-
1.
0dışarıdan tam bir bin gibi görünürüm. çünkü öyle görünmek isterim. dışarıya bin gözükürseniz insanlar da size yakınlaşmakta tereddüt etmezler. size karşı atacakları adımı, size söyleyecekleri öylesine bir sözü çok fazla düşünmeden, nasıl olsa bin bu diye söyleyiverirler. makara kukara ayağı yani. eğer ki ciddi olursanız, insanlar sizden çekinir, sizin yanınızda rahat davranamaz, çünkü sizden utanırlar. ciddiyetiniz herkesi sizden uzaklaştırır. sadece karşı cins olayında değil, iş, okul hatta ailede bile bu böyledir.
-
2.
0***
önce kısa bi giriş yapmam lazım sonra madde madde çok basite indirgiycem olayı beyler. okuyan uplasın bişi yapsın boşa anlatıyorum gibi hissetmiyim. sizin için uğraşıyorum amk.
• ** -
3.
0evet beyler devam ediyorum. dediğim gibi bin olmak çok önemli. tabi bin olun derken gidip herkesle belden aşağı muhabbete girin, küfürlü konuşun demiyorum. onu addıbına göre siz belirliyceksiniz. nabza göre şerbet. bunu unutmayın. bir de şöyle izah etmeye çalışayım; siz default olacaksınız, karşınızdakine göre ayarlarınızı senkronize edeceksiniz. bu kimine göre yavşaklık, kimine göre karaktersizliktir ama yanılıyolar. öyle değil. anlatıcam...
-
4.
0benim okulum bitti, şuan çalışıyorum. ama buradaki çoğunluğun öğrenci(lise ya da üniversite) olduğunu bildiğim için okulla ilgili bir örnek vermeye çalışacağım..
şimdi siz kendinizi etrafınızdakilerden farklı hatta daha üstün, daha zeki hissettiğiniz için onlarla çok fazla yakınlaşamıyosunuz. genelde sınıfta ya da kampüste öyle somurtuk somurtuk oturup etrafa bakıyosunuz ya da telefonla falan uğraşır gibi yapıyosunuz. aslında istediğiniz şey zamanın bir an önce geçmesi ve oradan gitmek. evinize geçip bilgisayarınızı açmak. ya da yine bir şekilde yalnız kalmak. çünkü siz kendinizi yalnız kalınca özgür hissediyosunuz. sadece o zaman kendiniz olabiliyosunuz. hatta bu bahsettiğim insanlar tuvalette sıçmaktan da büyük mutluluk duyarlar. tuvalette sıçmak da en büyük yalnızlıkları/özgürlükleridir. -
5.
0evet asosyal kardeş şimdi sana hayattan nasıl zevk alacağını öğreteceğim.
bu dıbına kodumun dünyasında ne yazık ki yalnız değilsin ve olamayacaksın da. diğer insanlar ve o insanların kurduğu sistem yakanı bırakmayacak. yani gittiğin yol yol değil. sen istiyosun diye biz geri kalan 6 milyar küsür insan toplanıp mars'a taşınmayacağız. değiştiremeyeceksin de bizi. gibe gibe bizimle yaşayacaksın. haksız mıyım? öyleyse yapman gereken ne? kendini değiştirmek. evet bu kadar basit ve bunun nasıl mucizevi bir şey olduğunu görünce olup bitenlere, değişimlere inanamayacaksın.
çevrendeki her insandan, iyisinden, kötüsünden, sevdiğinden, nefret ettiğinden, hiç ayırmadan bir şeyler kapacaksın. işte o zaman onları o kadar iyi tanıyacaksın ki, empatinin anasını gibeceksin. öyle bi kafaya ulaşacaksın ki, bırak çevrendeki insanları, yolda yanından geçen insanlara bile daha dikkatli bakacaksın. hiçbiriyle tek kelime bile edemeden yanından geçip gidiyolar, ziyan oluyolar diyeceksin.
sakın bu sana zor gelmesin, çok basit. küçük bi oyun gibi düşün. o somurtuk asosyal genç yine orada, yine sen aslında tam olarak o'sun ama artık dışarıdan o kadar itici görünmüyosun. tek fark bu. -
6.
