herkes çiktiktan sonra timucine sarilip, can dostum! Bunu sana kim yapti diye sordum. Bana zarar vereceklerini, zarar gormemem icin soylemeyecegini belirtti. Onu çok yormamak adina tamam dedim. Fakat bu konu burada kapanmadi! Savaş yeni basliyor dostum dedim.

özenti pic

Sabah oldugunda babamın kalk ulan diye bagirmasiyla uyandim. Sen buradami yattin lan pis herif diyor birde. Beni kaldirarak eve gidip dus almami soyledi. Tam kapidan cikarken timuçinin aslinda uyumadigini, bana goz kirptigini gordum. O gercekten çok iyi bir asker ve dost. Beni bir tek o anliyor. Eve gidince duş yaparken dedemin beni vurabilecegi ihtimalini dusunerek islak mendille vucudumu sildim. Bi planini daha bosa cikartmis oldum. Aptal bunak. Arayıp ona bosuna ugrasmamasi gerektigini, bir gun herkesin gercekleri gorecegini ve kahraman olacagimi soyledim. Cok aciktim ve bakkaldan en önlerden kekler satin alip yedim. Şuphelenecegimi anlayip arka taraftan kek alacagimi saniyordu kesin o aptal dedem. Sonra babam beni yolda gorup dedemlere gidecegimizi soyledi.

Dayım cıktı gitti evden. Dedemin evi bana kalmistk artik. Ona unutamayacagi birsey yapip birdaha bana dokunmamasini saglamaliydim. Gözüme açık dolaptaki 404 kutusu ve komidinin ustundeki 200tl ilisti. Komidinin ustunde 200tl olmasi babannemin acaba baskalarinami veriyor diye dusunmeme sebep oldu. Ee dedemin gibi yetmiyordur nasil olsa. Aptal bunak. 200tl ve 404ü alip 200tlyi yatagin altindaki yere yapistirdim. Böylelikle dedem yatagin altindaki 200tlyi gorecek ve eliyle almaya calisirken eli yapisacakti. Savaş stratejimi daha bilmiyor o bunak. Hemen eve giderek ertesi gune uyandim.

Eve varınca babam yine beni tutarak kahvehanedekilerden özür dileyecez düş lan onume dedi. Ajanlardan asla ozur dileyemem, prensibim degil diyince tokadı suratima çakti. Bunun uzerine babamin beni kurtarmak icin plan yaptigini çaktım. Babam bence ajan degil. Bunun uzerine ilk mumtaz emmiye karisinin bakire olmadigini soyleyerek ozur diledim, evden kovdu. Hulusi ve reşittende özur dileyince babama yardimlari icin tesekkur edip, tarihte onun iyi yaver olarak anılacagini soyleyip dedemlere niye gitmedik diye sordum. Bana duygusal bakiyor bir de. Aferin oglum ama deden hasta gitmedik rahatsiz etmek icin diyo. Bırak ne hastasi iyi numara yapiyor. Bunun uzerine eve varinca timucini ziyaret etmeye gittim. Kapiyi 3 kez tiklattim gel demedi kimse. Onun genc biri oldugunu, isinin oldugunu dusunerek yarim saat sonra gelirim diyip çesmeye gittim.

30 dakika geçti hala ses yok. Bende genc birey oldugum icin dert etmeyip iceri girdim timucin kanlar icindeydi. Yan mahalledeki veterineri cagirip babamda gelince timucinin öldüğünü soyledi. Durakladım.. yutkundum.. Hayattaki tek dostum, silah arkadasim timucin. Onunla anilarimizi hatirlayarak ağlayarak başında 2 saat durdum. Tüm ahali toplanmisti. Mezarini kazdik, mezara koyduk. Ajan dedem cenazede yoktu. Babama sebebini sorunca hasta dedi. Beynimde simsekler cakmaya basladi. Babam tek tek herkese özür dilettirmek? Mumtaz? Hulusi? Resit? Ne olduysa o arada olmustu. Ah yüregim, bu kadar aciyi kaldiramiyorum artik. Yanima o ajan kiz gelerek baş sagligi diledi. Tum herkes timucinle ittifakimizi biliyordu. Ah timucin, sen hem benim 1 numarali dostum, hem de tarihte şereflice ölen bir asker olarak kalacaksin. Gözlerim kapaniyor, omzuma ağırlık biniyor. Yere dustugumu hatirliyorum.

Sabah oldu babam yine tekmeleyerek kalk ulan kalk, olum sen hastamısın niye ahırda yatiyorsun lan diyor. Bende ona beni döveceginden korktugumu soyleyince biraz yumusadi. Bende ona birgun ailemizi kurtaracagimizi, dedemin asılacağını söyleyince tırmıkla beni kovaladi. Kahvaltıyada çagırmadilar, gerci zehir olabilir. Hemen bakkala gidip çubuk kraker ve meyve suları raflarından arka bölümünden satin aldim. Bu kez önden yapmadim çünkü dedem bu kez kesin öne koymustur, benim ne kadar zeki oldugumu bilmiyor aptal bunak. Bunlari dusunerek kahvehaneye gittim ki kendimi kurtlar vadisi cerrahpasalilarin kahvesini ziyaret eden polat gibi hissettim. Başımda toplanıp imamın ayağını neden bağladığımı, komunist manifesto neden okudugumu soruyolar. Ben de sinirlenip, reşit abi senin çocugunun 3 zayifi var. Mümtaz emmi senin karın hala bakire. Hulusi emmi evde gizlice ahmet kaya dinliyorsun. Bunlari diyince beni linc etmeye basladilar ki aradan siyrilip kactim . Ama hala birini dövuyorlardi anlamadim, aptallar. Dediklerimden alinmis olmalilar. Gerçekler can yakıyor olmali. Bunun uzerine sinirlenip dedemi arayip kufur ettimki düşmanini unutmasin.

