gençler neden yurtdışına kaçmak istiyor

okudum okumaz olaydım artık hayata bakış açım değişti haklısın panpa ekonomik veriler çok kötü

aklı olan kaçsın kurtulsun derim.her türlü şansınızı deneyin. sokaklarda apaçi müziği dinleyip volta atacağınıza amk ingilizce falan öğrenin, tamam belki master falan yapmaya gidemezsiniz ama intörnlük, staj, wat olanaklarını araştırın bi şekilde gidin yani. keşke banada birisi akıl verseydi daha erken giderdim. ne zaman iş hayatına giriyorsun o zaman anlıyorsun bu ülke açık hava akıl hastanesi aslında.yok yani anlatılacak ifade edilecek gibi değil. abartmıyorum kitap bile çıkartırım bu konuyla ilgili.yaz yaz bitmez

@22 her entryinde haklısın. ülke sonradan görme kokoşlar, petrol zengini kof arap gibi . altyapısız toplum
kültür de oluşturamıyor. gençliği bu ülkede heba etmemek gerek. savaşmaya zaten değmez .

gibtir olup gidin amk vicdani retçileri. gibtirin. 1 ay sonra bankada 3.500 lira maaşla işe başlayacağım amk iktisat okuyorum. şimdi dağılın amk.
@15 önce türkçe yazmayı öğren. bağzı ne amk barzosu

@24 sana maaşını soran mı var görgüsüz

@25 fakir detected.

edebiyat dersinden hiç mi bir şey kapmadınız, hiç mi kompozisyon yazmadınız.lan insan gibi kısa kısa yazın.hem daha vurucu olur binler.

@1 kapitalist düzenin çarklarıyla gibmiş

züt ettiniz beni, duygulandırdınız lan.
en kötüsü de bir yanım gibtir ol git bu ülkeden dıbına koyim bakma ardına, bak bir yolunu bulursun gitmek için derken, diğer yanım gitme diren huur çocuklarına bırakma yakınlarını, yurdunu diye çığlık atıyor resmen.ama biliyorum düzelmez bu hal.o kadar sinsice ve zekice hareket ediyorlar, ele geçiriyorlar ki insanları. inancımı yitirdim anasını gibtiğimin evlatları yüzünden.

mücadele edemeyince kaç dıbına kodugum yazcaktım kendime baktım sonra hak verdim amk

@29 senin bulacağın yol anca tak yolu olur bu ülkede. o bulduğun yoldanda geri dönersin bu da olmadı diye. O yüzden en iyisi gitmek.
Burdan bi gib olmaz. tanıdığın yoksa, arkan sağlam değilse, bir yerlerle organik bağın yoksa (hoş olsa yeri gelir onlar da giber) zor yani işler. Ben hep diyorum burası kabile ülkesi oldu artık. Kabile gibi yaşıyoruz. Kurumsallık yok, ciddiyet yok. Tanıdıklar, ilişkiler,"bizden" olma olmama durumları. Neyse şimdi uzun uzun yazarım. dinleyen yoksada gibime kadar

Panpalarım 2000 lerin başında herşey iyiydi aslında şimdiye göre. Hatta 1990 ların sonları 1997 gibi falan çok iyiydi durumlar özel sektörde. insanlar iyi paralar kazanabiliyorlarlardı nispeten.Bu bolluk dönemi baya bi sürdü 2003 lere kadar.

98 de ilk kriz geldi ve de insanlar işlerini kaybettiler. Bazıları daha düşük ücretlerle çalışmaya razı oldu. işsiz kalan özellikle finans ve bankacılık sektörü çalışanları daha sonrasonda kurulan ve de büyüyen bankalarda komik ücretlerle çalışmaya başladılar. işsizlikten iyidir mantığı ile.98 de bir özel bankanın çağrı merkezinde çalışan arkadaşım 1300 dolar maaş alıyordu.O zamanlar dolar dolardı ama beyler.ama dolar eurodan pahalıydı ve şimdinin 2,5 lirası gibi belki bir dolar.

bu işsiz kalan insanlar krizi fırsat bilen bazı yatırımcıların oyuncağı oldu. Mesela finansbank. hüsnü özyeğin adındaki kayserili grişimci daha önce sadece ticari bankacılıkla ilgili iken bu işsiz insanları alıp bireysel bankacılığı da sunmaya başladı. Banka büyüdüde büyüdü. O bankada insanlar 2004 senesinde falan 400-500 liraya çalışırlardı.Şimdide durumları pek iç açıcı değil.

