gelin beyler konuşalım vol 3

uzun olacak bir hafta önce falan bu tarz bir başlığa yazdıklarımı kopyaladım

üniye 1 sene geç başladım şu an hazırlıktayım aslında fena başlamamıştı hazırlık ama bu kurban bayramından önce annem ölünce ve annemin ölümüyle taşınmanın gündeme gelmesiyle ibre tersine döndü hep bir taşınacağız birkaç akraba ve tanıdıkların semti de olsa ben orada nasıl yaşarım buraya çok ısındım buradan ayrılmak istemiyorum arkadaşlarımdan ve okuldan biraz da olsa uzaklaşacağım düşüncesinden 1.5 ay hiç kitap yüzü açmadım ve dolayısıyla dersler tepe taklak gitti taşınmamız düşündüğümün aksine az da olsa daha iyi oldu bile dersleri biraz toparlamaya başladım arkadaşlarla görüşmemde bir ekgiblik yok gibi ama okula gitmek eski evde çok kolayken burada biraz sıkıntı eski evde yürüyerek bile 35-40 dk mesafedeyken şimdi 15 dk otobüs durağına yürüyüp 2 vesait yapıyorum ama hala sınıfımda okula en yakın olanlar arasındayım :d neyse panpa dersleri toparlamaya başladım demiştim ama bu toparlanma bölümüme bu dönem geçmeye yetmiyor önümüzdeki dönem de çalışmaya devam edeceğiz fakat geçen sene hazırlık okuyan arkadaşlarım 2.dönem baya kasıyorlar falan demeleri beni kara kara düşünüdürüyor

iletişim kurmak için insanlara pek fazla yanaşmıyorum ama yine de yeterli sayılır bence ama buna rağmen insanlardan o karşılığı bile göremiyorum bu durum en çok hazırlıktaki sınıfımda var hatta arkadaş bana malafata sen sohbetlerden olaylardan falan çok kopuk kalıyorsun hep arka planlardasın falan diyor

bir de beni az çok tanıyan istisnasız herkes hep dalgın düşünceli dertli üzgün biri gibi gördüklerini söylerler haklı olarak

ortak yönleri var mı, aynı kafada mısınız?,beraber hoş vakit geçirebilir misiniz?

aslında en az 2-3 kişi var böyle ama onlar mı bana mesafeli ben mi onlara mesafeliyim anlamadım ama dış koşullardan dolayı onların bana benim de onlara ısınmam zaman alıyor

2-3 klübe girdim onları da sonradan hiç sallamadım nedense üşengeçlikten ve tek başına tanımadığım insanların arasında napcam lan düşüncesi yanımda en az 1 arkadaşım olsa çok iyi olurdu da olmadı işte

bu arada geçen sene okulumda hazırlıktaki sınıflar 2.dönem değişmedi ama bu dönem değişir mi bilmem

bir de bazen kitap okuyasım geliyor evdeki kitapları okudum ilgimi çekmeyenleri bıraktım ama okuyabileceğim bir kitap bulmaya ve onu almaya gitmeye üşeniyorum ama ilginçtir formda olmak için doumble kaldırmaya ve şınav çekmeye üşenmiyorum

bu dert mi bilmiyorum yazayım yine de bazen içmek için yanımda birileri arıyorum genelde tekim bazen ablam ve babamla içtiğimiz oluyor arkadaşlarla da 4-5 defa içtim en fazla genelde farklı arkadaşlardı yalnız benim içmek için bahanem baya var nedense bazen neşelenmek bazen kafa dağıtmak için tabi her gün içme isteğim olmuyor tek başına içmek bazen iyi oluyor da bunu çoğu zaman ya da her zaman yaparsan pek bir anlamı olmuyor

bir de hayatta benim için anlamlı olan şeylerin sayısı bir hayli az biraz da bundan içiyorumdur sanırım

son olarak biraz havada kalacak ama ben küçükken annem çok otoriter ve koruyucu biriydi ev okula yürüyerek 10 dk mesafede olmasına ve kötü bir yerde yaşamamamıza rağmen orta 1 e kadar servisle falan gittim o derece koruyucuydu yani sokağa çıkmaya ortaokulda başladım ve öyle sık ta çıkmıyordum gelelim kızlara ilkokulda tombik biri olmamama rağmen kızlar hep yanağımı sıkardı çok tatlı bulurlardı ben de öyle otururdum ortaokulda kızlarla muhabbetim sıfıra yakındı lise 3 e kadar böyle devam etti lise 3 ten sonra biraz muhabbete başladım daha doğrusu başlattılar zaten mezun olalı çok uzun yıllar geçmedi hala arada bir görüşürüz o kızlarla neyse benim bu yaşa kadar hiç sevgilim olmadı sence bu bir ekgiblik mi tipimin olduğunu söylerler ve konuşmakta da çok sıkıntı çekmeyen biriyim