gerdek gecesi babannem dedeme nasıl vardı acaba

Bayağı güldüm özenti falan olmuş ama zütünü gibeyim

Bu niye trendde amk

beynini gibtiğimin iguanası.

Dayınla babaannen ne alaka zütveren kurgu yapıyosan alakalı yap bari

Yolda yururken ailemin benim icin gonderilmis bir ajan oldugunu, gercek anne babamin oldurulmus olabilecegini dusundum. Benim Anne babam bu kadar salak olmamali. Bunu ahira gidip timucine sorunca dogru olabilecegini, dikkatli olmam gerektigini ve bana o bunak dedemin geceleyin dürbünle gözetledigini soyledi. Timucine tesekkur edip bahçeye pusu kurdum. O bunak buraya gelince gafil avlıycam. Birde hasta numarasi yapiyor ajan. Ah babannem, bu japon gibli yuzunden ne hallere düşüyor.. akşama kadar beklemenin ardindan benim pusu kurduğumu görmüş olacakki gelmedi. Bir yerde açık veriyorum ama nerde? Off. O bir ajan ve bu konuda ustalasmis olmali fakat bende salak degilim . Acaba bu ajan dedem başka ailelerdede görev yapmismidir? Bunu timucine danismaliyin fakat aksam oldu..

Akşam yatmadan önce benim bir gün kahraman olacagimi, o ajan dedeminde asılacağını hayal ettim. Şerefli bir komutan olduğumu dusunerek uykuya daldım..

Sabah oldu babam yine tekmeleyerek kalk ulan kalk, olum sen hastamısın niye ahırda yatiyorsun lan diyor. Bende ona beni döveceginden korktugumu soyleyince biraz yumusadi. Bende ona birgun ailemizi kurtaracagimizi, dedemin asılacağını söyleyince tırmıkla beni kovaladi. Kahvaltıyada çagırmadilar, gerci zehir olabilir. Hemen bakkala gidip çubuk kraker ve meyve suları raflarından arka bölümünden satin aldim. Bu kez önden yapmadim çünkü dedem bu kez kesin öne koymustur, benim ne kadar zeki oldugumu bilmiyor aptal bunak. Bunlari dusunerek kahvehaneye gittim ki kendimi kurtlar vadisi cerrahpasalilarin kahvesini ziyaret eden polat gibi hissettim. Başımda toplanıp imamın ayağını neden bağladığımı, komunist manifesto neden okudugumu soruyolar. Ben de sinirlenip, reşit abi senin çocugunun 3 zayifi var. Mümtaz emmi senin karın hala bakire. Hulusi emmi evde gizlice ahmet kaya dinliyorsun. Bunlari diyince beni linc etmeye basladilar ki aradan siyrilip kactim . Ama hala birini dövuyorlardi anlamadim, aptallar. Dediklerimden alinmis olmalilar. Gerçekler can yakıyor olmali. Bunun uzerine sinirlenip dedemi arayip kufur ettimki düşmanini unutmasin.

Timuçine gidip mümtaz emminin gerçek kimliğini öğrenmek istedim. O da bana bu ahırın bir şerefi oldugunu, kapıyı tiklatarak girmem gerektigini ve dingonun ahırı olmadigini anlatti. Dingonun ahirini sorunca uzun hikaye bosver, mümtaz emmi lübnanda görev yapmis bi hizbullah askeri oldugunu, uzun yıllar suriyede görev yaptigini soyledi. Vay kalles. Timucin cok zeki biri. Ona tesekkkur edip mumtaz emminin benim dostum olabilecegini dusundum, fakat benim ajanla isim olmaz. Bunlari dusunerek babannemlere durum yoklamaya gidiyordumki yolda o ajan kıza rastladım. Koşar adımlarla kaçınca bu da yapmaya basladi. Hızlıca kosarak izimi kaybettirdim, çok tehlikeliydi. Buyuk ihtimal babannemle dedeme zütürüp beni öttürecekti. Fakat askeri dehamla bi işten daha siyrildim. Bunun uzerine dayimi arayip onun çok yemek yedigini, mide kanseri olacagini ve tipine soktugumu ilettim. Uzulerek gobegini oksadigini hissederek kapattim. Bir gun beni herkes anlayacak dostlarim, bir gun kahraman olacagim..

