Kendini zeki sanan ateist internetini açtı ve sürekli girdiği inci sözlüğe girdi. Sıkılmıştı ve bunalmıştı içinde belki ailesinden belki arkadaşlarından belki de yok olup gitme korkusundam gelen bir kini vardı. Biryerlere laf atıp kinini gidermesi gerekiyordu bunun için de en sevdiği inanç kısmına girdi ve başlık açtı. Başlıkta garipsenecek bir durum yoktu, her din düşmanının yaptığı çeşitli laflardan aynısını tekrar edip duruyordu sadece. Belki bunu söyleyen bir milyonuncu kişiydi. Kin ve nefret dolu düşüncelerin içinde saygı gözden kaybolmuş , hoşgörü de onunla birlikte karanlığa karışmıştı. "inanmadığım şeye saygı duymam" görüşünün hoşgörü ile çelişmediğini iddia ediyordu. Belki bundan sonra tekrar ve tekrar çürütülmüş çelişkilerini okuyup laf atmayı sürdürecek, yine birçok kez açıklanmasına rağmen bu açıklamaları okumaktan üşenecek, ve bir sürü başlığa girip yine aynı cümleler ile laf atacaktı. Ama bunları yapmanın bir anlamı da olmayacaktı sadece içi boş laflar ve tekrar aynı laflar... Peki sonu neydi? Elbette en sonunda ölecekti kendine göre boşluğa, islam'a göre hesap gününe, adaletin sağlandığı, tek bir haksızlığın dahi kalmadığı güne.