genc osman i vakti zamaninda ben oldurmustum

vay anasını gibeyim dedim. bak sen şu huur çocuklarına. yeniçeri ocağına rakip bir yan ocak kurmuşlar da anadolu'dan asker toplamak için padişahı yolluyorlar. herkes dağılana kadar orada bekledim tabi, sonra çıkıp doğru kara davud paşa'ya gittim. olanları anlattım. vezir dahi inanamadı en başta. "yanlış duymuş olmayasın?" diye soruyor.

o dönem 14 yaşındaki osman'ın tahta çıkışını ben dahil bütün yeniçeri ve benim gibi düşünen devlet adamları bir fırsat olarak görmüştük. hatta uzun bir süre de genç osman'ı formalite dışında pek sallamıyorduk nitekim yeni dünya'ya giden yolda istediklerimizi bir bir gerçekleştirebilecektik; niyetimiz padişah belli bir olgunluğa eriştiğinde o kararı verebilmesi adına zemin hazırlayıp aklını çelmekti ki bunu da valide sultan mahfiruz hatice ile gerçekleştiriyorduk. nerden bilebilirdik ki genç osman'ın farklı fikirler içinde olduğunu?

devamı geliyor.

düşmanlarımı bir bir gerek bıçaklayarak, gerek boğarak indirdim. bazılarını okla bayılttım. kimilerini ıslıkla şaşırttım. taş atıp şaşırttım. 10 kadar muhafızı sessiz sessiz yere serdim. sonra padişahın bulunduğu yere gitmek için balonun içinde diğer kısımlara göre daha genişçe büyük bir alana girdim. etrafımı kolaçan ederek ilerliyordum ki tepeden kıvrak taklalarla önüme indi. bir an için şaşkınlıktan küçük dilimi yuttuğumu sandım. karşımda duruyordu, sapasağlam ve hayatta. kırkçeşmeli ali ağa!

ben: sen yakalanmadın mı bre it soyu?
ali ağa: bana çok benzeyen ikiz kardeşim veysel şu an elinizde, evelallah padişahımızdan sonra onu da kurtarıp şu devlete reva görülene izin vermeyeceğiz.
ben: yeni dünya düzeni bir gün mutlak ve daimi olacaktır. bugün olmassa yarın, yarın olmassa diğer gün. senin gibi bir yiğidi de kardeşlikte görmek onur verici olurdu. gel beraber yeni dünya'yı kuralım! kardeşini çıkaralım, seni de yeni osmanlı'nın veziri yapalım! osman'ı öldürmemiz şart!
ali: ülkesinin geleceği için savaşan bir insan bu gibi vaadlere karşı kolayca yenik düşüp mağlup olabilir ve kabul edebilir.
ben: beni anlıyorsun. bize katıl ve vaadedilenden nasibini al. evet, bir insan bu söylediğini kolayca yapabilir.
ali: şerefsiz, onursuz bir insan. artık varolmayan bir insan.

son cümlesini der demez savunma düzeni aldı. çift kılıç kullanıyordu. bense attilius tarzında dövüşürdüm. pozisyonumu aldım.

bir ölüm makinesi gibi dövüşüyordu. kılıç darbelerini ardısıra indiriyor ve bu sırada mükemmel bir savummayla geçit dahi vermiyordu. yalpalayım yere düştüm. kılıcını ardı sıra indirmeye başladı, yuvarlanarak yere düşürdüğüm kalkanıma ulaştım. o kadar sert vurdu ki kalkanım ortadan ikiye ayrıldı. derken odadaki mumları bir bir söndürmeye başladım. tabi bu sırada deli gibi kaçıp canımı kurtarmaya çalışıyorum. son mumu da söndürdüğüm vakit bacağıma aldığım keskin bir kılıç darbesi hariç her yer karanlığa büründü.

karanlık benim göbek adımdı. arkasından sinsice yaklaştım ve sert bir yumruğu önünde belirerek bir anda çenesine salladım. kılıçlarını düşürüp geriye doğru sertçe düştü. ayağa kalktı, tekrar sokulup sert bir yumruk daha indirecektim ki beni bloke edip sert bir yumruğu tam burnuma indirdi. "benim de eski bir suikastçi olduğumu bilmeyecek kadar aptalsın demek?" diyerek karanlığın içinden bana saldırmaya başladı. şimdi yumruk yumruğa dövüş başlamıştı hem de karanlıkta. görerek değil duyarak ve koklayarak dövüş başlamıştı.

