edit: başlıyorum beyler
edit2:20 dk da hayvan gibi 4 part yazmama rağmen Rez göremiyorum panpalar varsa dinleyen kendini belli etsin
iyi geceler arkadaşlar

izmir in hatri sayılır varoş semtinde yaşıyorum
tamamiyle gerçek olan bir çocukluğun ve gençliğin yok oluşunu anlaticam. hem kiz mevzusu hem aile mevzusu hem kendi pgibolojik savaşlarım var içerikte bu savaşlar hala daha devam ediyor.

çok uzun ama bence okumaya değer bir şey olucak. okuyan takip eden pişman olmaz. tek çocuk olarak büyüdüm etrafımda kimsem yoktu bunlar hep içimde kaldı. sizin gibi kardeslerimle abilerimle paylasicam. 6. sınıftan lise sonuncu sınıfa kadar hayatımı giben tüm olaylar bu başlık altında olacak.

başlayacağım hikayeye eğer bu saatte online ve merak eden panpam varsa Rez alsın ona göre başlayayım

Beyler saat 4 oldu ben devam ederdimde dinleyen yok. Dinleyen sayısı önemli değil sabah 1 Rez bile olursa sonuna kadar devam ederim. Önemli olan birinin beni dinlemesi. Hakkımda hayatımda bişey bilmesi

dün eklemeyi unutmuşum benı babaannem büyütmüştü neredeyse annem babam hep çalışırdı o yaşlarda babaannemi annemden babamdançok görürdüm eliyle yaptığı yoğurtlarla evdekiler yemesin ben yiyim diye sakladığı meyvelerle büyütmüştü. annem dövmeye başlayınca onun eteğinin altına saklanırdım hemen. korurdu beni. herkes çok severdi çok iyi bi kadındı. değinmeyi unuttum bizim even alt kattı 2. katta dedem halam babaannem otururdu biz 3. katı yaptık. ve o 6. sınıfa geçtiğimin yazı babaannemi kaybetmiştim. su an bile herhangi bir şey için ağlarken annneee yada babaaa diye değilde babaanne sen burada olsan böyle olmazdı bu hayat diye ağlarım. bunada değinmek istedim. varsa bi fatiha nızı alırım. mekanın cennet olsun babaannem. devam ediyorum kaldığım yerden

Bi sigara içip geliyorum dinleyen varsa devam edeyim

5. Sınıfa kadar varoş semtinde evime 200 metre uzaklıkta gibindirik bir okulda okudum ve 5. Sınıf pybs sınavında izmir 2. Si konak 1.Si oldum. Bu okula fazla olduğumu düşünen canım sınıf öğretmenim ailemi çağırarak daha iyi bir okula almalarını söylediler. Sağolsun ailem çok üstüme düşerdi ama ellerinden geldiğince. Her şey buradan sonra başladı. 6. Sınıfta izmir in en iyi okullarından birine gitmiştim. Hayatımın içine eden en büyük etken para olmuştu. Varoş semtten çıkıp okula porsche cayenne ile gelen öğrencilerin arasına gitmiştim. 6. Sınıfta başladım hayatı sorgulamaya. Yasitlarima göre çok olgun gorunurum hep ama sözde tabii bunlar. Ah birde içimi bilseler. O içerideki neseli çocuğu nasıl yok ettiler.

Kilolu bir tiptim hep asagilanirdim burada da aynısı oldu. 6. Sınıf en pasif donemimdi ama heyecan dolu olmadı. 1 oda 1 salon gecekondumuz vardı odam yoktu ve ailem üst kata ev yapma kararı aldılar. 1 evi 2 yılda bitirdiler. 2 oda 1 salon. Borçlar dağ gibi oldu tabii. Okulda acligimi düşünmekten tanrı ya isyan etmeye başlamıştım. 6. Sınıfta tanrının adaletini sorgulamistim. Ama şu an halime sukrederim. Bazı zorluklar çok şey kazandırdı.

ben o günden sonra 17 yaşıma kadar her gece kalkıp babam nefes alıyoru diye yorgana baktım. oturdum o uyurken başında ağladım. pgibolojim alt üsttü. bir yandanda o kız vardı. sevgilisi başka şehire gitmişti. bi şekilde ikna oldu ve çıkmaya başladık. çok seviyordum tüm ailemi onunla paylaşıyordum. onunda annesiyle babası ayrıydı benimkiler de hep kavgalı hep sorunluydu. ama onun hayatı daha toz pembeydi. para gibi taktan bir sıkıntısı yoktu onun. bu para yüzünden o benı hiç ezmedi ama ben kendi kendimi ezdim hep.

