gelin lan ben de anlatıcam amk

toplanmanızı beklemiyorum binler, nasıl olsa yetişirsiniz sonra.

liseden yeni mezun oluşum yıl 2002, bi gün telefon çaldı tanımadığım bi numara arıyo. açtım telefonu bi kız, olm ama o nasıl ses öyle. yanlış aramış amk, özür diledi kapattı telefonu. ben de hastanedeyim valide rahatsız onun için koşturuyoruz. bi beş dakika sonra pat bi mesaj geldi aynı numaradan, "sesin çok hoşuma gitti arasam tekrar konuşur muyuz" diye. ulan imanım gevremiş zaten günlerdir hastane köşelerinde, serde abazanlık var, olur dedim amk. demez olaydım!

biz başladık bunla muhabbete, mesajlaşmalar aramalar falan derken muhabbet baya bi ilerledi. telsim vardı o zamanlar liseli binler bilmez, gece 11den mi 12den mi sonra beleşti konuşma. sabahlara kadar konuşmaya başladık tabi. neyse valide ameliyat falan oldu o arada, onun sıkıntısı falan derken kızla muhabbet etmek iyi geldi bana amk. zaten istanbul'da doğru düzgün muhabbet edecek arkadaş falan yok, bi kuzen var o da çalışıyo o zamanlar, bu kız dert ortağı oldu anlayacağınız.

@2 yok amk nerde, dur anlatayım anlıycan neden olamadığımı

validenin ameliyattan sonra biraz daha kaldık istanbul'da. neyse valide iyileşince memlekete döndük, yazın sonu artık. öss açıklanmış falan sıçmış sıvamışım sınavda. bi yandan validenin durumu, bi yandan sınav derken gibko gibko bi yaz geçmiş amk. neyse memlekete döndükten sonra kendi ortamım falan derken ben unuttum iyiden iyiye bu kızı. bi akşam içmişiz arkadaşlarla, aklıma geldi kız birden aradım amk o kafayla. açmadı kız telefonu. derken bi mesaj geldi kızdan "ben esra'nın ablasıyım, esra uyuyo istersen daha sonra ara". tabi benim kafa güzel, binlik had safhada; mesaj yazdım "senle konuşalım o zaman" diye.

baya bi cevap gelmedi önce. biz elemanlarla muhabbette daldık tabi. bi ara tuvalete kalktım, bi geldim telefonda bi cevapsız arama var, tanımıyorum numarayı. aradım hemen açtı kız telefonu, "merhaba benim adım esma, esra'nın ablasıyım ben". aman allahım o ne ses, kardeşinin sesine 10 basar. biz muhabbete koyulduk tabi bu kızla, ama öyle böyle değil. kız kendini anlatıyo ama anlattığı benim, ben kendimi anlatıyorum ama anlattığım o. amk ruh eşimi bulmuş gibi hissediyorum.

aradan bi kaç hafta geçti, biz hergün sabaha kadar konuşuyoruz amk. derken hiç bişey söylemeden, sevgili olduk biz kızla telefonda. aşkımlar, canımlar, cicimler havada uçuşuyo. ulan bi kere görmüşlüğüm yok kızı, ne o beni biliyo ne ben onu. sadece konuştuklarımızdan tutulduk birbirimize. bi gece bu adresimi sordu mektup yazıyomuş, "fotoğraf yolluycam sana, sen de bana yolla" dedi. bi hafta sonra geldi mektubu, aman allahım o nasıl güzellik öyle. neyse bi müddet daha mektuplaştık, telefonlaştık biz bunla. artık dayanamaz hale geldik ikimiz de tabi, deli gibi birbirimizi görmek istiyoruz. kankalar seferber oldu benim için sağ olsunlar. özellikle erdal, yüklüce bi para koydu cebime kızın yanına gidicem artık ankaray'a, unutmayın binler bu adı "erdal".