0@11 panpa çok güzel özetledin. anlatmak istediğim de buna benzer bişi.
-
7.
0katılım olursa gaza gelirim beyler tamamen doğaçlama gidiyorum. bir olalım ki verim alalım.
-
8.
+3tak gibi bir hayatın var. çok kısa bir süre mutlu olsan bile inine çekildiğinde yine karalar bağlıyosun. bir kaç gün yine mal gibisin, hiçbir şeyden tat alamıyosun sonra hop bir şey oluyor ve sen yine anlık bi mutluluk duyup o asıl sıkıcı, bunaltıcı hayatını unutuyosun. belki birkaç dakika, belki birkaç saat ama daha fazla değil, bu mutluluk seni oyalıyo. o buhranlarla dolu hayatın, işte bu sığ mutluluğun geçtiği zaman sana tekrar "merhaba ben buradayım dıbına kodumun ne sandın?" diyor. doğru mu?
ikiyüzlü olamazsınız beyler. yapmacık görünürsünüz. insanlarla birlikteyken kendinizi olmak zorunda hissetiğiniz eleman gibi göstermeye çalışırsanız olmaz. de niro gelse beceremez bu oyunculuğu ve eğreti durur. bunu en aptal insan bile farkeder. hatta biliyo musunuz hayvanlar bile farkeder bunu. yapmacık bir sevgiyle okşamak için yaklaştığın bir kedi, bir köpek bile yanaşmaz sana. sen onu severken sıkılır ve bir an önce kaçar kucağından.
köpeği bile uzaklaştıran bi iticiliğe sahip olduğunuzu artık farkettiyseniz bunu nasıl değiştireceğinizi anlatacağım. bunu öğrendikten sonra sadece kızları değil, bütün dünyayı tavlayacaksınız. -
9.
0hayatınız gerçekten tak gibi ve siz de artık bir şeylerin değişmesini istiyosunuz. ama her şey o kadar zor geliyo ki. okul, iş, ailevi sıkıntılar... mutlu olabilmen için hepsini aşman lazım falan diye düşünüyosun. gözünde büyüyo da büyüyo. tamamen her şeyi düzeltemeyeceğini farkedince de pes edip mala bağlıyosun. yalnızlaşıyosun.
-
10.
0ihtiyacınız olan tek şey biraz cesaret beyler. hayatınız zaten tak gibi. hatta bir çoğunuz intiharı bile düşünmüştür eminim. o kadar anlamsız hayat. hal böyleyken neden cesaret edemiyosun? neden hiçbir şeyi riske atamıyosun? ulan neyin var ki? tak gibi zaten her şey. en kötü ihtimalle şöyle düşün, intihar etmişsin. o an gerçekten intihar etmişsin ve o andan sonraki zaman sen sen değilsin. ölene kadar bi başkası yaşayacak senin yerine. onun çektiği acı kendi acısı olacak, senin değil. mutluluğu da kendisinin olacak. senin alakan yok sen öldün. hatta onun çektiği fiziksel acıyı bile sen tam olarak hissetmeyeceksin. korkma hadi öldür kendini. zaten bi taka benzemiyosun.
-
11.
0kendinizi öldürdüyseniz şimdi sıra yerinize geçen kişiyi istediğiniz gibi şekillendirmeye geldi. sims gibi lan, çok zevkli. her şeyi yapabilirsin yani. yan odaya geçip karıyı gibebilirsin bile. oyuncaksın artık sen. öldürdüğün kişinin kuklasısın ve o sana ne emredersen gibe gibe yapacaksın.
kendini gerçekten orada göremiyosan kendini öldürmeyi başaramamışsın demektir. hala bu dünyayla ilgili kaygıların var. her şey bi oyunmuş gibi nasıl davranabilirim diyosun. ölmemişsin yani. o cesaretin yok henüz. umutsuzluğa kapılma, bekle. hiç ummadığın bi an o kendisi gelicek sana ve işte o an kesiceksin gırtlağını. geriye kalan oyuncağınla birlikte serüvenden serüvene atlıycaksın. -
12.
