Devam ediyorum. Sabah kapının çalmasıyla uyandım. Kim bu sabah sabah diye düşünürken bi yandan da benden önce kalkan birilerini farkettim. Altıma bi şort çekip davetsiz misafiri saklayarak açtım kapıyı. Gelen postacıydı babama bankadan posta gelmiş pek giblemedim attım koridordaki masanın üstüne. He bu arada size evden bahsedeyim. Müstakil bahçeli 3+1 15 senelik klagib bi evdi. Evin rengi kahverengiye kaçan sarıyla açık kırmızıydı kimin tercihiydi bilmiyorum aq ama fena durmuyordu duvarda o renkler. Bahçede dutu zeytini greyfurtu kayısısı ne ararsan vardı hepsinden birer tane tabi aq bir de işte nane falan ekilen alan vardı ev güzeldi biraz eski olması dışında. 3 balkonu vardı yazın o balkonlarda yatmak çok tatlı oluyor hala da yatarım gittiğimde. Herneyse o gün evde pek fazla bişey yapmadım öyle mal mal bilgisayardan çukurova üniversitesiyle ilgili şeylere bakıyordum tabi o zamanlarda bu zamanki kadar rahat bulunmuyor herşey uğraştırıyor. Ha bu arada size bahsetmeyi unuttuğum birisi daha var karşı cinsten. Tahmin ettiğiniz şey değil lan ablam olur kendileri. Pek fırsatımız olmasa da görüşmeye onun okulundan dolayı çok severim kendilerini yanyanayken aldığım keyfi başka birşeyde aldığımı hatırlamıyorum. Ha tabi bizim öyle gevşek gevşek muhabbetlerimiz olmazdı biz biraz daha nasıl diyeyim olgun mu yoksa resmi mi bilemedim ikisi de değil ama ne demek istediğimi anlamışsınızdır siz. Hani yine de o benim kıymetlimdi kavga ettiğimizde bile fazla sürmezdi küslüğümüz genel de her ne kadar dayanamayıp o haline alttan ben alsam bile . Bilgisayarda boş boş gezerken kıymetlim aradı.
-Alo
+Fearless canım napıyorsun
-iyidir abla bilgisayardayım öyle takılıyorum işte sonuçlar falan açıklandı haberin vardır senin de
+Olmaz olur mu o yüzden aradım seni (ama burada sanki öyle bi ses tonuyla söyledi ki sanki ne sınavı aq ne alaka dercesineydi)
-Adanadayım abla bu sene kısmetse.(orda klagib hayırlı olsun faslını geçiyorum)
-Ee abla sen ne zaman geleceksin hani sınavlar bitmedi mi hala
+Ablam ben bu yaz yokum ya dersler benim iyice taka sardı gelsem gelsem 1 haftalığına okul yeni dönemi başlamadan gelirim.
-iyi o zaman ben atlar gelirim yanına
+Yok yok zahmet etme sen hem ben bi arkadaşın evindeyim şimdi sıkıntı çıkarmasın
-Tamam tamam ddeyip vedalaşma faslını yapıp kapattım telefonu. Bi gariplik vardı son zamanlarda ablamda ne eskisi gibi arıyordu ne de ne bilim konuşması da iyice değişmeye başlamıştı. Tanıyorum az çok birşeyler saklıyordu ama diyecek birşeyim de yoktu çünkü kendisi işin içinden çıkamayınca gene gelip bana dökecekti içini.

Günler birbirini kovalıyor kayıt zamanı geliyordu tam detaylı hatırlamıyorum o zamanları yalan yok 7 yıl olmuş amk nerden hatırlayalım. Kayıtların başlamasına 2 gün kala evde yine boş boş bilgisayar başında knighti pazara bırakmış forumlarda geziyorum. Saat 3 civarıydı galiba yanlış hatırlamıyorsam annemler geldi eve. Yine köyden geliyorlardı işler erken bitti sandım ilk başta ulan içemedim de bu sefer diye hüzünlenmeye başlarken babam bana seslendi yanımıza gelsene oğlum bi diye. içeri oturma odasına gittim farkında olmadığım birşeyler vardı yüz ifadelerindeki değişime baktığımda. Babam konuşmak isteyip de konuşamazsın tribine girmiş annem sigarasını yakıp uzaklara dalmış ulan dedim bunlar benle ilgili ne öğrendi acaba diye düşünüyordum ama yazın en fazla yaptığım fantazi 31 çekmekti daha başka ne olabilir ki diye düşünüyorken ben babam söze girdi;
+Oğlum sana bi haberim var.. Ablan kansere yakalanmış.
