gelin amk hayatımı anlatıp sözlükten

ayrılıyorum kardeşlerim dinleyen bir iki kişi olsun yeter 2 paket sigaram hazır

neyse ben başlıyorum

fon müziği beyler: https://www.youtube.com/watch?v=P7doBMhQwvA
adımı boş verin 02.08.1994 muş doğumluyum yaşıma kadar muşta kaldım kaldığım o senlerede tam bir çocuk ızdırabı çekiyodum çünkü kalabalık olan ailem ben annem abim ve iki ablamı bırakıp istanbula gitmişlerdi kimsesiz kaldık oralarda doğuyu bilen bilir yaşam koşulları zordu nasıl ayakta kaldınız dicekseniz babamın amcası bize yardım ediyodu bize her hafta sonu pazar alış verişi yapıyodu bizde onlarla geçiniyoduk bi süre sonra o adamda vefat etti babamların komuşulara bıraktığı inekler vardı parasızlıktan onları sattık kaldığımız ev 1+1 di hep çatısı su akıtıyodu soğuktu yakacak düzgün bişyimiz bile yoktu o sıralar vücudumda yara benzeri bişeyler çıkmaya başlamıştı kaşıdıkça büyüyodu amansız bişey gibi tüm vücuduma yayıldı her gece acıdan ağlıyodum hatta bi gece okadar ağladım ki abim uykudan uyanıp beni dövdüğü için hep yorganın altından ağlar allah a dua ederdim geçmesi için o zamanlarda köyümüze en yakın hastahane malazgirtte yani şehirdeydi gidemiyoduk o yara büyüdükçe büyüyodu en son bi bacağımı ve kolumu kapladı en son çare mahalleden bi kadının tavsiyesiyle kaynar suyla kınayı karışıtırıp yıkamak oldu o zaman çocuk olduğum için canım çok yanıyodu her seferinde annemin kolunu ısırıp ağlardım bu gel zaman git zaman böyle sürdü ve en sonunda geçti

artık yürüyebiliyodum kısa şort haricinde kıyafetler giyebiliyodum bi komşumuz söz vermişti iyileşirsem bana top alıcaktı ve aldıda rahmetli oldu mekanı cennet olsun çocukluğumdan en iyi hatırladığım şey oydu hep alır merdivende sektirir fen futbolcu olucam derdim çocukluk işte büyük bi hevesle sürekli oynardım sabah akşam yemek yemeyi bile unuturdum neyse gel zaman git zaman 6 yaşıma girdim yeni yaşıma babasız girmiştim üzülmüyo değildim durumda az çok farkındaydım en son sattığımız ineklerin parasıda bitmişti artık çaresizdik paramız yoktu en son komşuların yardımıyla babama ulaştık ve babam muşa geri döndü baba sonuçta daha seni düzgün sarmadan gitmiş o gün babam muşa geri döndüğü zaman abim ve bana bi tane atari getirmişti o zamanların meşhur oyunları vardı yanlız babamın bilmediği bişey vardı evimizde elektrik yoktu televizyon yoktu o derece bizle ilgisiz ve bilgisizdi hayatı hep düzene sokma çabası oluştu bizimkilerde

babam o zamanlar muşa yeni geldiğini iddaa ettiği bi plastik eritme makinası almıştı aldı dediğime bakmayın hep borç toplayarak aldı oda elinde patladı 2 ay çalıştırdıktan sonra abimi dükkana zütürdüğü bi zaman abim çocuk daha oksijen kaynağını bilen bilir alıp makinanın dişlilerini yakıyo zaten bi makina fiyatıda onlar en son babam karşılayamacağını anlayınca makinayı hurdaya verdi yaptığı borçlarda üstüne kaldı çıkamayacağını anladı ve bizi sakarya ya zütürmeye karar verdi dayısının yanına borç aldığı kişilere senet yaptırdı ve gün geldi adapazarına geliceğimiz güne evi taşıcaz ama doğru düzgün paramız yok neyse onuda bi yerden borç alarak yaptık yanlız bizim otobüs paramız olmadığı için kamyonun arka tarfında eşyaların üstünde geldik yol boyunca kusmalar ağlamalar sızlanmalar havada uçuştu hiç birimizde babamın korkusundan sesimizi çıkaramıyoruz çünkü babam o yaşımıza kadar hiç birimizi alıp kucağına bi kere sevmedi çünkü babasından da sevgi görmemiş kendileri 13 kardeş büyümüşler sabah başlasan sevmeye akşam biter amk neyse biz öyle böyle derken geldik adapazarına geldik ama yine evdi şuydu buydu ihtiyacımız var

