gelin şahit olduğum devlet sırrını vol 2

Telefonun titreşimiyle uyandım.
Arayan avrildi.
Dünden beri ulaşamayınca merak etmiş haliyle.
iyi olduğumu sadece dün antrenmanda biraz yorulduğumu ve uyuyakaldığımı söyledim.
Ahh aşkım ah.
Basketbol topunu elime almayalı o kadar uzun zaman oldu ki..
o hala beni buraya basketbol için geldim sanıyor…
kanepeden doğruldum.
Mutfağa gittim.
Bi kahve hazırladım. Kapı çaldı.
Gelen yine bay x ti. Elime bi zarf tutuşturup, yarın gidiyosun dedi gitti.

Zarfı açtığımda bir adet sürücü belgesi ve yaklaşık 10 milyar para vardı.

(o zamanlar milyardı amk)

oha dedim lan.

Bizim kayın peder işi iyice büyüttü amk. Bu paranın nedenini anlayamamıştım.
Ama şaşkınlığımı atmam çok uzun sürmedi.
Aklıma hemen, dün gizemle sevişmekten inceleyemediğim, bay x in getirdiği dosya geldi.
Gittim. Dosyayı açtım.
içinde adresler isimler telefon numaraları, resimler ve bi sürü gerekli belge vardı.
Otel rezervasyonu.
Uçak biletleri.
Kiralanan arabaya ait belgeler. Vs. vs.
ben bizimkilerden kaçmayı planlarken, yeni bi sevkiyatın içinde bulmuştum kendimi.
Geçen sefer bi sahaftan bi iş addıbına taşıma yapmıştım.
Gayet güvenliydi.
Ama fotoğraflara bakılırsa, bu seferki adamlar pek te tekin değildi…

@225 sorma amk yazmaktan bende izleyemedim...

Akşam saatleriydi.
Dışarı çıkıp hava almak, kafa dağıtmak, aslında da yemek yemek için evden ayrıldım.
Biraz dolaştıktan sonra yapacak bişey bulamayıp eve geri geldim.
Kapının önünde beni gizem karşıladı.
Sesi telaşlıydı…
-Nerdesin???

Noluyo dedim lan amk. Sevgili mi olduk şimdi… içeri geçelim dedim.
Girdik.
Noldu dedim anlat bakim.

-sen böyle bu tip işlere uğraştığından bahsedince, seni evde bulamayınca korktum.

-bak dedim kızım. Öncelikle biz sevgili falan değiliz. Bana böyle hesap sorar tavırlar sergileme bi daha. Ayrıca bu konuyu da bi daha açma. Yosa ikimiz içinde iyi olmaz. Yerin kulağı var…

-kız tırstı bu seferde. Tamam dedi. Ama merak ediyorum. Arada beni de ara.

@228 tamamdır pampa.

@245 3. şahıs sayıldıkları için pampa.

Ertesi gün yanıma bi kaç parça eşya alıp çıktım.
Aslında kafamda ordan alırım nasılsa para var düşüncesi vardı, ama dikkat çekeceğimi düşünüp, küçük bi çantayla evden ayrıldım.
Uçakta başıma ilginç bişey gelmediği için geçiyorum.
Aslında yanımda oturan adamla baya iyi muhabbet etmiştik ama onu da figh club a bağlarsınız şimdi. O yüzden anlatmicam.
Neyse antalyaya indim. Harbiden de bahsi geçen araba ordaydı.
Plakasına bakarak tanımayı planlıyodum ama, araba resmen ben buradayım diyodu zaten. Atladım. Bastım otele. ismime ayırtılan odaya geçtim. Beklemeye başladım.
40-45 dakika sonra cep telefonum çaldı.
Arayan bay x ti:

-nerdesin?
Oteldeyim dedim. Yüzüme kapadı.
Bi gün gibecem bu adamı ama hadi hayırlsı.
Sonra odanın telefonu çaldı.
Arayan yavşak kayın pederdi.
(beyler bu herife bundan sonra kısaca kp diyorum. Yadırgamayın.)