Eve varınca babam yine beni tutarak kahvehanedekilerden özür dileyecez düş lan onume dedi. Ajanlardan asla ozur dileyemem, prensibim degil diyince tokadı suratima çakti. Bunun uzerine babamin beni kurtarmak icin plan yaptigini çaktım. Babam bence ajan degil. Bunun uzerine ilk mumtaz emmiye karisinin bakire olmadigini soyleyerek ozur diledim, evden kovdu. Hulusi ve reşittende özur dileyince babama yardimlari icin tesekkur edip, tarihte onun iyi yaver olarak anılacagini soyleyip dedemlere niye gitmedik diye sordum. Bana duygusal bakiyor bir de. Aferin oglum ama deden hasta gitmedik rahatsiz etmek icin diyo. Bırak ne hastasi iyi numara yapiyor. Bunun uzerine eve varinca timucini ziyaret etmeye gittim. Kapiyi 3 kez tiklattim gel demedi kimse. Onun genc biri oldugunu, isinin oldugunu dusunerek yarim saat sonra gelirim diyip çesmeye gittim.

30 dakika geçti hala ses yok. Bende genc birey oldugum icin dert etmeyip iceri girdim timucin kanlar icindeydi. Yan mahalledeki veterineri cagirip babamda gelince timucinin öldüğünü soyledi. Durakladım.. yutkundum.. Hayattaki tek dostum, silah arkadasim timucin. Onunla anilarimizi hatirlayarak ağlayarak başında 2 saat durdum. Tüm ahali toplanmisti. Mezarini kazdik, mezara koyduk. Ajan dedem cenazede yoktu. Babama sebebini sorunca hasta dedi. Beynimde simsekler cakmaya basladi. Babam tek tek herkese özür dilettirmek? Mumtaz? Hulusi? Resit? Ne olduysa o arada olmustu. Ah yüregim, bu kadar aciyi kaldiramiyorum artik. Yanima o ajan kiz gelerek baş sagligi diledi. Tum herkes timucinle ittifakimizi biliyordu. Ah timucin, sen hem benim 1 numarali dostum, hem de tarihte şereflice ölen bir asker olarak kalacaksin. Gözlerim kapaniyor, omzuma ağırlık biniyor. Yere dustugumu hatirliyorum.

Hastahanedeyim, herkes burada. Herkes gozumun icine bakiyor. Tüm kahve, ajan kız, annem, babam, dayım, babannem, dedem. Babamdan bu hainliği beklemezdim. Onlara kısılmış ve savaştan bitkin sesimle "bir gün kahraman olacağım" dedim . Dedem bana bakarak, sen zaten bizim kahramanimizsin dedi. Ne oluyordu? Dayım yemek yemiyor, gözumun icine aglamakli bakiyordu. Herkes görundugunden farkli, genç duruyordu. Herkes benimle gurur duyuyor, kahraman olarak bakiyordu. Timucin dostum, basardik. Biz kazandik. Ölüm böyle biseydi demekki. Gözlerim kapaniyor, timucin beni çağırıyor, timucini göruyorum.
https://youtu.be/47I_cyLJhhU

ya senin ben ananı gibeyim kopyala yapıştır yap daha iyi kahpe

(bkz: annem babama nasıl verdi acaba neler hissetti)

ilk entriye göre yorum yapıyorum, ukrayna dediğin yer türkiye ile asla kıyaslanamaz, taktan, geri kalmış, eski bir ülke.

millete çomar demeden önce bi aynaya bak amk malı