reserved

dövüş esnasında o kadar sert yumruklar indiriyordu ki balonun yan kaplamalarına ciddi hasarlar vermişti. ve az sonra balon kontrolden çıkıp bir aşağı bir yukarı bir öne bir geriye sallanmaya başlamıştı. bu karışıklıktan yararlanarak kılıcımı yerden aldım ve soğukkanlılığını bir an için kaybetmiş ali çavuşun karnına sapladım. kılıç sırt tarafından çıkmıştı, hissediyordumayağa kalktım. ancak bu kez daha güçlü bir şekilde yakamdan tutup beni havaya kaldıran eliyle 3 metre geriye fırlattı. kılıcı içinden çekip çıkardı ve son sürat üstüme koşmaya başladı. sağa atladım ve o süratle balonun hasar görmüş kaplamalarına bir kez daha çarptı ve yere düşerek bayıldı. yanına gidip gözünün yaşına bakmadan kılıcımı boğazına dayadım. "sanıyor musun ki planınız başarılı olacak? bin soyları. canım milletime feda ols... " diyemeden kellesini uçurdum. ağır yaralıydım, balon dengesiz ilerliyordu. padişahın bulunduğu bölmeye gittim ve o da neydi öyle?!

bana oynanan oyunu geç anlamıştım. ön tarafta hiçkimse yoktu. geleceğim biliniyordu. ne ali ağa ne de ben buradan sağ çıkamayacaktım. ali ağa canını vermeyi çoktan göze almıştı. balonun kontrol sistemi tamamen devreden çıkmıştı. her şeyi düşünmüşler miydi? hayır. ben bir suikastçiydim. pelerinim aynı zamanda kanatlarımdı, onlar sayesinde yere uçarak alçalabiliyordum. belli bir yüksekliği bekledim ve sonra balondan aşağı atladım. ilk defa başıma böyle bir şey geldiğinden sert ve tedirgin edici bir inişle karaya vardım.

hiç beklemeden doğruca kabeye gittim. binlerce insan vardı. padişah orada bulunduğundan yüksek güvenlik de mevcuttu. padişahın orada yakın ilişki içine girdiği şeyhulislam Hocasadettinzade Mehmet Esat Efendi en başlarda padişahın anadolu'ya gitmesini hiç istememişti nitekim o da teşkilattandı. evvela onu buldum, kapşonlu giysimle ayaküstü hızlıca konuştum. genç osman ertesi gün kabe'de, yani kabe'nin içinde olacaktı. bu bilgiyi aldıktan sonra kendime herkesin giydiği beyaz giysiden aldım ve kılıcımı da içine saklayıp ertesi gün suikastçi tricklerimi kullanrak kimseye farkedilmeden kabe'nin içine girdim. dışarda canhıraş bir kalabalık kabe'nin etrafını turlarken "allahuekber" nidaları atıyorlardı. genç osman ise bana arkasını dönmüş öylece bekliyordu. arkasından yanaştım yavaş yavaş. "hiç vazgeçmeyeceksiniz, değil mi?" dedi sakince.

ben: padişahım, üzgünüm, yolun sonuna geldik. burada öleceksiniz.
osman: sonrasında bütün bu kanlı senaryolar, lekeli oyunlar son bulacak mı?
ben: hayır padişahım, her şey yeni başlıyor. teşkilat sizi bir tehtid olarak gördüğünden yaşamanız istenmiyor. yeni dünya düzenine giden yolda bütün engeller kaldırılmalıdır.
osman: yeni dünya düzeni demek... 1 yıl önce bana bu harekete önderlik etme teklifinde bulundular ve benden osmanlı parasını basım hakkını talep ettiler? dünya'yı yöneten gerçek insanların elinde oynattığı bir kukla olabilmek için bir devletin ekonomik bağımsızlığını tehlikeye mi düşürmeliydik diye sordum kendime. ve tekliflerini reddettim. şeytana hizmet eden bu harekette demek kukla olmayı kabul ettin, yusuf reyis?
ben: ben yusuf reyis değilim, ben jack worraps'im.
osman: worraps demek?
ben: evet.
osman: ruhunu şeytana sattıktan sonra soyadını da tersinden okumuşlar. hain.

