gençler ortalık biraz daha sakinleşsin

Yaz panpa burdayız

dinleyen yoksa yazmıycam amk, yazdıkça kafam kaçıyo

@44 güzel soru panpa, kafamdakilerle yüzleşmekten korktuğum için beynimi bişeyle uyuşturmam gerekli. şu anda alkol bağımlısıyım, başta bu kadar bağımlı değildim. hatta bağamlı bile değildim ama, şu an bağımlıyım. uyuşturucu kullandım nisanın sonlarında 2 hafta kadar, eroinde kullandım kokainde kullandım, ama annem bu cezayı haketmiyodu gittim amateme yattım paşa paşa. Anneme ceza olmayacak ve bana çıkış yolu açacak tek şey alkoldü

@40 suçlamasalar bile, bakışlarından içindeki nefret okunuyo panpa. Hala cereni sağda solda gördüğümde gözlerinden ateş saçıyo kaltak. bazılarının içindeki ateş söndü ama bazıları hala nefreti dışa vuruyo. orayada geleceğim sabır... sabır... sabır...

imam geldi, artık selman son kez evden çıkıp bi daha gelmeyecekti. imam bişeyler okudu üfledi, hak helalliği istedi evdekilerden. herkes helal etti, toplandık camiye gittik. cenazeyi yıkıyolardı. O sırada kapıda bekliyodum bende. kendimi ifşa ediyomuşum gibiydi. selmanı görmem için son fırsattı yıkanırken. ama gidip göremedim, zütüm yemedi. bi türlü yapamadım amk, ne diyecektim ki? öldürdüm ulan seni işte huur çocuğu. sırf kendi hayatımı annemin hayatını gibmek için öldürdüm seni. gözlerini açta bana cehennem nasıl bi yer anlat şimdi gibik mi diyecektim ?

yemedi zütüm beyler, kapıda bekleyebildim. sonra caminin dışında biraz uzakta bi kız gördüm, pısmış ağlıyo. hiç kimseyi teskin edecek halde değildim beyler, daha kendimi teselli edemiyordum. kız kafasını kaldırdı ve göz göze geldik. ceren. herşey için o kaltağı suçlayabilirdim, ama onunda benim gibi hissetmesi bi insanın hayatına daha son vermek hiç mantıklı gelmedi amk. yanına gittim güç bela. bi kaç saniye bakıştıktan sonra, nasıl kıydın ona dedi dıbına koduğum kaltağı. zaten içim çanakkale gibi, bi kurşunda o sıktı amk. dövdüm kaltağı, hiç acımadım dövdüm. selmanın bu kaltağı neden dövdüğünü sorgulamıştım hep, ama çok haklıymış amk, iyiki dövmüş, iyiki dövdüm. sakinleştirdiler, ağzıma bi sigara tıktılar. oturdum beklemeye devam ettim. sela okunuyodu artık. birazdan camiye girmek gerekti ve abdest almalıydım. abdest almayı bilmiyodum ki neyi alacaktım. girdim şadırvana gördüğümü taklit ettim amk. olduğu kadar olmadığı kader dedim kendime

@1 panpa okudum çok üzüldüm. allah rahmet eylesin kardeşine ama hala neden alkol, gerçekten merak ettiğim için soruyorum bir sitem yok altında ama tiksinmedin mi alkolden?

tamam devam ediyorum beyler, kafam hafif dönmeye başladı tam kıvamdayım şu an

çok zor be panpa beni benden aldın.

yaz panpa burdayız

onların seni bu kadar suçladıklarını sanmıyorum panpa sen kendini suçluyorsun daha çok, dostlar sağolsun demeseydin amk sağolun de yeter.