sözde geleceğimiz zaman babamın dayısı yani dayım babama gelin bende kalırsınız diyo ama geldiğimiz gün olaylar patlaka verdi dayımın karısı ilk günden gözümüze aşşalıkça bakıyo ve çocuklarını bizden sakınıyo onlara yemek falan veriyo ama bize vermiyo annemde yenge çocuklar aç onlara da yemek verebilirmiyiz dediğinde bi anda bağırdı ne yemeği neyden bashediyosun sen geldiniz evin huzurunu bozdunuz falan diye bunu babamlarda duydu en son olmayacağına karar verdi bizimkiler o gece kaldıktan sonra sabaha babam ne yapıcağımıza karar verdi zaten dayımda desteği çekmiş iş yok para yok 4 çocuk bi kadın bi çare yine köyden borç isteyerek tahtadan bi baraka aldı zaten oturduğumuz mahalle hep kürt mahallesi van mahallesi diye biyer adapazarında olan bilir bunlar babama yardım edip kurdular barakayı en son eşyaları yerleştirdiler ve biz orda yaşamaya başladık fakat 1 2 ay sonra tahta kuruları sardı barakayı yatışımız onlarla kalkışımız onlarla oluyodu o geçen süre zarfında babam sakaryanın bi ilçesi olan korucukta iş buldu eline bi miktar para geçti ve evi ilaçlamaya karar verdi

ilaçladık fakat ilaçlayan oç bize içeriy girilmemesi gerektiğini söylemedi tam olarak odun toplanma mevsimiydi mahalledeki kadın çoluk çocuk hep birlikte odun toplamaya giderdi bizde kışlık yakacak için onlara eşlik ettik ilaçlamadan bi gün önce abim gitti babamlarla ogün abim yorgun olduğunu gelmiceğini söyledi ve biz sabah topladığımız odunları hizaya düzene sokar öğlen gibi yola çıkardık çıktıkda saat 12 civarı çıktık öğle yemeğini orda yedik işe başladık toplama bittiğinde saat 5 civarı geri eve döndük döndüğümüzde abim salonun ortasında baygındı napıyosak uyanmıyo sallıyoruz tokatlıyoruz falan olmuyo hepimiz şaşkınız annem oturdu yere ağıtlar yakıyo ablalarım ağlıyo komuşalar koşturuyo kesin öldü gözüyle bakıyoruz sonunda o kadar kuş beyinlinin arasından biri 112i aramayı akıl etti ve bi 20 dk sonra ambulans geldi

alıp hastaheneye zütürdüler ilcaı içine çeke çeke zehirlemiş kendini en son başı falan dönüp bayılmış ölümcül tehlikesi çok yokmuş ama yinede şanslıymışız gerçekten büyük şans onca olaydan sonra neyse abim eve geldi ve bi iki gün toparlanma sürecinden sonra rahatladı bizde bi kaç güne odun toplamayı kestik ve kışlık odunları tandırlık odunları ayırdık ayırdıktan sonra sıra kesme işlemine geldi bi gün annemde balta istedik ve abimle odunları kesmeye başladık abim odunun tekine vurmak isterken parmağımı görmedi ve baltayı parmağımın tam ucuna geçirdi küçük balta olduğu için parmağı koparmadı ama tırnağı alıp parmağın başını açtı elimden kan dökülüyo abim koştu annemlere haber verdi bu arada beyler annem babam akraba evliliği bu sebepten dolayı abim kekeme olarak doğdu neyse zaten parmağımın korkusuyla anneme söyleyene kadar benim el uyuştu

biliyorum belki düşünüyosunuzdur takan yok hala anlatıyo falan ama anlatıcam hayatımda kendimden bile sakladığım şeyleri bu gün buraya anlatıp ömrümün sonuna kadar bi defteri kapatıp önüme bakıcam

neyse oraları tam hatırlamıyorum ama hastaneye falan gittik dikiş attılar pansuman yaptılar olay bitti eve geldik gece oldu uyumak istedim tabi yer yatağında uyuyoruz uyuduk ertesi gün oldu canım oyun oynamak istiyo odun kesmedende muafım ya koştum dışarı bizim kürt çocukları biraz vahşi yetişir yani alır gözünü çıkartır şaka yaptım der öyledir bu binlerde tam birbirlerine taş atıyolarmış o an bende ordan geçerken taşın teki geldi elime çaptı ben artık acıdan kıvran kıvran bayılmışım hayatımda ilk ve son bayılmam o oldu kendime geldiğimde dayım arabada beni tokatlıyodu muallaknin elide öküz gibi ağırdı bi koyuyodu nevrim dönüyodu en son uyandım yine hastaneye gittik dikişlerim patlamıştı onlar yenilendi tekrar eve geri geldik

