Perdeden gelen güneş yüzünden uyandım. Hemen telefonu aldım ve zar zor sevgilime "Günaydın Prensesim" yazdım ve geri uyudum. Saat 11 30 - 12 civarı olmuştu. Tuvalete gittim yüzümü yıkadım ve bir güzel sıçtım. Tuvaletten çıkınca tekrar telefona baktım ama bir terslik vardı. Genelde ben günaydın yazdıktan sonra 5 dakika içerisinde o da günaydın yazardı ancak bugün yazmamıştı. Ayrıca kahvaltı kokularının gelmemesinden de o odadan çıkmamam gerektiğini anlamalıydım...

2 kişi okuduğunu belli etse yeter

Edit beyler uçağa bineceğim hikaye 8 30da tam gaz devam edecek rez alıp şuku atmayı unutmayın

edit eyvallah beyler trend olmuşuz sağolun

Eyvallah beyler devam ediyorum

Neden kahvaltı yok diye odadan çıktım. O zamanlar ben bir de yardımcıyla yaşıyordum. Temizlik ve yemekle o uğraşıyordu bu sayede ben de derslerime odaklanıyordum. Mutfağa doğru ilerledim. Kimse yoktu. Herhalde Hacer abla daha gelmedi diyerek kendimi kandırdım ama git gide tırsmaya başlıyordum. Buzdolabından 2 yumurta aldım ve güzel bir omlet yapıp karnımı doyurdum. Haberleri izlemek için televizyonu açtığımda ters giden bişeyler vardı...

1 şuku olsa dahi devam

Dünkü haberlerin aynıları vardı. Diğer kanallara da baktım ama hep dünkü haberler vardı. işte buna bahane bulamamıştım ve gerçekten korkmaya başlamıştım. Acaba bizim d-smartta mı sıkıntı var diye en yakın arkadaşım ömeri aradım. Telefon açıldığında sadece garip sesler duydum. Böyle kusar gibi sesler.

-LAN ÖMER iYi MiSiN?
+ÖĞĞĞĞÖĞĞĞÖĞĞĞ
-LAN ZOMBi Mi OLDUN huur ÇOCUĞU BU SESLER NE

Telefon kapandı.

-=DiĞER PARTTA SOKAKLARA iNiYORUM=-

Mobilden yazıyorum yavaş olabilir kusura bakmayın

Ulan noluyor diye korkmaya başlamıştım. Hemen odama koştum ve zor zamanlar için sakladığım muşta ve çakıyı kapıp aşağı indim. Hemen koşa koşa kapıcının kapısını çaldım ancak açan olmadı. iyice korkmaya başlıyordum. Nereye kayboldu insanlar? Koşa koşa ana yola çıktım ve ne göreyim?

Sabah 7de bile trafik olan yol bomboştu. Etrafta ne bir araba ne bir insan vardı. 1 kilometreyi resmen 100 saniyede koşarak bütün yolu kontrol ettim ancak kimse yoktu. Ben de yavaş yavaş acıkmaya başlamıştım. Zaten kimse yok amk kafasında bitane dönerciye daldım belkş bişeler vardır diye. Şansıma buzdolabında tavuk vardı. Hemen pişirdim. Bi masaya çöktüm ve yemeye başladım. Tam ilk çatalı alıyordum ki arkamda bişe hissetim

Beyler okuyorsanız rez alın veya şuku atın duvara anlatmayayım

uçağa binecem şimdi 1 saat yokum

Up up up

Dönerci dayı arkamdaydı

-Dayı neden kimse yok biliyon mu

Mal gibi bakıyordu

-Dayııı kime diyom

Hala bakıyordu. Bi ittirdim. ittirdiğim anda kolunu üstüme fırlattı. Ben de çıldırdım tabi. Muştayla çenesine sağlam bi yumruk geçirdim. Kafası koptu ancak huur çocuğunun vücudu bana doğru yürüyordu. Koşarak çıktım ordan. Ama dışarıda gördüğüm manzara dehşetti...

Okuyonuz mu?

Filmlerde olduğu gibi bütün insanlar aptal aptal ifadesiz bi şekilde yürüyordu. Kiminin kolu yoktu, kiminin bacağı kimin kafası yoktu. Lan dedim saklanacak bir yer bulmak zorundayım. Bizim ev. Bizim eve doğru 100 metreyi 1 saniyede * koştum. Hem ev 3 katlıydı hem de içerde tüfek vardı. Ancak tek sıkıntı yiyecekti ki Allaha şükür 1 ay yetecek kadar vardı.

