@4 özet şu dıbına koduğum biz burda züt büyütürken millet ne zorluklar içinde yaşıyor kanser oluyor çocuklarını bırakacak insan bulamıyor. adalet bu mu diye isyan edesin geliyor.

kanser çok sevdiğim birini almıştı elimden.

bir şey söylemek zor dıbına koyayım, elinden hiç bir şey gelmez, adaletini gibeyim dünya

özet geç bin

@2 la oğlum beş satır okuyuver işte

çok uzun be panpa

ben tıp fakültesinde okurken anket ödevi verilmişti. işte sırada bekleyen hastalara anket yapıyoruz. baktım böyle 60 yaşlarında bi amca. elinde defterle bekliyor. önce kendimi tanıttım sonra anket yapmaya başladım. hastalığınız sorusunda adam bana kanserim demesin mi? benim güleryüzlü halim birden dağıldı. kanserin türünü sordum bayağı ağır hasta sayılırdı. bir sene kadar ömrünün kaldığını söylemiş doktor. benim boğazım düğümlendi. diğer anket sorularına geçmek istemedim adamı merak etmiştim. bana çocuklarından bahsetti yaşları küçükmüş ondan başka kimseleri yokmuş. adamın da gözleri dolmuştu ağlayacak gibi olduk ikimiz de. sonra ben amcanın yanından ayrıldım gittim tuvalette ağladım amk. adalet mi lan bu?