gelin 17 ağustos depreminde yaşadıklarımı

@10 astral seyahat terk

devam

binler yarın gece 12 de devam edicem, fena alkollüyüm kafayı toparlayamıyorm amk

carry on bin

ulan rüyayla karışık bişeyler görüyorum,ama çok garip, hala anlam veremem bu olaya. kendimi gördüm lan, bildiğin yatıyorum, görüntü yukarda böyle. sora görüntü aşağıya doğru indi, hani filmlerde olur ya lan ruh girer böyle insanın içine. aynen öyle oldu, resmen kendi içime girdim ve birden uyandım.

her yer zangır zıngır sallanıyo, ulan dedim noluyo, tabi deprem ne bilmiyoz, yaşamadık hiç. savaş çıktı sandım ilk başta. dışardan garip ışıklar geliyo, sesler.dedim kesin savaş çıktı, uçaklar bomba yağdırıyo.

neyse ben oynadım ettim sokakta, teyzem yemeğe çağırdı gittim yemek filan yedim.o zamanlar da michael jackson zamanları -liseliler bilmez- teyzemlerde de cd leri vardı, habire takar dinler şarkılarda oynardık. yemekten sora eniştem ben filan taktık cd yi dinliyoruz dans ediyoruz, çocukluk işte.ha bi de makarina vardı o zamanlar, eeeeyyy makarina diye, efsanedir benim için.onu filan taktık eğleniyoruz işte.

baya bi oturduk, gece 12 filandı işte, artık uyku bastırdı tabi, sabahtan beri sokaklarda oynadık amk. neyse ben yattım. tabi direk daldım gittim.

12 ay vadeli anlatıyor bin bizde yaşadık amk depremi sen su tabancası ile oynarken biz cigara içioduk amk

depremden tam 1 hafta önce güneş tutulmuştu.ne eğlenmiştik dıbına koyim o gün.ilk defa güneş tutulmasını izliyodum lan. liseliler bilmez, tutulmadan bi kaç gün öndeden dergiler gözlük dağıtmaya başladıydı, bende mhalledeki bebelerden çökerim diye almadım dergi filan.o gün fellik fellik gözlük aradım amk.

hey be ne günlerdi lan, mutlu mesut yaşardık amk.

16 ağustos günü ben yine tabi sokakta oynuyorum,o zamanlarda böyle serseriler olmazdı gölcükte, daha doğrusu bizim, teyzemlerim ve anneannemlerin oturduğu semtte olmazdı serseriler. geceleri sokaklarda oynardık, hiç kimse bişey yapmazdı, güvenli bir ortamdı.

neyse o günün akşamı ben aldım su tüfeğimi çıktım sokağa, dıbına koyuyorum tabi ortalığın.ha bi de fena şeklim vardı dıbına koyim, kimsede öyle tüfek yoktu. herkes peşimden gezerdi.o günde annemle babam yemeğe çıkcaklarmış, beni teyzemlere bıraktılar. tabi beni de teyzem büyüttü anne baba çalıştığı için, anne yarısı gibidir teyzem.o zamanlarda yeni kuzenim doğmuştu, taş çatlasın 1 yaşında filan, kuzenle kardeşim kavga etmesin diye de annemler kardeşimi anneannemlere bıraktılar.

talep mi bekliyorsun bunun için amk?

edit: yani okuyan olmasa da yaz amk reyting mi alacaksın bununla?

devam et bin

neyse başlıyım da talebe göre devam ederiz.

17 ağustos 1999.belki de türkiyede yaşanan en büyük felaketlerden biri o gün, gölcükte yaşandı. tabi o zamanlar küçüğüz,9-10 yaşlarında filanım. okul bitmiş, tatildeyim,sabahtan akşama kadar sokaklarda geziyorum, oyun oynuyorz milletle.

ha bi de su tüfeğim vardı o zamanlar, felaket bişeydi, üçlü su fışkırtırdı etrafa. mahallenin dıbına koyardım, ıslatmadığım bin kalmamıştı.

küçüktük, deprem ne bilmiyorduk, okul sıralarında duymuştuk tabi, sadece anlatılanlardan biliyorduk. yoksa yaşamışlığımız yok tabi.

anlat panpa ben dinlerim seni

yok mu?

anlatıyorum.

talebe göre anlatıcam, görelim sizleri.