-nasılsın evladım vardın mı? (noluyo lan amk)

-evet efendim vardım odamdayım. (odamda olmasam nasıl ulaşcaktı sanki bana otel telefonuyla)

-tamam evladım. Bişeye ihtiyacın olursa haberleşiriz. iyi tatiller. (allaah allaaaah… noluyo arkadaş. Hacdan mı geldi ya benim kp.)

Birazdan tekrar cep telefonum çaldı.
Arayan yine kp’di.
Otel telefonları kayıt altına alınıyo olabilir.
Bi sorun olursa, senin tatil için orda olduğunu söyleyip bunu kanıt olarak kullanabiliriz.

Ulan yapma işte şunu yavşak. Ne diye böyle şeyler söylüyosun.
Korkuyorum zaten.

-sana verilen ilk adrese yarın sabah 10 da gideceksin. Ordan aldığın kargoyu, öğleden sonra 2 de diğer adrese zütüreceksin. Aradaki zaman aralığında, kendine yanında kargoyla vakit geçirebileceğin bi uğraş bul.

Dikkat çekme.!!!

Allahtan antalyayı biraz da olsa biliyodum.
Vakit geçirebilirdim.
Kargoyu almaya gittiğim yer Çallı tarafında, fabrikalar mahallesi denilen yerde izbe bi atölyeydi.
Resmen tırsmıştım amk.
Ama bi problem olsa da karşılık vermekten çekinmeyecektim.
Kafaya koymuştum.
Korkunun ecele faydası yoktu.
Bu tak yolunda zayi olmak istemiyodum.
Sonuçta 1.90 adamdım. Her ne kadar liseli olsamda, beyinli olmasam da, fizikliydim. Sporcuydum lan ben. Göğsümü biraz şişirip gerinerek atölyeye girdim.

-seldıbınaleyküm.

-Oo hoş geldin patron

- (adam beni tanıyo muydu acaba lan…) geleceğimden haberiniz vardı galiba dedim.

-var tabi patron olmazmı. Buyur geç. sen buranın yeni sahibisin demi, dedi.

-yok dedim ben.. şeyy..

-lan amcık ne o zaman dükkan sahibi gibi giriyon holum içeri diye bağırmaya başladı.

Pardon aga dedim. Ben elçiyim. Elçiye zeval olmaz. Sizin raconunuz nedir bilmem ama benim yürüyüşüm budur dedim. Direk taktım ikiye amk. Bi de boylu poslu olunca. Vaay dedi. Küpeli müpelisin de delikanlısın birader. Çay içer misin?

Yok dedim ben emaneti alayım. işim var.
Tamam bekle dedi. Birini aradı.
Sonra benim telefonum çaldı. Atölyede misin dedi kp.
Evet dedim. Kapadı. Bu bi şifreydi sanırım. Kargoyu aldım çıktım.
Dikkat çekmeden bi yerlerde vakit öldürmeliydim.
Marinaya gittim. Ordaki o acayip havayı hep sevmişimdir.
Falezlerin üstünde kafe tarzı bi yere oturdum.
Soğuk bi bira söyleyip gizeme mesaj attım: “antalyadayım”.
Bunu neden yaptım ki şimdi… niye hesap verdim… acımış mıydım yoksa o da beni mi etkilemişti.
Bi yandan her şeyden bi haber dünya tatlısı ve beni çok seven avrilim.
Öbür yanda beni tüm pisliklerimle kabul etmeye hazır ve bu durumumdan keyif alan ateşli gizem. işin en güzel yanı ortalarında durmaktı sanırım.
Garsondan yeni gazete olup olmadığını sorup, varsa getirmesini istedim.
Şöyle bi haberlere baktım. Bişeyler içtim. Saat yaklaşmıştı…
taşıdığım şeyler nedense hep küçüktü.
Sarılıp sarmalanmış küçük paketler.
Uyuşturucu olduğunu düşünsem de,
neden böyle turistlik bi yerde ya da istanbul gibi koca şehirde küçücük paketlerle taşıyoduk ki.. içimi bi merak kaplamıştı.
Ama pakete bakmam da yasaktı. arabaya atlayıp çaltıcak yoluca sürdüm.
Bana tarif edilen istikamete döndüm.