evdekiler'e yalan söyledim bindim otobüse, gidiyorum amk ankara'ya benden mutlusu yok dünyada. sabah 6'da indim ankara'ya. kız mavi gül hastası amk, kızılay'da dolaştım çiçekçi falan buldum, mavi gül aldım. bindim metroya doğru batıkent'e. kızın haberi yok bu arada ankara'ya geldiğimden. bunun annesi babası erkenden işe gidiyo bu da evde öss'ye hazırlanıyo o zamanlar. aradım bunu "hayırdır dedi bu saatte aramazdın", "evden ayrılma bi paket gelecek sana bugün" dedim. neyse gittim bunların apartmanın önüne, biri çıkarken daldım içeri. çaldım kapısını, kapıyı açtı karşısında beni görünce afalladı tabi, sarıldı boynuma. geçtik içeri ama konuşmak ne mümkün, birbirimize bakıp bakıp sırıtıyoruz. neyse yavaş yavaş o çekingenliği attık üstümüzden, biraz muhabbet biraz öpüşüp koklaşma derken öğlen oldu. "esra gelecek birazdan hadi sen git, ben çıkarım dolaşırız" dedi.

2 saat sonra geldi bu yanıma gezdik tozduk dolaştık biraz, akşam otobüse binip dönücem memlekete. tutturdu gitme diye. tamam dedim gitmeyeyim ama kalacak yer yok, bu bi arkadaşını aradı "heuheee geldi, senin erkek arkadaşında kalabir miyiz bu akşam". çocuk kıral çocukmuş sağolsun açtı bize evini. eve yalan söyledi arkadaşımda ders çalışıcaz biz diye. neyse gittik çocuğun evine, kız arkadaşı da orda. film, muhabbet falan derken bunlar yiyişmeye başladılar. bize müsaade diyip geçtiler içeriye. onlar geçince biz de başladık tabi yiyişmeye. sonra bu bi ara böyle kıvranmaya başladı, bişey söylüycek ama söyleyemiyo. biraz rahatlattım falan sonra açıldı bu. benim lisede takıldığım bi kız vardı bu kız kuzeniymiş esma'nın, kardeşiyle yaşıt bi kız. beni işletmek için aramışlar falan işte. "ben sana ankaralı'yım dedim ama aslında sizin oralıyım, yazları geliyoruz falan, kardeşim ankaralıyız demiş sana ben de mecburen devam ettirmek zorunda kaldım o yalanı" dedi. dedim "saçmalama ne güzel işte yazın da beraber olucaz, sen gelince". sevindi tabi bu. neyse biraz daha yiyiştik o akşam, sonra yattık uyuduk, ama o gece hiç bitmesin istiyoruz amk. sabah oldu çıktık evden biraz dolaştık, beni otobüse bindirecek. bi ağlaması var amk, yüreğim parçalanıyo. sarıldık falan öptüm bunu yanağından bindim otobüse. otobüs hareket etmeye başladı tutamadım kendimi daha fazla amk başladım ağlamaya.

beyler geliyorum hemen bi sigara içip.

yolculuk faslını geçiyorum. döndüm memlekete. herşey eskisinden de güzel devam ediyo. ağzım kulaklarımda. biz bunla üniversiteyi aynı şehirde okuma, aynı evde kalma hayalleri kurmaya falan başladık artık. aradan 1-2 ay geçti, bi gün bu dedi ki biz sizin oraya taşınıyoruz. babam orda iş kuracak falan filan. ilk başta inanamadım, kafalıyo falan sandım. sonra bi baktım cidden taşınıyolar. 10 gün sonra bunlar geldi memlekete. neyse başladık beraber takılmaya. kızlı erkekli bi grubumuz var o zamanlar, hepsiyle kaynaştı bu tabi şeytan tüyü var kızda. neyse öss geldi çattı güzel geçti sınav iyi kötü gelecek bi yerler. tercih yapıcaz eskişehir'i yazdık ikimiz de. sonuçlar bi açıklandı ben eskişehir'i kazanmışım ama o yerleştirilememiş amk. dünya başımıza yıkıldı tabi. neyse ben eskişehir'e gidicem ama gözüm arkada kalacak. güvenebilecek kim var amk memlekette? erdal! dedim "kardeşlik ben gidiyorum biliyosun, bu kız burda göz kulak olm gözünü seveyim". "ayıpsın kardeşlik, gözün arkada kalmasın" dedi.

