pampa elektronlar da, fotonlar da dalga ve parçacık olarak davranırlar. bilgisayar oyunu gibi düşün. skyrim oynarken bilgisayar anasının örekesindeki markarth dağlarında dolaşan geyik boynuzlu k*rdlerin bir taklar yediğini biliyor olmasına karşın, sen markarth'a gidene değin hangisinin kaç can yitirdiğini hesaplamaya gerek duymuyor. ancak sen oraya gittiğinde bütün hesaplar gözünün önünde yapılıyor değil mi? burada da benzer bir durum söz konusu. elektronlar da, fotonlar da hem dalgacık hem de parçacıktır derken söylenmeye çalışılan şu; eğer özellikle bir elektronun uzaydaki yerini hesaplamazsan, o elektron belli bir dalgaboyu aralığındaki her yerde olabilir. ancak hesapladığın köçte (an) artık nerede olduğunu kesin olarak bildiğin için oradadır.
klagib fizik üzerinden daha bayağı anlatmaya çalışayım. alıcının bir elektronun bir delikten geçtiğini algıladığı her köç, geçen ödde (zaman) bir fotoğraf gibidir. bu veriler yalnızca ve yalnızca verinin alındığı köçü anlatırlar. elektronların öd akarken belli bir dalgaboyu aralığındaki her yerde olabilmesi, belli bir ivmeyle (ışık ivmesi), belli uzaklıkları (dalgaboyu aralığı) aştıklarını gösteriyor değil mi? d uzaklık, s ivme ise, d/s = t (öd) olur. ancak bu durumun fotoğrafını çektiğinde öd ilerlememektedir, d/s = 0 ise, d ve s de 0 olur. elektron davmıyorsa (hareket) bir köçte bir sürü yerde de olamaz, nerede olduğunu kesin olarak bilebilirsin. ancak öd akmayı sürdürüyorsa elektron da davmayı sürdürür ve nerede olduğunu bilemezsin. olay bu.

zahmet edip açıkladıgın için sagol ortak guzel bir acıklama olmuş.

olayın özü bu denli kolay pampa. ancak derinleri çok daha karışık doğal olarak. ne var ki arkamı döndüm duvar yok, kutuyu açtım kedi köpek olmuş, dedemi gibtim koşut evrene düştüm geyiklerinin özünde hesaplamadığın sürece olasılıkların sonsuz olması, hesapladığın gibiyse tek bir olasılık kalması yatıyor.