@13 ve @18 kardeşim siz nasıl isterseniz okumayın ama bende çok isterdim istanbul doğumlu olmayı

aradan biraz zaman geçti ve elime yapılan pansumanın değiştirilmesi gerekiyodu hastahaneye gitmedik parmağıma dökülen tentüldiyot ve parmağımdan çıkan irinler yüzünden sargı bezi elime yapışmıştı annem en son ılık suya sokarak yumuşattı ve söktü yeni pansuman yaptık bi kaç güne zaten pansumanı söktük bi yandan da tırnak yeniden çıkmaya başlıyo aradan geçen hemen hemen 1 ay sonunda oda çıktı neyse herşey normale döndü daha sonra haber aldık ki dedemler (babamın babası) falan istanbuldan yanımıza gelmeye karar vermişler temelli taşınacaklar 1 hafta sonra hemen taşındılar ev küçücük yer bu arada en büyük amcam istanbuldayken arkadşının arabasını sürmeye .çalışıyo ve arabayı bi marketin içine sokuyo arabada olan hasar ve markette olan hasarın hepsini ödetiyolar bunlarda orda parasız kalıyo en son bizim yanıma gelmeye karar veriyolar geldiler fakat daha büyük biyere geçmemiz gericek ev yapacak veya alacak parada yok babam bi miktar parayla gidip bi çadır aldı daha sonra çadırı falan bi komuşumuzun bahçesine kurduk orda yaşamaya başladık fakat dünyada benden mutlusu yok bütün ailem bi arada hem evin en küçük çocuğuyum herkes beni seviyo ilgi gösteriyo hayat bana güzel yani babam amcamlar geldikten hemen sonra bunları yanına alıyo ve beraber çalışmaya başladılar

gel zaman git zaman bunlar biraz para biriktirdiler ve bitane araba aldılar kartal almışlardı daha sonra korucuktaki işleri bitince hepsi beraber izmite toki konutlarında iş zütürü şeklinde iş aldılar orda devam ettiler bi süre geçince bizim okullar sömestıra girdi abimde onlarla birlikte işe gitmeye başladı ben tabi yanlız kaldım ne mahalleden ne de okuldan ısındığım biri yok sadece tek arkadaşım dayım oğlu olan fırat oda kendini beğenmiş binin teki o zamanlar bile öyle neyse bu binle takılıyoz ama bi yandan bizden 3 yaş büyük olan binler var hepsi hırsız sigaracı falan böyle onlarla takılıyo bu bende kendimi geri çekmeye başladım bundan mahallenin zengin elit kesmi hep çocuklarına 0 bigiblet alırdı onlarda hep beraber takılırdı en azından hırsızlık falan yapmazlardı sabahtan akşama kadar eşşek gibi bigiblet sürüp evlere dağışlırlardı bende bunu fark ettim (dipnot hep baba baskısı yüzünden herhangi bir ortamda pasif kalırdım)babama başladım baskı kurmaya baba bana bigiblet al diye oda tamam alcam tamam diyip belki 2 hafta erteledi ama her sabah çıkarken gözlerine bakıyorum akşam gelirken bekliyorum yok arkadaş bi türlü almıyo bi gün bunların izmitteki işleri biraz sarpa sarıyo ve 3 4 gün orda kalmak zorunda kalıyolare babamda ben yine bigiblet isteyince -ben bu akşam izmitten gelirken yolda gördüğüm bi bigibletçiden sana alıcam dedi bende kandım amk gel zaman git zaman babamlar yok akşam ilerleyen saatlerde anneme sordum babanlar bu akşam orda kalcaklarmış dedi kaç gün kalcaklarınıda sormadım

öyle böyle derken bunu ben 3 gün bekledim mal gibi en son geldiler ben hala babamdan çok arabaya bakıyorum acaba bigiblet incekmi diye ve yine inmedi bende istemsiz okadar bekleyişin sonunda sinirden ağlamaya başladım annem falan geliyo susturamıyo babamlar falan içeri geldi benim ağlayışımı duydular babam anladı herhalde önemsemedi bi 5 dk sonra bi baktım babam karşımda hiç anlamadan dinlemeden bana bi dalmaya başladı muallak ağzıma sıçtı amk hiç acımadı lan insan bi der amk küçücük çocuk diye oda yok amcam gördü bunu acıdımı noldu bilmiyorum ama attı beni arabaya gittik bana bi tane bigiblet aldı ben ise sevinçten ölüyorum güya artık evde sıkılmıcam o bigibletçi tayfayla takılcam diye mahalleye falan geldik ben atladım bigiblete gittim bunların yanına zaten aralarında ömer diye biri vardı hala bile en yakın dostumdur o arada bigibletini verip sürmeyi öğretmişti gittim onu çağırdım atladık bigibletlere geziniyoruz gönlümüzce dolaşıyoruz bi tarlanın başına geldik ömerde
- ben susadım tarlanın diğer tarafında musluk var gidip su içelim dedi bende -olur dedim
neyse atladık bigibletlere gidicez ama tarlanın başıda hafif tepe ağğısının yaklaşık 1 metre kadar uçurum olduğundan habersiziz son sürat basıp gidiyoruz uçurumu fark eder etmez frenle asıldık ama ne fayda o uçurma düşmekten kurtulamadık bizim tekerlekler bir birine geçti biz uçunca en son bacak aramda bi ağrı hissettim bide baktım koltuk oturmuş testislerime og ün çok acımadı ama ertesi gün dokunulmayacak hale gedli şişti morardı acayip bi hal aldı

