gençler gelin ibretlik aşk hikayesi anlatcam

sadık numarayı verdi, dedim ya, bu trabzonlular fanatik, sormadı bile, ne yapacan, şu, bu, hiç bir şey sormadı, sonra görüşelim mi bacanak dedi, bende olur bacanak dedim ve kapattım.ve hayatımın en önemli telefon konuşmasını yapmak için numarayı çevirdim, aradım...

- alo?
- alo
- pardon ben serpili aramıştım, serpil orda mı acaba?
- kimsin sen kardeşim(bir erkek sesiydi)
- ben... ben serpilin arkadaşı fuat.siz kimsiniz?
- ben hakan. serpil yok şu an müsait değil.

dıtdıtdıtdıtdıtdıt.

"adama bak ya" dedim.

suratıma kapatmıştı.

telefonu kapattım. hemen telefon çaldı. telefona bir ümit koştum, arayan serpildir diye ümit etmiştim. heyecanlanmıştım.arayan sadıktı. sadık ilk defa heyecanlı heyecanlı konuşuyordu, o sakin adam gitmiş yerine kalbi sökülmek üzere olan biri gelmişti sanki;

- bacanak aradın mı serpili? hı?
- evet ya hakan diye bir adam çıktı, serpil müsait değilmiş, kim bu hakan?
-ee ne dedi konuştunuz mu?
- yok bacanak adam suratıma kapattı.
- suratına mı kapattı?
- he manyak mıdır nedir, suratıma kapattı.
- ha anladım bacanak. neyse görüşürüz, sorun yok yani di mi?
- yok yok.

sahi kimdi bu hakan?

hayatımda iki tane hakan vardı.

ama ben bunları hiç düşünmüyordum.her yer serpildi benim için.

iki kere iki serpil ederdi.

buradaki arkadaşlar bir selam yazsım bu arada ben normalde inci de yazmıyorum yeğenim amca sendeki bu hikaye kimsede yok yaz da ağlayak dedi o yüzden paylaşıyorum anlatıyorum. hüzünleniyoruz.ama sizi sevdim.iyi çocuklarsınız.

bir gün sonra ben serpil sadık buluştuk öğle sonu. serpil hakanın uzaktan bir akrabası olduğunu, gezmek için adana'ya geldiğini, o yüzden bir süre misafir kalacağını falan söyledi. fazla üstelemedim. serpilin ellerine bitiyordum. benim gözlerim ellerindeydi. banane ya hakandan diyordum içimden, sevgilisi değilse sorun yoktu benim için, evet dıtdıtdıt kötü olmuştu ama eller ne harikaydı öyle ya.of of offf.

bu arada gençler yani okunmuyorsak anlatma heyecanım kaçıyor, anlatasım yazasım gelmiyor, ben okundukça yazası gelen biriyim, okuyorsanız bir şekilde belli edin bunu yane

Sadık ben ve serpil içkilerimizi aldık bizim eve gittik. serpil içki içmiyordu, sadık votka seviyordu, ben normalde rakı severim, ama serpil varken rakı da içilmez diye düşündüm, ortamı olmadığı için... biraz müzik açtık. muhabbet falan baya güzel gidiyordu.şu sadık bir kıyak yapsa da gitse diye milyon kez düşündüm, sadık kalkarsa, serpil de kalkar mıydı acaba, serpil kalkma be, tutayım o elleri, seveyim, öpeyim serpil ellerini? içimden böyle düşünüp duruyordum.

arkadaşlar yazımı okumak zorunda değilsiniz. okumayanlar gibtirsin gitsin okumasın.

Sadığa sonunda bir göz işareti yaptım.bir bin gibi güldü.bir bin gibi gülerdi zaten sadık. kalktı gitti.

inanamıyordum. serpille baş başaydım.

sadık dışarı çıkar çıkmaz serpille göz göze geldim. yaklaştık.dudaklarına yapıştım.

hemen ellerine zütürdüm dudaklarımı, buna biraz şaşırmış gibiydi, adeta bir tanrıya ibadet eden biri gibiydi, sanki o eller benim tanrımdı, sanki ben ibadet ediyordum, her şeyi unuttum o an, bonibonu... eşimi... manavın şapkasını... sadığın trabzonsporunu... bu hayata dair bildiğim tek şey bu ellerdi artık... bu pamuksu ellerdi... onu öyle bir öpüyordum ki... serpil benim tanrımdı ve ben onu öperek ona ibadet ediyordum sanki...