yoktu beyler napayım yoktu yani beni neden o zengin çocukların içine yollamışlardıki? ben varoşumda mutluydum. keske o hayatı gormeseydım. o yaşta onlarla karsılasıp adaleti sorgulamasaydım.

neyse devam ettik biz bu kızla ama nasıl seviyorum anlatamam. ilk kez öpüştüğüm kızdı. 7 ye gidiyordum. o dudakları o kadar ilginç gelmiştiki beyler o kadar güzeldiki tadı kopamıyordum. ama keske opusmeseydık onunla. bu kadar erken tanışmasaydım bu tür şeylerle.

tek varlığım müzik oldu o günden bu güne günde en az 6 saat müzik dinlerim. rap müzik beyler. benim hayatım. o günden bu güne tek varlığım rap müzik. baska varlığım yok. sakın arabesk rap sanmayın beyler o orspu cocuklarına ayarım. dinlediklerimi şöylle yazayım belki merak edersiniz

sagopa kajmer 56 denklemi
sagopa kajmer bir pesimistin göz yaşları
sagopa kajmer 21

bu 3 ü çok şeyi ifade ederdi ozellikle diğer sanatçılarda

defkhan gazapizm sansar salvo kolera duat ergin YENER ÇEViK saian karaçalı red zeus kabadayı vs.

şu anda rap müzik yazıp kendim söylüyorum arada . protest yazıyorum

Bir kiz vardı sinifimda beyler. Ama yoktu böyle bir şey. Çok güzel değildi ama kimse benim gözümden goremezdi. Bu kızla aramızda biseyler olacağı ve bunun 7 yıl süreceği aklımın ucundan geçmezdi. Ama oldu. Seviyormuydum o zamanlar hoslaniyormuydum yoksa kimseye veremedigim sevgimi birine verip boşaltmaya mi calisiyordum?

Sanırım o sevgiyi birine verip boşaltmak istedim. Cocukkende çok hirpalanirdim. Annem çok hirpalardi beni içime kapaniklastirdi öz güvenimi aldı elimden. Ama varsın alsın helalihos olsun anneme. Allah başımızdan ekgib etmesin.

varmı beyler dinleyen su an kendi kendime yazmadığımı belirtin bi

babam içerdi beyler. bi çoğumuzun babası öyle. hatta hala daha içiyo adam. içiyo yani napalım. bu borçlar sıkıştırdıkça dahada içmeye başladı. çok içiyordu. mesleği gereği zaten ciğerleri yok neredeyse adamın. fazla derine giremiyorum tanıdık var ayıkmasınlar mevzuları diye. bir gece yine kavga var ben uyumaya çalışıyorum falan ama bu kez ki kavgada bir sakindi babam. en son bir cümlesini duydum babamın. annem: nermin babam: ali. babam nermin ben yavaş yavaş ölüyorum farkında değilsiniz dedi. zaten meslek hastalığı var bide her gün alok içerdi 2 paket sigara içerdi. ben bir başladım ağlamaya. zaten babaannemi kaybetmiştim babamda giderse ne yaparım diye.

birazda babamdan bahsedeyim. içerdi bozardı kendini ama bana 18 yaşıma kadar 1 tokat atmışlığı yoktur daha adamın. sarılırdı yanıma gelir uyurdu her gün sen benim hayatımsın oğlum derdi ama beyler içince yapardı bunları. çok sabırlı insandı. hayatı boyunca hep çalıştı. çok kültürlü bi insan. hala daha gece 12 ye kadar çalışıyor eve öyle geliyor.

Uyandım beyler pc yi açıp devam edicem gemen

Varmı dinleyen?

eğer utandıysada iyiki utanmış. saf çocuktum ben. belki saflığımdan utanmıştır. hala daha derste kağıda yazıp kalemliğin içine koyup birbirimizle yazıştığımız kağıtları saklıyorum beyler.

canı saolsun hayatımı aldı gitti ama canı saolsun beyler. 2 hayat daha feda olsun ona.

o kelimeyi kullandıktan sonra bayağı bi konusmadık. sonra sevgilisiyle ayrıldı falan beni engelledi her yerden liseye geçtim düşük bir seviyeydi 370 le girmiştim ama anadolu lisesiydi. 8. sınıfta sigaraya başlamıştım bu arada. evdeki sorunlar artmıştım. yavaş yavaş sokaklara çıkmıştım.ev beni sokaklara itiyordu. yeni arkadaslarım bağımlıydı. küçüktük ama bağımlıydılar. okula gitmiyordum kaçıyordum. sorunlar yaratıyordum. kavga ediyordum. artık daha asi olmuştum. derslerim kötüye gidiyordu. sokaklar her şeyden güzeldi beyler. sokak lambası altında verdiğim sigara dumanı çok güzeldi. aşık olmuştum o sokak lambasına ve 5 yıl orada oturup her gün 1 paket sigara içtim.

bonus şarkı

https://www.youtube.com/watch?v=nglqkflaw3g

hiç bişey yoktu kaybedicek panpalar. sadece nefes alıyordum aq onuda işkence çekerek alıyordum. hayatla bu kadar erken tanısmamalıydım ben bir hata oldu heralde.