beyler akşam devam edicem okucak olan varsa bütüm var çalışmam gerek

evet beyler geldim bu gün sabaha kadar anlatıp ömrümün sonuna kadar bu kitabı kapatıcam

aradan geçen zamanla onuda atlattık bu arada o kazadada ömerin kolu hafiften incinmişti bu yüzden oda benim gibi bigiblete binmiyo hatta tamir bile ettirmiyodu bizde bu sebeble onla bayağı bir yakınlaştık hatta hayatımda olacak en büyük dostlarımdan birini kazanmıştım geçen günlerden sonra bigiblet macerası bizim için bitmiş yeni maceralar arıyoduk sabahtan akşama kadar boşuz bi gece eve gittim rahmetli dedem ve babam evde tek sigara içen kişilerdi onları takip ettim ailecek oturduğumuzda her mutlu olduklarında sigara yakıyolardı bende ertesi gün bu konuyo ömere açtım oda onayladı evet bende etraftan fark ediyorum dedi bizde bu konuşmanın sonunda denemeye karar verdik ve başladık sokaktan izmarit toplamaya hafif uzun izmaritler bulunca dünyalar bizim oluyo o zamanlar ilk içişler olunca baş dönmesi oluyo bi nevi hoşumuza gidiyo bu olay bizi iyice sardı artık yolda yürürken izmaritten başka bişey görmez olduk gel zaman git zaman bi gün ömer elinde o zaman 1 lirasıyla geldi
-bunu nerden buldun diye sordum oda -babamın cebinden çaldım diye cevapladı tek sebebi ise sigara almaktı o zamanlar kısa samsun 95 kuruştu gittik marekete hemen

bi paket kısa samsun bide iki tanede uzun gofretlerden aldık koşturduk ormana gittik başladık teker teker yakmaya kişi başı bir iki üç falan derken 10 dalı bitirdik bizim başlar döne döne bi hal olduk en son ayağa kalktık ama kalkmamızla ömerin kusması bir oldu su falan bulduk mahalleye inip ama deli gibide midelerimiz bulanıyo o taku o gün içmez olaydım amk bende kustum sonradan eve gittik yemek falan yedik biraz düzeldik ondan sonra hadi bi daha oyuna devam ettik aradan biraz zaman geçti ve biz okula başladık ömerle yaşıttık aynı sınıftaydık fakat yan yana oturmuyoduk aldık çantaları yan yana oturduk bi sene boyunca gır gır şamata yaptık tabi şamata dediğim ne olcak çocuk aklı kızın altına bakma hocanın zütünü dikizleme falan allah için ben zeki bi çocuktum beyler şuan da inşaat mühendisliği okuyorum o zamanlarda öyleydim ikinci sınıfta olan olaylar ise babamlar izmitteki işlerini falan bitirdiler komuşumuz kendine yeni bi ev yaptığı için biz komşunun evini satın aldık ve o eve geçtik artık taştan bi evimiz vardı yani börtü böcek olmaycaktı

börtü böcek olmayacaktı taştan bi evimiz vardı ama hala sefalet içindeydik okula giderken ben hala ucu kapalı terlikler vardı böyle beyaz önü delikli delikli hala onlardan giyiyodum bi süreden sonra onunda önü delindi baş parmağım hep dışardaydı bi gün yakan top oyununu oynarken öğretmenimiz fark etmişti yanına çağırıp sordu başka ayakkabın yok mu diye benden aldığı cevap zaten belliydi hayır ertesi gün bana bi spor ayakkabı almıştı hala unutmam beyaz bi ayakkabı içinde siyah desenler olan arkası ışıklı bi ayakkabıydı o gece o ayakkabılarla yatmıştım sonuçta hayatımda aldığım ilk değerli ayakkabılardı

@35 en son anlatıcam onu