neyse gittim eskişehir'e daha 3-4 gün olmuş geleli. esma aradı beni, "heuheee dedi bu böyle olmayacak, sen gittin ben kaldım burda sana ayak bağı olmayayım sen hayatını yaşa orda". dedim yok öyle bişey beklerim seneye gelirsin sen falan, neyse kapattı bu telefonu. arıyorum açmıyo, mesaj atıyorum cevap yok. aradım erdal'ı dedim böyleyken böyle bi bak bakalım neymiş derdi. kanka dedi kız istemiyo seni biraz oluruna bırak halledicem ben. bu arada bizim diğer elemanlar bu erdal'la bi kavga ettiler o ara, kimse konuşmuyo amk çocukla. soruyorum "derdiniz ne, noldu aranızda" "boşver abi yamuk yaptı pekekent sildik biz" diyolar. baktım böyle olmuyo bi yandan kız mevzusu, bi yandan bizim elemanların mevzusu haftasonu atladım gittim memlekete. bizim elemanlar toplandı tabi içiyoruz akşam, sıkıştırıyorum bunları noldu erdal'la aranzda amk diye, anlatmıyo kimse bişey. iyice darladım bunları kalk abi gidiyoruz dediler. takıldığımız bi mekan vardı sürekli, gittik oraya. neyse çıktık üst kata. amk. bizim kızla erdal pekekenti yiyişiyolar.

kaynar sular döküldü amk başımdan aşağıya. katil olucam amk, zor tutuyolar. neyse çıkardılar dışarıya beni, sakinleştim biraz falan. gittik içtik iyice, sabah oldu ilk otobüsle döndüm eskişehir'e. amk. koskoca şehre yeni gelmişim bi tane allahın kulu yok tanıdığım. dertleşecek adam yok kafayı yiyiyorum. hazırlık okuycam o yıl, sınıfta iyi elemanlar vardı allahtan çabuk kaynaştık. ama güvenemiyorum amk kimseye artık. herkesle bi mesafe var. bilen bilir eskiden hazırlık binası migros'un ordaydı anadolu üniversitesinde. okula gidiyorum derse girmek yok migrostan biraları alıp içiyorum sabahtan akşama kadar. o yıl bin oldu tabi, kaldık amk hazırlıkta.

neyse yaz geldi memlekete gittim, bu kız taşınmış tekrar ankaraya. erdal binine de boynuz takmış orda ama tabi erdal kimsenin yüzüne bakamıyo olanlardan sonra. gib gibi kaldı ortada. neyse takıldık biraz memlekette ama ortamın eski tadı yok, güvenemiyorum kimseye çünkü. herkes bi yamuk yapacakmış gibi geliyo amk. yaz bitti döndüm okula. muafiyet sınavı olacak. geçtim girdim sınıfa, bi kız girdi içeriye daha sonra öğrendim adı ece. içimin yağları eridi kızı görünce o kadar masum ki amk.

neyse sınavlar bitti falan geçemedik tabi sınavı, bi yıl daha okuycam amk hazırlığını. dersler falan başladı, herkes kaynaştı sınıfta hemen 2 günde. hepsi yeni gelmiş bi benim koca sınıfta ikinci senesi olan. alıyorum eskişehiri gezdiriyorum bunlara falan. bi çocuk var sınıfta böyle saf temiz bişey. her halinden belli adamın. bi gün çıkmış dolaşıyoruz yine almışız içkileri eti park vardır eskişehir'de demleniyoruz orda. bu geldi yanıma abi dedi sende bişey var anlatırsan dinlerim. anlattım olayları buna, konuştuk biraz. sevdim bini, o olaydan sonra ilk kez birine güvenebildim o da o çocuktu. bu arada okulda kantinde sürekli o sınavda karşılaştığım kızı görüyorum. var onda da bişeyler, böyle herkesin içinde ama ayrıksı duruyo. sürekli izliyorum bunu uzaktan uzağa, bu böyle bi yıl devam etti nerdeyse. arada başka kızlar girip çıkıyo hayatıma ama adını koyamadığım bi ilgim var bu kıza karşı.