2 yılı geçmişti artık yüzünü görmüyordum. ağlıyordum geceleri içeride kavga varken. ben onun için ağlıyordum. beyler emin olun o kız hayatımda olsaydı bırakmasaydı babaannem kan kanserinden önümde kan kusarak ölmeseydi bu dıbına kodumun hayatı böyle olmazdı. olmazdı ulan olamazdı. çok vicdanlı çok iyi i kızdı biliyordum ama bana buu nasıl yapıyordu. her yerden engellemişti. yanına gidecek paramda yoktu. 4 yıl liseye yürüyerek gidip geldim lan 4 yıl yürüdüm her sabah. 3 km gittim 3 km geldim. zebil oldum yollarda. izmirin yazında zütümden terler aktı o yokuşlarda.

dediğim gibi nefsime hakim insanımdır. nefsime hakim olmayıp onları cezalandırmak istiyordum ama bu pisliğe bulasırsam onlara en büyük cezayı vereceğimi bilsemde hayatımın ellerimden kayacağını biliyordum. çünkü yanımda çok arkadasımın hayatı kaydı. ben buna tanık oldum. en sevdiklerimi kaybettim. biraz uzaklaştım. yine uzak durdum kendime hakim oldum.

para sorunu tekrar kendini belli etmeye başlıyordu beyler. bi genç oalrak isteklerim vardı. eğlenmek istiyordum. ama yok anasını satayım olmuyordu. param yoktu olum hiç. kabullenmek istemiyordum ben bunu. olmak zorundaydı neden olmuyordu. ben her yarı tatillerde köpek gibi çalışıyordum çocukluğumdan beri pastanede çalıştım krom işinde çalıştım ayakkabıcılık yaptım depoda hammallık yaptım 12 yasımdayken sanayide araba tamir ettim yapmadığım şey kalmadı. ama ben bunları yaparken bu zorlukları çekerken yakın bi arkadasım babasının audi q7 siyle geziyordu. neden amk adam malın önde gideni neden o bunları yapıyorda ben sürünüyordum

artık kafamda farklı dusunceler vardı zaten bu senede kalıcaktım okuldan atılıcaktım okuldan atılırsam 40 sene sanayilerde surunerek yasayacağıma 10 sene illegalden para kazanıp 10 sene harika yaşardım sonrada yakalanırsam cezaevine girmeden intihar ederdim. kaybedecek neyim vardıki?

Ben hep sokağa itildim panpalar. Cocukkende genckende. Devriye polisleri koselerde beni sigara icerken gördüklerinde ne yapiyorsun buralarda dediklerinde napiyorum amca bilmiyorum derdim. Aslında biliyordum ne yaptığımı. Evdeki gurultulerden annemle babama yakistiramadigim cumlelerden kaciyordum ben o köşelerde. Hepsine detayli olarak giricem panpalar

9. sınıfım sokaklarda geçmişti ve sınıfta kalmıştım. aklımda o vardı. ama konusmuyorduk 1 yıldır. o sene öyle sokaklarda keş arkadaslarımla geçti beyler. su anda bile hayatımdaki en güzel dönemin o 9. sınıf dönemi olduğunu dusunuyorum. iyiki yaşamışım o dönemi. çok şey kattı bana o dönem. memnundum hayatımdan. evdekilerde çok kızmamıştı. sadece sigara içtiğimi öğrenince annemle babam ağlamıştı. bir şey dememişlerdi çünkü beni buna ittiklerinin farkındaydılar. o seneden sonra biraz daha üstüme düşmeye başladılar beyler. daha bi önemsediler sanki. çünkü yavas yavas kaybettiklerini anladılar. ama ne farkeder ben bir kere o sokağın tadını almıştım