0evet becerebildiyseniz öldünüz. yerinize oyuncağınız geçti. tabi sizden başka kimse bilmiyo öldüğünüzü. işe en yakınınızdaki insanlarla başlayacaksınız. anneniz, babanız, kardeşiniz, en yakın arkadaşınız... ilk kimin karşısına çıkarırsanız oyuncağınızı artık... o kişi size yine dünkü halinizdeymişsiniz gibi bakıcak. hiçbir şeyin farkında değil. buna göre davranın. unutmayın dünyayı gibtir edip hatta suçladığınız, affedemediğiniz kim varsa hepsini affetmeyi, unutmayı becerip sıfır kaygıyla, müthiş bir iç huzurla hareket ediyosunuz. yani karşınıza nefret ettiğiniz bir insan gelse bile ona içinizden geldiği gibi tekmeylen saldırmak istemiyosunuz. oyuncağınıza da bu kindarlığı yansıtmıyosunuz yani. işte bu kafayla o an o kişeye nasıl davranmak istiyosanız öyle davranıyosunuz.
muhtemelen giblememek gibi bi tavır sergilediniz. sevmediğiniz, nefret ettiğiniz o insan size doğru gelirken yine senin hakkında hoşuna gitmeyen şeyler düşündüğünü farkettin. senin hakkında doğru olmayan, yanıldığı düşünceleri olduğunu farkettin. önceden yaptığın gibi ona kendini anlatmakla uğraşmadın. çünkü sen o değilsin. oyuncağın. zaten bıkmışsın, kaçmışsın bu adamdan(intihar etmişsin) e oyuncağını da mı onunla uğraştırcaksın? bırak istediği gibi düşünsün. sen keyif alabileceğin, önceki hayatında arzulayıp da ulaşamadığın şeylerin peşine düş. olayı anladıysan o kafaya ulaşacaksın zaten.
bu paragrafı anlayabilen varsa şimdi ona anlattıklarım daha mantıklı gelmeye başlamış demektir. -
13.
0eğer beni anlıyosanız, aynı frekansı tutturduysak demek ki ben de sizi anlıyorum. yani senin yaşadığın hissin tıpatıp aynısını ben de görmüşüm. geçmişim oralardan. o yüzden sana kendimden bir örnek vereceğim. ben nasıl öldürdüm kendimi ve her şey nasıl değişti...
-
14.
0beyler tıp, hukuk gibi bölümlerde okumuyosanız üniversiteyi bitirdiğinizde girebileceğiniz en taşaklı, en güzel, en rahat, en artist işlerden birine girdim. ama hiç mutlu olamadım. her şey yine tak gibiydi. hayallerimin işiydi sanki ama ölüm gibi geliyodu bana. mutlu olmayı bir türlü beceremiyodum. işin ne olduğunu söylemeyeceğim çünkü bu işin nasıl olduğunu bilen kişiler beni anlamaz. olay da bu zaten. ben onların baktığı gibi bakmıyorum. zaten siz buraya kendinizi koyun. gerçekten ne iş yapmak istiyosunuz? istiyodunuz? ona ulaşmışsınız ve mutlu değilsiniz. bu kadar arzuladığınız bir şeye ulaşmışsınız ama yine mutlu olmayı beceremiyosunuz. henüz öğrenci arkadaşlara uzak gelebilir, hiçbir şeyden tat alamama durumu işte. adriana lima'yı bile mutsuz gibebilme durumu.
sürekli bahaneler üretiyodum. iş iyi ama şirket gibik diyodum. daha yeni başladığım için böyle, zaman geçtikçe daha iyi olucak diye kendimi gazlamaya çalışıyodum. yani kendi kendime önüme bi zaman süreci koyuyodum ve bu sürecin tak gibi geçeceğini kabul ediyodum. ve kendim oluşturduğum bu tek seçeneği seçip öyle yaşıyodum. her şey tak gibi geçiyodu ama biliyorum ki nasıl olsa, ben planlamıştım bunu falan diye düşünüyodum. o yüzden tamamen huzurlu olamamam, mutlu olamamam hatta kendim olamamam bile bana doğal bir şeymiş gibi geliyodu. ne kadar saçma dimi? ama siz de aslında bunu yaşamıyo musunuz? biraz düşünün... -
15.