vajinasını uzun uzun yaladım, bütün bedenini, sunaklarını gezdim. ama en çok elleriyle haşır neşir oldum, bu eller ah ahh bu eller benim canımdı. serpil... aşkım benim... hayatım...

seviştik, sohbet ettik. bana güya aşık olmuştu. buna inanmakta zorluk çeksemde zilli o kadar iyi bir oyuncuydu ki, ona inandım. evet aldandım. kandım.hayatım benim serpildi artık. belki serpilden bir çocuğum olabilirdi? Hem doktor çocuk sahibi olmamın imkansız olmadığını söylememiş miydi? Serpile aşıktım. aşk nelere kadirdi?

kerhaneciler burda mıyız

evet okuyan arkadaşlar yazsın ben okuyorum diye.

gelecek bölümlerden bir fragman?


--spoiler--
sadığın planı neydi?
hakan kimdi?
emine'yi bekleyen korkunç son neydi?
diğer hakan kimdi?
Nasıl trafik kazası geçirdim?
serpilin hüznü neydi?
ali kemale neler oldu?
sadık adana'yı neden terketti?
nasıl sakat kaldım?
eşimden neden ve nasıl boşandım?
esrarengiz olaylar, aldatmacalar, intikamlar, entrikalar, kadınlar, aşklar, umutlar, heyecanlar, adana'ya sığmayan hayatlar, kaçışlar, üzüntüler

hepsi çok yakında 100 entry sonra sizlerle
--spoiler--

neyse gençler gelin devam ediyorum hadi sadık okuyucularıma saygı duyuyorum

sabahleyin serpili bırakmak istemiyordum. ellerine sarılarak uyumuştum.ahh artık biz sevgiliydik. serpili doya doya öptüm. sevgilim.aşkım. serpilim.öl de öleyim... bu eller varya bu eller... offf... of... of... serpilciğim... tanrı serpili eli için yaratmıştı.

serpilin elini görseydiniz maradonaya küfrederdiniz.

Serpille olan aşkımız baya arttı, bana biraz soğuk davranıyordu ama bu söylediğine göre onun karakteriydi, bu arada emine'nin bir kızı oldu, adını kader koydu.bu ismi neden koydu derdi neydi hiçbirimiz anlamadık, bir gün emineyle sadık çok kötü kavga etmiş, sadık emine'yi saçlarından sürüklemişti. emine hüngür hüngür ağlıyordu, bu son dedi sadığa, çocukları aldı bize geldi, artık dönmeyeceğim diyordu.ben ali kemal eşim ve kader evdeydik. emineyle o gün aramda şu muhabbet geçti;

- ee ne düşünüyorsun? 2 çocukla ne yapar ne edersin?
- huurluk yaparım.

emine huurluk yaparım diyordu açık açık. şok olmuştum.

emine'yi merak edenler varsa adana kerhanesine gelsinler. adana kerhanesine gitmiş olanlar bilirler, adana kerhanesi iki blogtan oluşur, kapıdan girer girmez soldaki bloga sapsınlar, aşağı katta goncagül adında bir kadın var. o emine.

emine huurluk yapıyor. orada şu an.

emine ben gidiyorum dedi. nasıl yani dedik, gece gece, ali kemal gitme anne diye ağlamaya başladı. çocuk öyle bir ağlıyor ki anlatamam, gitme diyordu, yalvarırım gitme anne diye bağırıyordu. gitmek zorundayım dedi emine, çocukları eşime emanet etti. kader hiçbir şeyden haberi olmadan memesini emiyordu.ne yaptıysak ne ettiysek ikna edemedik emineyi.

dördümüz ağlıyorduk.

ben emine eşim ve ali kemal.

hüngür hüngür ağladık o gece. sabaha kadar. hele ali kemal.

hiç susmadı.

çok sonradan emine pardon goncagül anlattı:

---

o gece hakan'a gitmiş. hakan bununla bir süre beraber olmuş. çocukları getirirsen defederim seni demiş, peki ya kadeR? o bebek sadığın diyormuş. kader öyle bir bebekti ki ne sadık ne hakan kabul ediyordu, ikisi de topu birbirine attı durdu.o yüzden emine çocuklarını bıraktı hakan'a gitti. hakan bazı ihtiyaçları için önce ufak ufak pazarlıyor emineyi yani emine bildiğin huurluk yapıyor, daha sonra emine türkiye'nin nadide kerhanelerinden biri olan adana kerhanesinin en albenili huursu olup çıkıyor. ailesiyle yani çocuklarıyla hiç bir şekilde görüşmeyi kabul etmiyor. kendini işine veriyor.

---