özgürdüm sokakta 2 sene hayatımı pgibolojimi gibip sonra geri benim üstüme düşeceklerdi ha? yok öyle bir şey cezalandıracaktım onları. ama nasıl? aklımda bu soru vardı. benim başarımı ve nefsime hakim olmamı severlerdi. bende o sevdikleri şeyi ellerınden alacaktım. başarılı olmayacaktım ve nefsime hakim olmayacaktım. onlar nasıl beni mutsuz ettilerse bende onları öyle mutsuz edecektim.

yaptımda ve pişman değilim. çünkü babam hiç bir zaman o kodumun alkolünü bırakmadı. bende o bırakmıyorsa ben başlarım dedim ve basladım.

bu sorunların içinde 7. sınıf sbs sine girdim beyler. 6. sınıfta 440 almıştım 7. sınıfta 364 aldım. yıkılmıştım resmen. tüm hayallerim gitmişti ellerimden. ailem ne demişti ustunden çok zaman geçtiği için hatırlamıyorum ama ben yıkılmıştım.

tam bu sıralarda bir mesaj da geldi bana. allah diyen cezve ben babam arşivdeki mesajları gördü ayrılmamız lazım yazma bana bidaha. o zaman boyle telefonlar yoktu guzel mesajlar ss alınmıyordu arşive koyuluyordu akıla geldikçe okunuyordu. babası görmüş mesajları. hahaha sözde ulan

o yaz öyle taktan geçti pc başında full oyun oynayarak. çok da yıkılmamıştım. çünkü küçükte olsam kaybetmeyi biliyordum. kaybetme duygusunu tanıyordum. 8. sınıfa geçtik ilk gün onun tam arkasında uyuyor gibiyim konusmasını dinliyorum. bir arkadasıyla eski sevgilisi ortak arkadaslar tanısıyorlar yani eski sevgilisiyle. kurduğu cümle aynen şuydu beyler

-yaa canım veli de geldi bu yaz ankaradan geri döndü bende biriyle çıkıyordum ay hatırlayamadım neyse ayrıldım hemen devam ediyoruz işte yaa

bendim o hatırlamadığı gerizekalı. benimle çıktığını söylemek istemedi beyler. hala daha aklımda acaba benden utandımı. utanıyormuydu??

büyüdükçe paraya daha çok ihtiyacım olmaya basladı beyler. para herşeydi ama yoktu. belkide param olmadığı için herşeydi. 1 kere sinemaya gitmemiştim 1 kere dışarıda yemek yememiştim. ama babam içiyordu. beyler beni seviyordu gerçekten seviyor ama ben açken alkol içip gelip seni seviyorum demeside ilginçti. öfkeliydim ona karşı. annem küçükken hep döverdi. televizyonun onunde bayıldım bi kez dayak yerken elimi yüzümü yıkadı yine dövdü. büyüdüm ve sokaklar bana cesaret verdi. asileştim keskinleştim beyler. kendi düşüncelerimi oluşturdum kendi hayatımın tanrısı olup evden bağımı iyice kopartıyordum

bu hata değildi çünkü gerçekten gerekiyordu hep olgun birisi olmuştum. herkes söyler. bazen kendinizi birilerine farkettirmeye çalışırsınız. zorundasınızdır. belki oyle olmamıştır hayatınızda ama ben zorundaydım. artık annemle tartıstıgımızda tepkiler veriyordum kapılara kafa atıyordum duvarlara kafa atıp kafamı yarıyordum. kendimi bile kesmişliğim var. saçma beyler pişman olduğum tek şey kendimi kesmem. evde tuvaleti bile ben yıkıyordum annem çalışıyor yorgun diye. ama değerimi bilmedi.

o masum çocuğu herkes kaybetti herkes hata yaptı o çocuğa bende içimdeki cesareti canavarı çıkararak o çocuğu sittirettim.

sigaram bitti karnım aç kahvaltılık alıp geliyorum rezleri alın burada olduğunuzuda bi belli edin şuku falan olur bu entrye

6. Sınıfta sbs den 440 almıştım matematikten full yapmıştım ama begenmemistim. Okuldaki hocarimla sorunlarım olmuştu.

Kucukkende ofkemi kontrol edemezdim zaten. Hayata olan ofkemi adaletsizliği biyerden birilerinden çıkarmaya calisiyordum.

7. Sınıfta kıza acilmistim beyler. Ama 2 gün titremistim. Heyecan mi korku mu ne derseniz. Bi tepki vermemişti. Konuşuyorduk sadece. Normal birer arkadaş gibi. Sonra sevgili yapmıştı kendine. Deliriyordum kıskançlıktan. Ailemdeki sorunlardan kaçıp ona siginiyordum ben. Başka siginagim yoktu beyler. Hayatta sahip olduğum hiç birsey yoktu o yaşımda