osman bana arkasını döndü. elinde pompalı tüfek, onu bana doğrulttu ve hiç düşünmeden ateş etti. saçmalar bedenimin farklı noktalarına dağıldı. dışardaki kalabalığın yarattığı ses, tüfeğin sesini bastırdı. yere düştüm, acı içinde kıvranmaya başladım. "sen, bu savaşta canını aldığım ilk insan olarak hatırlanacaksın. anadolu'dan topladığım vatanseverlerle istanbul'a yürüyecek ve bu devleti tekrar nizama getirip yabancı etkilerden kurtaracağım. şanslıysan tarihte isminden biraz da olsa bahsedilir." kılıcını kınından çıkardı. "elveda sparrow." deyip kılıcını kaldırdı.

ete saplanan bir kılıç sesinin ardından yerler şaşkınlığın kırmızı tonuyla bezenmiş bir kan gölüyle kaplandı. ertesi gün genç osman'ın öldüğü haberi ülkeye bomba gibi düştü.

sonrasında gelen 4.murat ise teşkilatın sunduğu aynı teklifi kabul etmiştir. annesi kösem sultandır, sırf teşkilata karşı çıkabilmek adına sonraki padişah ve aynı zamanda diğer oğlu 1.ibrahim'i öldürten kösem sultan teşkilata karşı geldiği için öldürülmüştür.

hikaye tarihteki karakterlerden ve olaylardan esinlenilerek yazılmıştır.

son.

ama padişah da cin gibiydi. balona yerleştirilmiş adamları farkedip onları bir bir sorguya çekti. bizde kardeşlik yemini vardır, birbirimizi asla ele vermeyiz. kendilerini zehirlediler ve 10 kadar kardeşimi orada kaybettim. ancak balona son anda sızmıştım, tek başımaydım. oysa osman'ın zırhlı muhafızları ve sadık yeniçerileri vardı.

ertesi sabah genç osman hac için hazırlandı, evvela atla diyarbakır'a geçecek ve oradan da balona binip kabeye varacaktı. padişahın yola çıkış haberi geldiği an harekete geçtik. evvela valide sultanın da emriyle yeniçeri ağası ali ağa'yı ve sonra da süleyman ağa'yı devlete komplo suçundan tutuklayıp zindana attırdık. işin sonraki kısmı bendeydi. derhal diyarbakır'a geçtim. padişahtan bir gün evvel oraya vardım ve padişah için hazırlanan balonun görevlilerini bir bir etkisiz hale getirdim. sonra kendi adamlarımı yerleştirdim balonun içine, tabi hala 3-4 muhafız balondaydı.

anlat lan dinliyorum ben

o dönem boşnak devşirmelerinden kara davut paşa vezir-i azamdı. örgütün istanbul'daki ayağında osmanlı'yı yeni dünya'ya hazırlamak için teşkilat tarafından görevlendirilmişti. ben de bir numaralı suikastçisi jack worraps, bir dönemler kaptan-ı derya rütbesiyle görevde bulunmuş davud paşanın gemisinde dümencilik vazifesinde bulunmuştum. kendisi de beni oradan tanır, annem boşnak babam ingiliz. sonrasında da küçük bir filoyu emrime verip beni 1.kaptan görevine getirmişti. yusuf reyis derlerdi bana.

reserved güzel olabilir

prezerved

bir gün vezir-i azam kara davud paşa tarafından genç osman'ın hacca gitmek gibi bir niyeti olduğunu öğrendim. kendisi benden padişahın asıl amacını bulmamı istedi. bunun için evvela genç osman'ın güvendiği akıl hocası Darüssaade Ağası Süleyman ağayı takip etmem gerekiyordu. bir gece saraydaki işlerini bitirdikten sonra dışarı çıktığını gördüm. sarayın dışındaki bir alana yürüdü, şöyle bir etrafını kontrol etti ve oradan ata binip gitti. ben de bakar mıyım hiç? dönemin en iyi suikastçisiyim, çatılardan atladım derelerde yüzdüm de yine bırakmadım peşini köpoğlusunun. rumeli tarafına doğru tenha bir orman var, oraya girdi. baktım ilerde Kırkçeşmeli Ali Ağa. dedim hasgibtir amk.