Döndüm dönmesine de…

278 yok öyle değil o pampa. görürsün..

Ulan bildiğin dağa doğru gidiyorum.
Koca şehir bi anda arkamda kalmıştı.
Nereye sapmıştım böyle… yanlış mı girmiştim…
biraz daha gideyim dedim.
Tarif edilen tabelayı görmem çok zamanımı almadı.
Doğru yol üstündeydim. Gaza biraz daha asıldım.
Kp boşuna dememiş yolu hesapla diye.
Keşke dün bi gelip baksaydım gelmem gereken yer neresiymiş.

Neyse amk. Sür bakalım antonyo. Sür…

ilerde büyük bi yapı dikkatimi çekti.
Bu kır bayırın içinde epey yabancı duruyordu.
Aradığım yerin burası olduğundan o kadar emindim ki…
arabamı park edip indim.
Kapıya yöneldim. içerde bi koşuşturma hakimdi…
lan …
bildiğin restaurant burası amk.
Bu dağın başına kim geliyomuş amk…

içeri girdim. Kimi armam gerektiğini, bay xi n verdiği dosyadaki resimlerden gayet iyi biliyodum. En uçtaki masada bir padişah heybetiyle oturan safa beyi…
ilerledim. Araya iki tane adam girdi.
izbandut tabir edebileceğimiz. Ama benden çok ta iri değildirler.
Kendimi tanıttım. Bekle dediler.
Biri gidip safa beyin kulağına bişey fısıldadı.
Eliyle bi işaret yaptı.
Bırakın der gibi.

Adamlar önümden çekildi.

ben de yarın teslimat'a gidicem muallakler... bi şey diyo muyum?

Masaya doğru yöneldim. Bay x e duyduğum özentiyi ilk kez burada uygulamaya başlamıştım.
Onun benim için bi yol gösterici olacağını ilk kez orada anladım.
Uzun konuşmaları bırakıp kısa, net ve anlamlı konuşup, gereksiz kelime kalabalığında uzak durmaya özen gösteriyordum.
Yani bizim tabirimizle özet geçiyodum.
Bu yüzden ben şuyum, şurdan geliyorum, bu gönderdi kısımlarını atladım.
iyi günler bile demedim...

-bende size ait bişey var.

-ver bakalım genç. Dedi…

Paketi uzattım. Aldı. Açmadı. Birine seslendi. ismini şimdi hatırlamıyorum ama sizin için ona sebastian diyeceğim.

-sebastian. Kontrol edin.

Ulan acaba ne vardı içinde… çatlamak üzereydim. Ama jr. X tavırlarımı da bırakmıyodum.
ilgisiz davrandım. Soğuk ve net bi biçimde karşıya bakıyodum.
Camdan görünen uçsuz bucaksız akdenizin görüntüsüne.
Yakıcı güneşin denizin üstünde bıraktığı izi izledim bi müddet.
içeriden bi ses geldi.

-temiz.

Tamam delikanlı dedi safa bey. Gidebilirsin.
Teşekkürler. Son derece efendi ve kadirşinas bi adama benziyodu.
Şu an bu getirdiğimin uyuşturucu olmadığına daha da emindim.

Ama neydi ulan bu.

Neydi…

@297 liseli olup ta bakire olmayan ne kadar çok kız var biliyo musun amk. geçen istanbul'da bi doktor arkadaş dedi ki, kürtaj için en çok reşit olmayan liseli kızlar geliyomuş.