0
Hatırlayın arkadaşlar. Ne kadar iyi hatırlarsanız o kadar iyi anlayacaksınız. Küçüklüğünüzde nasıl düşünürdünüz, etrafı nasıl görürdünüz ?
Bunu çok iyi hatırlayın çünkü bütün sırrın çözümüne burdan başlıyoruz. O ilk küfür yediğinizdeki tepkiniz, ilk anlamlı düşünce geliştirmeniz, arkadaşınıza bağırdığınız gün, sevgilinizden ayrıldığınız gün ya da daha da küçükken alfabeyi öğrendiğiniz günleri hayal edin.
Ne kadar iyi hatırlasanız da o günlerde bilinciniz çooook kısıtlıydı.
Çok büyük bi fark var şuanki halinizle önce bi bunu karşılaştırın. Aradaki fark az sonra söylenicek fikre sadece IPUCU vericek. Fiziksel denklem gibi bişey bu
ve aklınızda varolan
butun
soru
isaretlerini
cevapliyo!
Sahip olamadigin herseye aslinda sahipsin. Cikamadigin kiz, ulasamadigin zenginlik, alamadigin mutluluk, aslinda onlarin hepsi sana ait.
parçasi oldugumuz bilinç çok daha üstün ve tamamlayici. onun bi parçasisin.
gelelim olaya: Önemli olan dünya görüsün genisledikçe farkindaligin, etrafi hissedisin, daha iyi düsünebilmen ve yargilayabilmen, hatta yargilamayabilmen ve
en önemlisi daha iyi ayirt edebilmen. neyi oldugu farketmez herhangi biseyi. kendimizi beynimizi bilgimizi yani asil düsüncelerimizi gelistirdigimiz zaman bilincimizi gelistirmis
oluyoruz. ama bunun tek siniri ölmek ya da suanki düsünsel inancima göre aslinda ölüp topraktaki bakterilere veya havadaki bakterilere veya bitkilere maddeler ve minerallerimizin
karismasi, ve dünyanin enerji çevresinde yer alan topluluga varligimizin kalanlarinin karismasi. diyceksin hiç bisey kaybolmuyo madem, anilarin düsüncelerin ve zaman ile kattigin düsünce
sel hersey nasi kaybolmuyo ? onlar topraga karismazkie ?
iste hayir. düsüncesel olan hersey de enerjiye sahip ve enerji kaybolmaz. öyle yok olan bisey degildir sadece form degistirir ama o enerji kalir. biz dsüncelerimizi bi formdan almiyoruz hatta
hazirda bulunan madde formlarini sekillendirip kendimizi olusturan düsünceler enerjisine çeviriyoruz ve bu enerjiler her zaman dalgalar halinde olsun veya herhangi baska bi sekilde
kaybolmadan kaliyolar.
evet toprakta kalmistik dünya sinirdi.
tabiki hatirlamiyosun çünkü hersey tekrar yasaniyo ve bütüne kavustugun zaman en bastaki olusuma dönüceksin ve zaman bükülüp kendini tekrar etmeye devam ediyor olucak. ve bu kucuk bilinc parcasinda varolup bastan dogucaz hepimiz, varolmamizin en mumkun oldugu hayata yani bu birkac bin yil icersindeki insanlik tarihine
benzeyen herhangi bi paralel evrende ve insan veya insan benzeri bi formda . Hep ayni ve benzer hayatlari yasiycaz. Bu yuzden farkedin bunu arkadaslar ve hemen
mutlu olmak icin yasamaya baslayin.
ardindan big bang oldu ?
tabiki hicbisey kaybolmaz, sadece kendini tekrar eder. yukarda dedigim gibi kendimizi gelistiriyoruz ve bazi düsünceleri kiremitleri birlestirip duvar yapar gibi enerjileri
biraraya getirerek olusturuyoruz. bunun hatirasini da en sonlara dogru olusturucaz piramit tamamlandiginda ve ardindan en basa dönücez patlamada yer alarak
butun bilincimizle... ve o gun hepimiz birlesmis olucaz, sen ben ve o hepimiz bir oldugumuz zaman.
yinede madem böyle, o zaman varligin anlami ne diye sorgulamak isterdik ama bu insan olmamizin verdigi bi dezavantaj, kelimelerle sinirlandiriyoruz herseyi ve olaya duygusal bakiyoruz.
varligimiz gerekli gereksiz anlamli anlamsiz degil, sadece varolmak ve varolmamak arasinda kalmis biseyiz.
O yuzden dedigim gibi sadece muuuuuuutluuuuuu oluuuuuuuuuuuuuuuun.
ve mutlulugu etrafa yayin, birbirinize suku vererek bunu yayabilirsiniz.
bi sonraki yazimda, bu kisitlilik icersinde kendinizi nasil sonsuzlastirabileceginizi anlaticam: gercekten severek.
"özet geç bin"çiler: anan