-=DiĞER PARTLARDA BENiM GiBi iNSANLARLA TANIŞACAĞIM=-

1 ay bir şekilde geçti ve yiyeceğim tükendi. Lan ne tak yiycem ben diye düşünürken sıçtım onu yedim. Ahhaha şaka şaka. Bizim evin 50 metre yakınında groseri vardı oraya gidecektim. Hemen muştayı çakıyı kaptım yola çıktım. Yürümeye başladım. Bu arada siz o zombi tarzı puştlara bulaşmadıkça onlar da size bulaşmıyordu. Bi tane kadın bebek arabasındaki bebeğini dolaştırıyordu. Aha dedim insan. Bakar mısınız diye arkadan dürttüm. Lan dürtmez olaydım...

Beyler okuyosanız belli edin yoksa yazmıycam artık duvara anlatmayalım

huur karı üstüme atladı. Ağzındaki dişler dökülmüş dudağı kan içindeydi. Boynumu ısırmaya çalışıyordu. Cebimden çakıyı çıkardım böbrek tarafına sapladım. Üstüme kan kustu kahpe karı. Hemen attım üstümden çocuğu da bıçakladım direk. Koşarak groseriye vardım. içerden sesler geliyordu. Lan yoksa buraya da mı zombiler çökmüştü.?

Tamam mı devam mı?

Ürkek adımlarla içeri girdim.

-Kimse varmı?
+LAN KONUŞAN ZOMBi BEYLER KAÇIN

Kimdi lan bunlar.

-LAN BEN ZOMBi DEĞiLiM KAHPE ÇOCUKLARI SiZSiNiZ ZOMBi
×GEL LAN BURAYA

Sesin geldiği tarafa doğru gitmeye başladım. Sol elimde muşta sağ elimde çakı 3. Dünya Savaşına ilerliyordum. Rafın arkasına döndüm ve benim yaşlarımda 5 6 çocuk sopayla beni bekliyordu.

-Lan ben zombi değilim

+Kanıtla lan

Nasıl kanıtlayacaktım amk.

-Allah belamı versin değilim.

Güldüler ve biri kafama sopayla vurdu. Gözüm karardı.

Gözümü açtığımda ise...

Beyler uçağa bineceğim 1 saat sonra inince yazmaya devam edeceğim rezervasyon alıp şuku atmayı unutmayın 8 30 gibi görüşmek üzere

http://c12.incisozluk.com...11502/0/2161920_oc4e4.jpg

Biraz daha yazayım ama asıl bomba 8 30da

Bir depodaydım. Duyduğum seslere göre burda en az 20 çocuk vardı. içlerinden biri

+Gelin lan uyanıyor!

Dedi. Yattığım yerden doğruldum.

-Nerdeyim ben?

+Sen zombi misin?

-Değilim lan değilim

×Nasıl yaşadın?

Başımdan geçen her şeyi anlattım. Hepsi dikkatle dinlediler zaten.

-Dinlediniz işte nerdeyim?

+Sen şuan bir çocuk kolonisindesin

-=KONUŞMALAR DEVAM EDECEK UÇAĞA BiNiYORUM 8 30DA GÖRÜŞMEK ÜZERE=-

Uçak kalkmadan önceki son part geliyor ilk entrye şuku atın güzel bir hikaye olacak

Çocuk kolonisi ne lan birbirinizi mi gibiyonuz?

+Düzgün konuş

×Burada herkesin bir görevi var. Bazıları etrafı düzenler, bazıları yemek bulur, bazıları gözcülük yapar, bağzıları işimizi kolaylaştıracak eşyalar yapar.

-Ben de sizi gibmekle görevliyim o zaman

Bi puşt kafama sopayla vurdu.

-ahh tamam lan benim görevim ne

+Senin görevin avcılık.

Hay şansımı gibeyim amk. Bu mallar beni neden avcılığa seçmişti?

-Lan neden ben avcıyım.

+Avcı sayımız az o yüzden sen avcısın

-=UÇAK KALKIYOR BEYLER 8 30 CiVARI GÖRÜŞMEK ÜZERE=-