Belki rüyanın içinde rüya gördüğümüz sonsuz bir paradoksun içindeyiz. Örneğin bu akşam uyumadan önce sevdiğimiz kızı düşünecez ve rüyamızda sevdiğimiz kızla evlendiğimizi ve çocuklarımız olduğunu görücez ama bu rüya bize gerçek hayat gibi gelecek ve rüya olduğunu anlamıyacaz. Ondan sonraki gece geçen gece düşündüğümüz kişi olarak yatıcaz ve başka biri olarak başka bir zamanda uyancaz ama bunu da yadırgamıyacaz. Ve en sonunda gerçek hayat dediğimiz bu yıllarca geçen ömrün aslında kısa bir rüya olması ihtimali ortaya çıkıyor. Keza rüyamızda zaman kavramı olmadığından 7 saniyelik bir rüyayı 1 nanosaniye de görebiliriz 1000000 yıl da. Ayrıca bu rüyaları kendimizin kontrol etmesi ama bu kontrolu kontrolsuz bir şekilde yapmamız yani kontrol etiğimizi anlamadığımız için de rüyamızdaki karakterler bize gayet doğal gelebilir. Hatta ve hatta biz bir başkasının rüya karakteri olabilir ve o bize düşünme özelliğini verdiği için şu an bunları düşünebiliyor olabiliriz. Belki de sen o karaktersin ve sırf bunları okumak için beni yarattın. Belki de sadece kuytu karanlık bir köşede nefes alayım diye yaratıldım. Benim bilincim de aslında rüyayı gören kişinin bilinci ama rüyayı gören kişi ilahi bir pencereden baktığı için beni sanki kendisiymiş gibi uzun uzun yaşayabiliyor. Belki de ölünce uzun bir uykudan uyanıcaz. Belki yeni bir rüyaya uyancaz. Belki tanrı falan yok ve ölünce bir daha rüya göremiyeceğimiz şekilde bir boşlukta uyancaz. Belki ettiğim her kelimenin hiçbir anlamı yok ve ben şu an rastgele simule edilmiş ve gerçekte olmayan şeyler yaşıyorum. Her şekilde neyin ne olduğunu ancak ölünce anlıyıcaz belki farkındayızdır ama rüyada olduğumuz için hatırlayamıyoruzdur. Belki 4 kolu 7 gözü olan bir canlıyız ama rüyamızda bazen gördüğümüz canavarlar gibi kendimizi farklı görüyoruz. Ben bunları öğrenmek için ölmeye gidiyorum eğer size haber verme ihtimali olan bir sonuç çıkarsa haber veririm tabi siz gerçekseniz.

Not: Veya ben gerçeksem.

Not2: Azcık kafam güzel.

Not3: Burdan da hayatın ne kadar gibindirik ve gereksiz olduğunu biraz düşünerek anlıyoruz. Zaten öleceksek niye yaşıyoruz. Diyelim tanrı var ve bizi cezalandırmasın diye yaşıyoruz ama yine de ne gerek var tanrının gözüne girmeye. En kötü ruhumuz sonsuz acı çeker. Eee sonsuz acı çektik diyelim bu ne işimize yarıyacak yani acı çekince ne olacak zaten ölmüşüz amk ruhumuzda mı yok olacak. Biz sonsuz acı çekersek biz olmayız ki ölmüş gibi birşey oluruz. Diyelim acı çekmiyecez çok güzel şeyler yaşıyacaz. Bunlar ne işimize yarıyacak. Yani sonsuz mutluluğa ulaşınca ne olacak. Tek amacımız mutlu olmak mı.

Not4: Ayrıca tanrı sonsuz bir varlıksa neden kendi gibi sonsuz bir varlık yaratsın neden bize özel güçler baş etsin. Bizi neden yarattı. Biz oyuncaklarımıyız. Yoksa bu mesele oluşmak kadar basit değil rüyanın dışındaki bölgede başka bir sistem mi işliyor?

Not5: Yumurta mı tavuktan çıkar tavuk mu yumurtadan?