Diye bi çırpıda söyleyiverdi ama o bi cümle beni böyle garip bi havaya soktu. Sanki şaka yapacakları varmış gibi ben de ;
- Baba şakanın sırası değil. Dedikten sonra saçma bi sırıtmayla bi umuttur bi misali gülmeye çalıştım. Baktım babamdan ses soluk çıkmıyor sadece dudaklarının arasından
+Keşke oğlum keşke.. Gibisinden kısık bi sesle tekrarlayıp durdu.
O an ilk duyduğunuzda tepki veremiyorsunuz böyle apışıp kalıyorsunuz. Sanki kötü olan bi rüyadasınız ve siz az sonra uyanacağınızı düşünüyorsunuz başta. Ama bunlara rağmen güçlü durmanız gerekiyor ailenizin yanında siz de güçlü durmazsanız zaten bi çare güçsüz düşmüş fiziki savunması kalmayan ablanızın yanında destek olacak kişilerde çökmeye başlayacaktır. Yani burda en önemli iş bana düşüyordu güçlü durup sürekli bi moral motivasyon vermem gerekiyordu ama benim o an napacağım hakkında bi gram fikrim yoktu.Ha amma abartmışsın be birader dediğinizi duyar gibiyim. 2005te babam guatr kanserine yakalandı 2006nın yazında iyileşti ama o hastalık o dağ gibi adamdan neler almadı ki. Tüm karakterini bozdu neyse uzatmayayım. 2008in martında halam akciğer kanserinden vefat etti. Aynı yılın haziran ayında amcam da onun yanına gitmişti. Hani böyle bi ardarda olaylar vesvelesinden sonra insan normal karşılayamıyor.
Kalktım oturduğum tekli koltuktan. Annemin yanına geçtim ilk başta. Sağ tarafına oturup kafamı yasladım omzuna. Gözlerim dolmuştu ama anlamadığım bir şekilde kontrol edebiliyordum onları bu sefer.
-Anne babam da olduğu gibi atlatacaz yine bak böyle yapmayın bizim en güçlü durmamız gereken kötü bi zaman atlatıyoruz sadece.. Diyebildim annem sarılıp ağlamaya başladı. Sonrasında ise pek konuşmadı. Aslında konuşacak bişey de yoktu. Onlar benden iyi biliyordu nasıl davranmaları gerektiğini sadece ilk öğrenme şokunu atlattılar. Ben de öğrendim nasıl olduğunu neyden olduğunu nasıl anladığını.. Ablam tıp okuyordu beyler 3.sınıfın yazında zaten bu tıp diş sınavları yazın uzun süreçlere kadar gidiyor bilen bilir. Yine bi gün okula giderken sırtında aşırı bi ağrı hissediyor ilk başta çok önemsemiyor hatta bi kaç gün geçiştiriyor. Sonra doktora gidiyor olayla ilgili. Doktor da fizik tedavi öneriyor başlangıçta ama aynı zamanda tam kapsamlı bi tarama yapmalarını istiyor. Checkup mıdır ne taktur ondan işte. Doktor ilk başta kanser olduğunu söylediğinde ablam inanmıyor. tam olarak bilmiyorum young bilmem ne diye bi ergenlik kanseri ablam yaşından ve diğer yan etkilerinin olmadığını düşünerekten okuduğu okuldaki bi profösere zütürüyor test sonuçlarını ve sonuç yine aynı ablam 2 3 hafta kadar bizimkilere birşey belli etmiyor ondan sonra bi gün ablamın annemle konuşurken doktora yine gideceğim tarzı bi muhabbet geçip ablamın zaten değişik konuşmalarından şüphelenen annem zorladıkça ablamı ağlayarak anlatıyor anneme. Sabahına da çıkıp eve geliyorlar annemler işte. Akşama da bilet alınmış gece yolculuk ablamın oraya.