Akşam yatmadan önce benim bir gün kahraman olacagimi, o ajan dedeminde asılacağını hayal ettim. Şerefli bir komutan olduğumu dusunerek uykuya daldım..

Hastahanedeyim, herkes burada. Herkes gozumun icine bakiyor. Tüm kahve, ajan kız, annem, babam, dayım, babannem, dedem. Babamdan bu hainliği beklemezdim. Onlara kısılmış ve savaştan bitkin sesimle "bir gün kahraman olacağım" dedim . Dedem bana bakarak, sen zaten bizim kahramanimizsin dedi. Ne oluyordu? Dayım yemek yemiyor, gözumun icine aglamakli bakiyordu. Herkes görundugunden farkli, genç duruyordu. Herkes benimle gurur duyuyor, kahraman olarak bakiyordu. Timucin dostum, basardik. Biz kazandik. Ölüm böyle biseydi demekki. Gözlerim kapaniyor, timucin beni çağırıyor, timucini göruyorum.
https://youtu.be/47I_cyLJhhU

1 aydır tutturmaya çalıştığın başlık amq

Beynimde şimsekler cakmaya basladi. Dedemin camiye diyerek evden çiktigi, kapinin onunde bakarak guldugu, evdeki akrabalarin guldugu... Timucinle olan ittifakimizi ogrenmisler! Kimse benim dostuma el süremez lan diyerek agladim. O benim tek dostumdu. Sonra babam veteriner cagirarak ilaçlar verdiklerini, üzulmemem gerektigini soyledi. Bu kez o dedemi vuracak intikamimi alacaktim. Timuçin benim hayattaki tek dostum, onu kaybedemem

Yolda yururken ailemin benim icin gonderilmis bir ajan oldugunu, gercek anne babamin oldurulmus olabilecegini dusundum. Benim Anne babam bu kadar salak olmamali. Bunu ahira gidip timucine sorunca dogru olabilecegini, dikkatli olmam gerektigini ve bana o bunak dedemin geceleyin dürbünle gözetledigini soyledi. Timucine tesekkur edip bahçeye pusu kurdum. O bunak buraya gelince gafil avlıycam. Birde hasta numarasi yapiyor ajan. Ah babannem, bu japon gibli yuzunden ne hallere düşüyor.. akşama kadar beklemenin ardindan benim pusu kurduğumu görmüş olacakki gelmedi. Bir yerde açık veriyorum ama nerde? Off. O bir ajan ve bu konuda ustalasmis olmali fakat bende salak degilim . Acaba bu ajan dedem başka ailelerdede görev yapmismidir? Bunu timucine danismaliyin fakat aksam oldu..

Bu niye trendde amk

Dedemlere gittigimizde kapinin onunde birsuru ayakkabi oldugunu gordum. Tum aile toplanmis yine lanet olsun. Iceri girdik ve herkes espri yapiyor gülüyordu. Hemen ordan kacacaktimki beni içeri cektiler. Dedemlere geldik ama dedem yine camiye diyerek evden cikmis. Aptal bunak buna kanacagimi zannediyor. Neyse diyip oturduk dedem gelmeyince kalktik nihayet. Kapinin onunde karsilastik bize gülerek biraz daha kalsaydiniz oglum diyor aptal. Babam yok baba saol islerimiz var dedi eve yola ciktik. Televizyona bakip biraz fox izledikten sonra ahıra gitmeye karar verdim. Dostum timucinle plan yapmamiz lazimdi. Ahıra gittim ve timucin hala uyuyordu. Ona kalkmasi gerektigini, dusmanin pesimizde oldugunu soyledim. Ama bi turlu kalkmiyordu. Boynuna dikkatli baktigimda kan akiyordu. Hemen çıglik atarak babamlari cagirdim.

Timuçine gidip mümtaz emminin gerçek kimliğini öğrenmek istedim. O da bana bu ahırın bir şerefi oldugunu, kapıyı tiklatarak girmem gerektigini ve dingonun ahırı olmadigini anlatti. Dingonun ahirini sorunca uzun hikaye bosver, mümtaz emmi lübnanda görev yapmis bi hizbullah askeri oldugunu, uzun yıllar suriyede görev yaptigini soyledi. Vay kalles. Timucin cok zeki biri. Ona tesekkkur edip mumtaz emminin benim dostum olabilecegini dusundum, fakat benim ajanla isim olmaz. Bunlari dusunerek babannemlere durum yoklamaya gidiyordumki yolda o ajan kıza rastladım. Koşar adımlarla kaçınca bu da yapmaya basladi. Hızlıca kosarak izimi kaybettirdim, çok tehlikeliydi. Buyuk ihtimal babannemle dedeme zütürüp beni öttürecekti. Fakat askeri dehamla bi işten daha siyrildim. Bunun uzerine dayimi arayip onun çok yemek yedigini, mide kanseri olacagini ve tipine soktugumu ilettim. Uzulerek gobegini oksadigini hissederek kapattim. Bir gun beni herkes anlayacak dostlarim, bir gun kahraman olacagim..