0çok sıkıldım, inanılmaz daraldım, sinirden kendimi gibecek gibi oldum artık. bi yandan işi bırakmak istiyorum, bi yandan para lazım çalışmak zorundayım ve bu aslında mükemmel bir iş. bırakırsam bir daha böyle bir işe giremem... kafayı yemek üzereyim. işte benim ölümüm burada gerçekleşti beyler.
bu arada belirteyim, içinizde "iş ne dıbına koyim ben neler yaşadım bi iş için mi öldürdün kendini?" diye soranlar olacaktır. beyler ben de çok acı olaylar yaşadım. inanamazsınız. buralara girmeme gerek yok. önemli olan hiç birinde başaramamışım kendimi değiştirmeyi/öldürmeyi ve sadece bir iş bu cesareti yakalamamı sağlamış. önceden de belirttiğim gibi, hiç ummadığınız bi anda gelir o. -
16.
0her şeyi gibtir ettim beyler. işinin de parasının da hayatın da dıbına koyarım dedim. ama ne olursa olsun dedim artık yani. umrumda değil. aç kalabilirim, sokakta kalabilirim, hatta borçlarımdan dolayı hapse bile girebilirim. en yakın dostlarım hatta ailem bile bana cephe alabilir. herkesi ve her şeyi kaybedebilirim. önüme ne kadar zorluk varsa dizdim. bunlar bunlar olacak sen istifa edince diye gözüme gözüme soktum. ama sonunda tamam dedim. kabul. ne olursa olsun anasını gibeyim dedim ve bastım istifayı. müdürle patrona da gider yaptım. egom tavan oldu o anda beyler bi düşünün. kaç zamandır beni her gün giben, adam yerine koymayan, köpek gibi davranan huur çocuklarına gider yapıyorum. ananızın dıbına kadar yolunuz var diyorum. direkt demedim tabi ama o manaya gelicek şeyler söyledim xd
uçuyorum yani beyler. hayatımdaki en mutlu anımdı diyebilirim. umarım hepiniz yaşarsınız bu duyguyu. ciksten öte dedikleri bu işte.
evet her şeyi kabullenip, gibtir edip sıktım tetiği kafama.(lan harbiden gidip babanızın tabancasıyla vurmayın kendinizi. mecaz anlamda vurdum, yazı yazıyorum şuan amk) işte beni bu kadar mutlu eden buydu beyler. öldürmek çok itici bi kelime gibi geliyo o yüzden değişmek diyelim buna. bir anlık cesaretle değişebilmek. bana bu hazzı yaşatan sadece buydu.
iyi de, artistliğimizi yaptık şimdi ne yannan yicez? işin bir de bu boyutu var dimi... -
17.
+1beyler biraz katılım gerçekleştirin okuyup da yazmayan varsa boş entry girse de olur amk. doğaçlama gidiyorum birilerinin beni dinlediğini göreyim. çoğalarak büyüyelim (oha amk)
-
18.
0evet beyler artistliğimi yapıp sonra kuyruğumu kıstıra kıstıra ailemin yanına geri döndüm. istanbul'da parası iyi olan, prestiji iyi olan, karı kız ortamı da süper olan bu işi bırakıp döndüm ailemin yanına. yani şu ülkede yaşayan gençlerin erkek, kız farketmez %99'unun hayal ettiği hayatı yakalamışken, hiç anlaşamadığım, kavgalı olduğum, birlikteyken inanılmaz huzursuz olduğum ailemin yanına... hayatındaki en büyük problemi ailesiyle olanlar beni daha iyi anlayacaktır. hayalini gerçekleştirdikten sonra bir tekmeyle her şeyi yıkıp tekrar onların yanına dönmek nasıl bir şey... öldürdüm kendimi yani, öyle düşünüyorum. sıfır kaygı, sıfır arzu, sıfır istek, sıfır kinle hareket ediyorum şimdi. allahtan ne gelirse onu kabul ediyorum. zaten oradaki ben değilim, oyuncağım. önceden bana inanılmaz koyan bir şey artık gibimde değil. üzülmüyorum da. arabesk bir boyutta yaşamaktan bahsetmiyorum sakın yanlış anlamayın. çok huzurlu ve mutluyum bütün bunlar olurken. kendimi öldürmeyi gerçekten başarmışım.
