merhabe beyler ben bugün içimi dökeceğim size

Hayat çok saçma bir şey bence belki şuan ağlamaya sızlamaya bile vaktimiz yok ama bir insana bukadar acı cok ben daha 5 yaşındayken annem ila babam tartışmaya başlayıp 7 yaşındayken ayrıldılar hani normalde bir insan 5 ila 6 yaşını fazla hatırlamaz ya sanki bana ceza olarak verilmiş bu yeti sadece kötü anlarımı hatırlıyorum bi çocugun nekadar pgibolojisi bozulabilir demeyin zifiri karanlık bir odada kendi başına ağlamak çok kötü ozaman bile tam herşey geçti annemde babamda farklı kişilerle evlendi tekrar dan babamın karısın dan bir çocugu oldu ben ise annenemle birlikte taşınmak zorunda kaldım ki suan bu şehirden de nefret ediyorum herşey ben hariç yoluna girdi derken babamın bizi rahatsız etti ği zamanda giblemedikleri davaları şimdi açtılar ve babamı içeri aldılar şuan benim gibi üvey annemden olan kardeşim babasız büyüyor ve annesi artık dayanamadığı için ayrılıcak babamdan gibtimin hayatı cok sacma öyle bi zamanda aşık oldumki kız da biliyor bunu ama sorun şu kız benim yaşadığım eski , şehirde ve deli gibi seviyorum düşünmediğim zaman yok acaba bişey oldumu diye yani dert derti getiriyor insanın hayatını gibiyor birader ben sıkıldım bu sacmalıktan sevdiğim kız başka şehirde babam hapiste lanet olası sevmediğim arkadaşlarımdan uzak bir şehirde yasıyorum işte bu da benim pgibolojimi bozuyor iyicene

edit:sizde anlatın derdinizi be