neyse o yıl geçtim hazırlığı, bölüme başladım. herkes kendi derdine düşmüş amk, hazırlık tayfasından kimseyle görüşmüyouz doğru düzgün. bi gün kapı çaldı, hani bahsettiğim o saf ve temiz arkadaş vardı ya o geldi. yan apartmanda bi arkadaşları varmış bunların, buraya gelmişken bana da uğramış bu. neyse biraz oturduk muhabette falan ettik, ben gidiyorum sen de gel istersen dedi. iyi dedim çıktım bunla. geçtik yan apartmana, çıktık yukarı. kapı bi açıldı, kapıyı açan ece amk. o an bi acayip oldum binler, çıkmıştı kız aklımdan. girdik içeri tanıştık falan, kızın adını ilk orda öğrendim. sonra oturduk başladık muhabbete, kimseyi sallamıyoruz amk. herkes yattı uyudu biz sabaha kadar muhabbet ettik.

gün ağardı, çıktık biraz dolaştık. muhabbet öyle güzel ki bırakamıyoruz amk. uykumuz gelmiş gözler pörtlemiş. neyse ece'yi evine bıraktım, geçtim ben de eve. o günden sonra hep beraber takılıyoruz amk. nasıl bi kız bu anlatamam, çok masum bi kere, o kadar güven veriyo ki insana. tanıdıkça kızı kaptırdım kendimi iyiden iyiye, o da aynı şekilde. sabah akşam beraberiz, herkes bizi sevgili sanıyo. ama biz adını koyamıyoruz bi türlü. bu durum böyle sürdü baya 6-7 ay kadar. bi gün dedik gidelim kamp yapalım, dağcı arkadaşlar var onlarla beraber. gittik bi yere, çadırları falan hazırladık, yaktık ateşi başladık içmeye. orman havası anasını satayım, içtikçe içiyosun. kafalar hafiften güzel olmaya başladı. biz bunla iyice sokulduk birbirimize. sarıldık oturduk baya bi tek kelime etmeden, arkadaşlar durumun farkında zaten yakıştırıyolar bizi amk. bunlar dağıldılar ormana odun modun getiricez diye. birden öptüm ben bunu, nasıl dudaklar onlar öyle, uzun uzun öpüştük orda. geçtik çadıra, sonrası malum. sabah oldu amk. gözüme bi damla uyku girmedi, ulan yanımda dünyanın en masum insanı yatıyo. sevişmişiz az önce, bakmaya, dokunmaya kıyamıyorum. bi yandan acayip mutluyum, bi yandan da acayip huzursuz.

gün iyice aydınlandı amk. huzursuzluğum gitgide arttı. kafamdan ne senaryolar geçiyo. ulan diyorum bu da kadın amk, yarın öbürgün bu da esma'nın yaptığını değilse bile başka bişey yapcak. sen bu kıza aşık sanıyosun kendini ama değilsin falan diye dolduruyorum kendimi. neyse ece uyandı falan, nasıl mutlu ama, hani kaç aydır tanıyorum, bir yıla yakın uzaktan uzağa izlemişim hiç böyle mutlu görmedim onu. tabi benim suratı görünce kızın da suratı asıldı amk. anladı tabi ters bişeyler olduğunu. hala düşünürüm bazen, acaba biraz daha görseydim onun o mutluluğunu herşey çok daha farklı olurmuydu diye.

@135 esra'yla aramızda aşk meşk muhabbeti olmadı amk. öyle konuşuyoduk, akıllarınca benle dalga geçiyolardı onlar benim eskiden takıldığım kızla birlikte.

beyler bi sigara molası

kız yanıma sokuluyo ben kaçıyorum amk. tersliyorum bunu falan. neyse millet uyandı kahvaltı falan derken dediler biraz yürüyelim. ben gitmedim bunlarla, oturdum takılıyorum öyle kendi kendime. ece geldi birazdan, kendimi kötü hissediyorum gidemedim döndüm dedi. ben hala mesafeleyim kıza. bu sokulmaya çalışıyo tersliyorum falan. neyse bişey oldu bu kızın böyle yüzü falan sarardı, kusmaya başladı kız nefes alamıyo amk. panikledim tabi ben. şehre gidelim dağ başı burası hiç iyi değilim dedi. neyse kağıt falan yok elemanlara not bırakıcaz, ocb vardı yanımızda yazdık ona durumu koyulduk yola. anayola çıktık otostop falan çektik döndük şehre.