gelin sizi bi tribe sokiyim

gidiyorum. gözlerinin içini sevdim ben senin, kalbini sevdim. ama şimdi gidiyorum. allahıma emanet ol. ve o kalbine iyi bak. çünkü ben hala orada yaşıyorum.

ben gidiyorum gizemim. ben gidiyorum. nolursun kıyma o tatlı canına. fazla ağlama, kısa tut matemimi. sil şu gözyaşlarını da dursun şu yağmur. köyümüze geri dön, baban kıyamaz sana en fazla bi tokat atar sonra unutulur bu olay. bilirim sen beni hiç bir zaman unutmayacaksın. son olarak kendine dikkat et, giyme ince ince burası bizim orası değil, bakmasınlar yarime, gözü değmesin hiç bir şerefsizin. Ben gidiyorum 7 sene evvel ilk görüşte aşık olduğum kadın. bize rahat vermediler. benden 4 yaş büyüksün diye. ben huzura eriyorum, rüyana gelip sana da getiricem bol bol merak etme. Mabedim... nefesim kesiliyor, sapsarı görüyoru heryeri sanırım ben, lan ben

bir yağmur kopuyor gökyüzünden, yağmur ki ne yağmur. anlıyorum... sen ağlıyorsun ve hissettin vurulduğumu. ağlatma gökyüzünü bedenime yağmur değdikçe canım yanıyor sanki. Şimdi acısını hissediyorum. uyuşukluk yerini nefessizliğe bırakıyor. yere yatmışım, yüzüm yeni ıslanmış toprağa çakılmış. izliyorum topraktaki taşları. yağmur düştükçe renkleri değişiyor. koyulaşıyor. ağrımda öyle... gittikçe dayanılmaz hale geliyor. kafamı oynatamıyorum gözlerimin önüne kadar geliyor kanım. o kadar koyu bir kırmızı ki, sen akmışsın sanki. yağmur düşüyor kanımın üstüne, yağmur düştükçe rengi açılıyor, pembeleşiyor.

Dua ediyorum durmadan allahım ona iyi bak, senden başka kimsemiz yok, sana emanet o diyorum. Ağlamalarım artıyor yere bakıyorum ve ağlamayı kesip yüzümü lavuğun yüz hizasına kaldırıyorum. Geriyorum göğsümü, vur ulan dıbına kodumun çocuğu diyorum gözlerimle... ve bir ses kopuyor, dünyanın en acı türküsü bu, yankılanıyor kapkara ormanda 3 defa. sol yanım komple uyuşuyor, acı hissetmiyorum şuan. yüzümde ufak bir tebessüm var. düşüyorum yere. elim ayağım boşalıyor sanki. beni değilde seni vurdular sanki, kalbim acıyor. sinirlerimi kaybettim sanırım. yüzüm yere çarpıyor mabedim.

telefonu çalıyor soldaki lavuğun. açıyor telefonu uzaklaşıp konuşuyor geri geliyor. Yanındakinin gözlerine bakıp kafasını aşağı indiriyor bir kez. ne demek olduğunu biliyorum bunun ama ben. yapmayın ve huur çocukları. ayırmayın beni yarimden, daha bitmemişken rabbimin biçtiği ömür. yapmayın be olum. insafınız yokmu sizin. nasıl bu kadar soğuk kanlı oluyorsunuz siz. çıkarın şu bantı yalvarıyim size. ama yapmayın. kendim için değil, yemin ederim kendim için değil onu burada bırakmak istemiyorum ben. biliyorum kahrından geliceksin yanıma ama hayallerimizdeki gibi gidemicez bu dıbına kodumun yerinden. altı tozlanmış yatağımıza uzanıp, buruşmuş ellerimizi tutup sonsuz uykuya yatamicaz. ben burda ölücem, sen her gün ölüceksin be yarim

o kadar çok şey düşünüyor ki insan şu kısacık zamanda, hayret ediyorum bir an. hazır olamıyorum gizemim, cesaretimi toplayamıyorum bir türlü. helallik bile alamadan gidiyorum senden, son kez tenini koklayamadan gidiyorum. isyanım artıyor. yakınıyorum rabbime, olmuyor bir mucize, inmiyor o namlu kalbimden. beni senin yanından alırlarken ki sahne aklıma geliyor, kafama aldığım darbeden sonra arabaya sokuluşum.. ve son kez sana bakışım. o yüz ifaden gitmiyor gözümün önünden. hala seni düşünüyorum. üstün başın açılmışmıdır acaba arkamdan koşmaya çalışırken?

basit cümleler, basit duygular. ölmeyeceksin, unutacaksın,gibinde olmayacak 2-3 yıl sonra. boş laflar bunlar.

Tetiğin sesi yankılandı kulağımda. gözlerimi kapatamıyorum. gözyaşlarım hızlanıyor, korktuğumdan değil lan seni bu dıbına kodumun memleketinde tek başına bırakacağımdan ağlıyorum. Karşımda iki tane huur çocuğu kim yolladı bunları peşimize? Yüzlerini görsem bir daha hatırlamam. Korkmuyorum ama merak etme, dizlerim titriyor yarim, şakaklarımdan terler akıyor. Namlu kalbime yöneliyor. uzun uzun nefes alıyorum. seni ilk gördüğüm zaman aklıma geliyor.

bende dinliyorum panpa

uzun uzun heybetli ağaçlar kaplamış karanlığı. ben gidiyorum kadın senin ömründe bu koca ağaçlar kadar uzun olsun. Rabbime her duamda benden al ona ver derdim. Şimdi alıyor benden canımı, ama sana versin gani ömürler.

Şimdi boşa mı gidicek verdiğimiz onca emek? Boşa mı gidicek lan tırnaklarımızla inşaa ettiğimiz bu yuva? ilk defa isyan ediyorum rabbime. sağ gözümden bir damla damlıyor her zamanki gibi. Yere düşme sesini bile duyar gibiyim. etrafımı izliyorum ağzımda bir bant, ellerimde iplerle.

Sen şimdi ağlıyorsun, ağlama. Ben ağlamıyorum çünkü. gözümün önünden geçiyor çocukluğum , gözümün önünden geçiyor 7 senemiz. Çocukluk aşkım benim ben gidiyorum sanırım. ama gitmeden evvel bu soğukta düşünüyorum

güldüm.

istemediler senle beni be sevdiğim, kaçak göçek yaşadık 1 seneden fazla. elbet biticekti mumlarımız. Ama daha sana doyamadan olmadı bu işte.

elim hala gibimde tribe girmedim

10 dakika önce maltepede beraberdik biliyorsun, şimdi sen ağlıyorsun o kafenin önünde, bense başıbüyük ormanında namlunun ucuna bakıyorum. ilk defa korkuyorum ölümden, ölüm dediysem de bir daha gözlerinin içine bakamicak olduğumdan be kadın. Ölüm dediysem de bir daha teninin kokusunu içime çekemicek olmamdan