2001 krizi zaten tuz biber ekti herşeyin üstüne.

yine insanlar işsiz kaldılar. işyerinde kalmayı başaran şanslılar ise zamsız aylarca senelerce çalıştılar. Kimsenin gıgı çıkmadı Ücretler ufaldı. Yeni işe girenler ise komik ücretlere evet dediler.

her kriz birşeyleri alıp zütürdü böyle. özel sektörde maaşalar komik hallere geldi.3 grup insan çıktı ortaya,

-krizden sonra uzun süre zaman almayan maaşı enflasyon karşısında küçülen insan
-işşiz kalıp kötü maaşa evet demek zorunda kalan insanlar
-krizden etkilenmeyen üst düzey yöneticiler. Az sayıda oldukları için onların maaşları yüksek olmasına reğmen şirketlere dokunmadı pek.

2003-2004 de özel sektör son güzel günlerini yaşıyordu. Pek çok insanın maaşı haricinde yol parası hakkını kaybetmiş, geceleri mesaiden sonra eve taksi ile dönme devri sona ermişti. Bu arada iş ilanlarında "esnek mesai saatlerine uyum sağlayabilen" diye bir (ekşicilerin deyimi ile) hede peydahlanmıştı. Artık insanlar 6-7 gün çalışıyorlardı ve de kimse fazla mesai ücreti isteyemiyordu

kaçıp gidicem sadece bu kadar

sene 2005 e geldiğinde 1990 larda insanların gıpta ile baktığı özel sektör lağım çukuruna dönmüştü artık. birsürü krizi fırsat bilen ve de insanların emeklerini sömüren sermaye sahibi işsizleri kullanıp ucuz işgücü ile işleri çevirmeye başlamıştı. "Performans yetersizliği" denen şey kanunlaşmış ve de işverene bu sebeple işçiyi/memuru çıkarma hakkı verilmişti.
düşünebiliyormusunuz siz dört dörtlük çalışın ama sizi performansını beğenmedim diye patronunuz işinden çıkartabiliyordu.Bu arada işverene 6 ay deneme süresi hakkıda 2004 gibi verilmişti yasa ile.

2001 krizinden sonra peydahlanan bir diğer canavar ise "taşeron" sistemiydi. Taşeron denince insanların aklına inşaat taşeronu gelirdi eskiden. Artık işyerleri yemeklerini catering firmalarına veriyor, sağlık hizmetleri taşeronlara devroluyordu. Daha önce işletmelerin kendileri güvenlik görevlilerini istihdam ederken şimdi güvenlik firmaları mantar gibi kuruluyor ve de şirketler bir telefonla bunlardan tedarik ediyorlardı ihtiyaçlarını. Bankalar bile çağrı merkezlerini taşeronlara verdiler (müşterilerinin bilgileri ile beraber tabii)
Bu taşeronlar insanlara ço komik paralar verdiler.Üstelik bu çalışanlar taşeronlara bağlıydı. düşünün x firmasında çalışıyorsunuz, patronununuz x firması mensubu falan ama siz Y taşeron firmasının çalışanısınız.
Bu taşeron firmalar mümkün olan en komik ücretleri verdiler. Taşeron oldukları için sözleşme yaparken geçiçi işçi statüsü teklif ettiler bazı insanlara. Bu kişiler asla çalıştkları yerin haklarına sahip olamadılar.

@1 çünkü yırt dışında kızlar teklif ediyomuş

@ruhlarintemizlendigiyer içimdeki ateşi körüklüyorsun dıbına koyim