Belki rüyanın içinde rüya gördüğümüz sonsuz bir paradoksun içindeyiz. Örneğin bu akşam uyumadan önce sevdiğimiz kızı düşünecez ve rüyamızda sevdiğimiz kızla evlendiğimizi ve çocuklarımız olduğunu görücez ama bu rüya bize gerçek hayat gibi gelecek ve rüya olduğunu anlamıyacaz. Ondan sonraki gece geçen gece düşündüğümüz kişi olarak yatıcaz ve başka biri olarak başka bir zamanda uyancaz ama bunu da yadırgamıyacaz. Ve en sonunda gerçek hayat dediğimiz bu yıllarca geçen ömrün aslında kısa bir rüya olması ihtimali ortaya çıkıyor. Keza rüyamızda zaman kavramı olmadığından 7 saniyelik bir rüyayı 1 nanosaniye de görebiliriz 1000000 yıl da. Ayrıca bu rüyaları kendimizin kontrol etmesi ama bu kontrolu kontrolsuz bir şekilde yapmamız yani kontrol etiğimizi anlamadığımız için de rüyamızdaki karakterler bize gayet doğal gelebilir. Hatta ve hatta biz bir başkasının rüya karakteri olabilir ve o bize düşünme özelliğini verdiği için şu an bunları düşünebiliyor olabiliriz. Belki de sen o karaktersin ve sırf bunları okumak için beni yarattın. Belki de sadece kuytu karanlık bir köşede nefes alayım diye yaratıldım. Benim bilincim de aslında rüyayı gören kişinin bilinci ama rüyayı gören kişi ilahi bir pencereden baktığı için beni sanki kendisiymiş gibi uzun uzun yaşayabiliyor. Belki de ölünce uzun bir uykudan uyanıcaz. Belki yeni bir rüyaya uyancaz. Belki tanrı falan yok ve ölünce bir daha rüya göremiyeceğimiz şekilde bir boşlukta uyancaz. Belki ettiğim her kelimenin hiçbir anlamı yok ve ben şu an rastgele simule edilmiş ve gerçekte olmayan şeyler yaşıyorum. Her şekilde neyin ne olduğunu ancak ölünce anlıyıcaz belki farkındayızdır ama rüyada olduğumuz için hatırlayamıyoruzdur. Belki 4 kolu 7 gözü olan bir canlıyız ama rüyamızda bazen gördüğümüz canavarlar gibi kendimizi farklı görüyoruz. Ben bunları öğrenmek için ölmeye gidiyorum eğer size haber verme ihtimali olan bir sonuç çıkarsa haber veririm tabi siz gerçekseniz.

Not: Veya ben gerçeksem.

Not2: Azcık kafam güzel.

Not3: Burdan da hayatın ne kadar gibindirik ve gereksiz olduğunu biraz düşünerek anlıyoruz. Zaten öleceksek niye yaşıyoruz. Diyelim tanrı var ve bizi cezalandırmasın diye yaşıyoruz ama yine de ne gerek var tanrının gözüne girmeye. En kötü ruhumuz sonsuz acı çeker. Eee sonsuz acı çektik diyelim bu ne işimize yarıyacak yani acı çekince ne olacak zaten ölmüşüz amk ruhumuzda mı yok olacak. Biz sonsuz acı çekersek biz olmayız ki ölmüş gibi birşey oluruz. Diyelim acı çekmiyecez çok güzel şeyler yaşıyacaz. Bunlar ne işimize yarıyacak. Yani sonsuz mutluluğa ulaşınca ne olacak. Tek amacımız mutlu olmak mı.

Not4: Ayrıca tanrı sonsuz bir varlıksa neden kendi gibi sonsuz bir varlık yaratsın neden bize özel güçler baş etsin. Bizi neden yarattı. Biz oyuncaklarımıyız. Yoksa bu mesele oluşmak kadar basit değil rüyanın dışındaki bölgede başka bir sistem mi işliyor?

Not5: Tavuk mu yumurtadan yumurta mı tavuktan çıkar?