giberim ama iki oldu dahada yazmam bu gece amk

bi şekilde zırıldamayı bırakıp, gelecek insanları karşılamam gerekirdi zaten. insanlar gelmeye başladı yavaş yavaş. nasıl bu kadar huur çocuğunu biraraya topladık hiç bilmiyorum. her gelen başın sağolsun diyodu, yüzüme yapıştırabileceğim o ana uygun en yapma ifadeyle dostlar sağolsun diyodum. hiçbiri sağ olmasındı, selman sağ olsundu. selman yaşasındı, hepiniz ölsündü, ama ölmüyolardı, selmanda yaşamıyodu. her gelen selmanı sevmese bile benden nefret ediyodu. her gelen nasıl oldu diyodu, ve susmuyodu huur çocukları. artık sessizlik çöksün kimse konuşmasın istiyodum ama herkes konuşuyodu ve her konuşan kafamı gibiyodu. akrabalarımda gelmeye başlayınca artık evden çıkıp gitme vaktinin geldiğini anladım. ama akrabalarımın ne kadar anlayışlı insanlar olduğunu unutarak düşündüm bunu. amcam evdekilerin hepsini susturdu, dayım beni alıp selmanın odasına zütürdü ve kimseyi içeri almadı. artık daha katlanılır bi haldeydi ev.

Cenazenin kaldırılacağı gün geldi çattı, yani saatler aktı gitti. Bütün gece uyumadım, akreple yelkovanın yarışını izledim. Çok ironikti, tavşanla kaplumbağanın yarışı gibiydi. bazen selmanla böyle oturup hiç konuşmadan duvara bakardık saatlerce, o geldi aklıma o an, selman yoksa, tek başımayken duvara bakmanın anlamıda yoktu ama genede boş boş durdum öyle. serkan bi iki saat oturduktan sonra sıkıldım hadi gidip bira alalım derdi. saat 4 gibiydi hatta 4ü10 geçiyodu. çıktım evden bira alıyım bari kafam dağılır belki daha sağlıklı düşünürüm dedim. bütün tekeller kapanmıştı. bi benzinliğe çektim girdim markete, baktım bira yok sordum hayırdır diye, dedi artık benzinlikte bira satılmıyo. Yasak kardeşim dedi. o an bi daha yıkıldım ama toparlanmam zor olmadı. eskisi gibi olamazdım tabi ama, 10 dakika öncesine dönebildim en azından. eve geldim. gene oturup boş boş saati izledim. saat 8 gibi uyandı annem. Sen daha yatmadın mı dedi, hayır yatmadım daha demeye yeltendim, annem cevap fırsatı bırakmadan, bende olsam bende uyuyamazdım. kolay değil altından kalkmak dedi. geldi sarılıp ağlamaya başladı. öyle bi hale geldim ki annem ağlamaya başlayınca, enkaz altında 6 ay bekleyip açlıktan ölmek üzereyken kurtarılmışlar gibiydim. çıkartıldığında eline verilen sandaviçi 3 saniyede bitirebilecek gibi, içimdeki acıyı göz yaşlarımla dışarıya atmaya çalıştım. o an öyle bi ağlamaya başladım ki, annem beni sakinleştirmeye çalışıyordu bu sefer. tamam ağlama, artık yapabilecek bişeyin yok. sakın kendini suçlama diyodu ama o bile beni suçlarken ben nasıl suçlamayayım kendimi beyler?

artık başlama zamanı, yavaş yavaş yazalım. Bu gece 1 ay yaşadıklarımı yazarım heralde. ilk bi ay

gece biraz ilerlesin kafam biraz daha dönmeye başlasın yazmaya devam edeceğim. Bu kadarla kalmadı, 3 ayda 300 yıl yaşlandım, 300 bin kere öldüm resmen, 7 aydırda hayatımın pişmanlığıyla boğuşuyorum. Ama açılmak için erken

offf.. allah sabır versin reyiz

@31 eyvallah genede, daha devam edeceğim ama bu gece değil yeteri kadar yorulmuşum zaten

baktım çok dramatik bir hikayeye benziyor okumadım. allah yardımcın olsun

@28 okuma huur çocuğu oku diye yalvardık sanki amk

@27 hem oldu hem öldü, çare yok o yüzden yüzleşemiyorum. 7 aydır anam gibiliyo, sözlük bile zevk vermiyo bazen amk

huur çocuğu bunu insan okuyacak