gelin lan korkunçlu hikaye anlatcam

beyler öncelikle böyle şeylere inanmam, inançla aram yoktur. şu an iplemiyorum bile, ama başıma geldiğinde harbi 3.5 attım. bi başlıkta gördüm böyle anlatmış gençler, ben de yeni başlıkta anlatim dedim 100 yıllık başlığı hortlatmaya gerek yok.

denizciyim ben. bi gece yatıyorum kamarada, hafif sallantılı hava. rüya görmeye başladım. rüya dediğim , kabus mu artık gerçek mi cin peri mi siz karar verin .

böyle büyük hangar gibi bi yerdeyim (uçak hangarı gibi ). tam ortasındayım bi tane 40-50 cm boylarında çocuk gibi (ama çocuk değil böyle zütten bacaklar olur ya) bi adam geldi arkadan vurdu bana. ama biraz canım yandı böyle. döndüm ne vuruyosun lan felan, bu güldü. bin bin güldü ama. heohahshegk gibi. troll gibi. neyse mal mıdır-deli midir nedir ben çözmeye çalışıyom. pat geldi bi tane daha vurdu. ama bu ufaklık çok çevik beyler. böyle atom karınca gibi bişey. vay dedim şimdi ananı gibtim başladım kovalamaya bunu. bu başladı kaçmaya bi yandan da gülüyo bin bin kaçarken beni delirtiyo. 30-40 sn felan kovaladım bunu. böyle hangarın havalandırması gibi bi yere girdi(tünnel gibi). ben de peşinden daldım sürünerek kovalıyorum bunu. neyse bu tünnel bitti bi yere çıktık çok büyük bi mağara gibi. daha doğal bi ortam böyle yerler kaya toprak gibi. insan yapımı değil yani

tam aha dedim sıkıştırdım bini , bi baktım bunlar 50-60 tane oldular amk. hepsi de birbirine benziyo. pis pis gülüyolar çok skim bi ortam. aldılar beni ortaya. lan 2sini 3ünü alıyorum fırlatıyorum, arkadan biri gelip vuruyo, ona voleyi vuruyom , uçuyo başkası geliyo. tüm gücümle vuruyorum, 10 metre ileri uzuyo, kalkıyo hiçbişi olmamış gibi gene üzerime geliyo. ama böyle yakaladığım vurduğum 10 metre ileri düşüyo , kalkıyo hiçbişi olmamış gibi tekrar geliyo üstüme. boynuma koluma ayağıma atlayıp sarılıyolar yumrukluyo binler. kendimi çok aciz hissediyorum. baktım olacak gibi değil başlıyorum kaçmaya. tekrar o havalandırmaya giriyorum ,sürünerek hangara çıkıyorum. hangarın kapısından çıkıyorum böyle bi sokağa çıkıyorum. bunlar hala peşimde hala gelip boynuma felan atlıyolar falan ensemdeler yani. vurdukları da canımı yakıyo , sağlam çakıyo veletler.
böyle sokaktan yokuş aşağı koşmaya başlıyorum. tam umudum tükeniyo , gücüm tükenmeye başlıyo , aha diyorum yarra yedim, benim motogibletimi görüyorum beyler. atlıyorum üstüne özlemişim de keratayı 4 aydır görmüyorum gözümde tütüyor, basıyorum marşa kaçıyorum ve uyanıyorum.

uyandığımda kan ter içindeydim beyler sanki çok büyük bi kavgadan çıkmışım gibi , aşırı yorgundum. ve sanki yaşadığım şey rüya değil de gerçekmiş gibi. sanki 10 saniye önce kaçma kovalamaca yaşamış gibiydim. inanılmaz bi bitkinlik yorgunluk vardı üzerimde . 1 ay felan şokundan çıkamadım. gemide bi arkadaşıma anlattım bunu. dua mua et , oruç tut olm felan dedi, cinler yoklamış seni dedi. bu bir uyarı dedi. ukraynada-rusyada yanlış işlere giriyosun, zina-alkol her taku yiyosun dedi, içimden 'sie şakirt bin' dedim . ama bi yanım da alttan alttan hala inanır beyler. olaylar aşırı gerçekçiydi. o vurmaları canımı yakmaları, motogiblete binmem, sürünmem , üzerinden 3 yıl geçti her ayrıntısı hala aklımdadır.