-
19.
0ailemin yanına döndüğümde beklediğim gibi her şey tak gibi geçiyor. maddi manevi bir ton sıkıntı. birkaç hafta öncesinde arada bir gülüp eğlenebiliyodum aslında geçici ve sahte de olsa. ama şimdi o da yok. pişman olmaya başlamıştım. ama pişmanlık duymayı gururuma yediremiyodum çünkü o kadar zorlandım ki bu kararı almak için. bunların olacağını biliyodum ve kabul ettim. mızmızlanmaya hakkım yok dedim. ne olursa olsun eyvallah. hayat tak gibi geçerken para kazanmak için gibindirik bi iş bulup(bıraktığım işle alakası olmayan, amelelik gibi bir iş bu... faturalar, sigara parası ve önceki borçların ödenmesi lazım) bir yandan da babamın hastalığıyla uğraşarak geçiyodu günlerim. babam uzun yıllar boyunca hastaydı ama benim onların yanına geri dönmemden biraz zaman önce hastalığı ağırlaşmıştı. belki onun bu zor zamanlarında yanında olmak isteyişim de yönlendirdi beni. ama ben kendimi bildim bileli babam hastaydı ve bu dönem de olağandı, atlatacaktı. yani babam çok büyük bi etken değildi o süper işi bırakıp onların yanına dönmemde. ne yazık ki bu değildi. şimdi düşündükçe kendimden utanıyorum ama itiraf ettim kendime. öldürdüm kendimi. hiç olamadığım kadar dürüstüm. gurur, kibir hiçbir şey yok.
uzatmayayım, babam ben onların yanına taşındıktan 3 ay sonra vefat etti. çok şükür yanlarında olduğum sürece ona en iyi şekilde bakmaya, ilgilenmeye çalıştım. mazimiz kötü olsa da o haliyle ona hiç bir kin besleyemezdim. inşallah hakkını helal etmiştir.
gördüğünüz gibi değişebilmek için kendimi öldürdüğüm andan beri her şey çok daha kötü gidiyor hatta hayatımın en zor dönemindeyim. ama yine pişman değilim ve mızmızlanmıyorum. içimde yine bir huzur var ve en azından babamın son günlerinde onun yanında olabildim. farkettiyseniz artık hep olumlu bakıyorum olup bitene. bir hayır vardır gözüyle... -
20.
0@66 neyi sallamışım mesela? ya da neden sallayayım? samimi bi şekilde düşüncelerimi, yaşadıklarımı yazıyorum. bi beklentim falan yok yani. tüm yazdıklarımı okumuş olsan zaten sallama ihtiyacı duyacağımı düşünmezdin.
-
ccc rammstein ccc günaydın diler 19 01 2025
-
beyler çocukluk fotomu ifşa ediyorum
-
hayat treni kacti
-
beyler balili sevgilim acaba şimdi ne yapıyordur
-
yasiyorum ama sanki yokum
-
bu gsm operatorlerinin anasini
-
zalina sarıyere gelecem pide ısmarla
-
yapmak istemediğiniz bir şey için
-
dedem tum arazileri koyunden almis
-
stresten kaslaeim seyiriyor
-
35 yaşına gelmeden halletmen gerekenler
-
şifreyi hatırladım laaan
-
taşaklarımın çakralarını açarsam ne olur
-
beyler ermeniyim müslümanım ak partiliyim
-
kaptan kirk şu vücut nasıl 88 kilosun amk
-
kıç yanmasıı
-
wow girl gittiyse
-
ınsanlar inci bitmesini sitenin kapanmasi
-
tanimazliktan gelmek ve tanimamazliktan gelmek
-
wow girl olarak meme tuylerim
-
nokta noktayi sen yapmadin di mi
-
popo deliğimi emecek pasif bir yazar arıyorum
-
beyler pgibolojik sorunlarınızın temel nedeni
-
beyler bu kızla hamamda bana kese atarken
-
su baslik 100 eksi alirsa birakicam ama
-
diyorlar ki burası büyük ve zengin bir kurdistan
-
kürdistan yurdumdur benim
- / 1