60 kiloysak 59'u taşşak

gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım

Şiir altincisi lazım

gidenler bizden hep bir parça zütürürler
o parçanın yerinde de derin izler kalır
herkesin bir yara izi vardır
insanlardan gizlemeye çalıştığı saklamak için çok uğraştığı bir yara izi
herkesin bir yara izi vardır
kimseye dokundurtmayacak kadar güzel olan
baktıkça nefes alabiliyor olmanın kıymetini anlamanı sağlayacak bir yara izi
bu izlerle yaşamaya alışırsın
bir sabah belki gün doğarken baktığında dışarı yaşamayı yeniden sevebilirsin
ve bir gün elbet birileri o yara izlerine dokunur
acın da biraz olsun hafiflemeye başlar...

Herşey yapılabilir bir beyaz kağıtla,
Uçak örneğin, uçurtma mesela.
Altına konabilir bir ayağı ötekilerden kısa olduğu için sallanan bir masa veya şiir yazılabilir süresi ötekilerden kısa bir ömür üzerine
Bir beyaz kağıda herşey yazılabilir, senin dışında
Güzelliğine benzetme bulmak zor.
Sen iyisi mi sana benzemeye çalışan herşeyden
Bir gül, bir ilk, bir sonbahardan sor.
Belki tabiattadır çaresi, senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin ve benim bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim.
Anlarım bitkiden filan ama anlatamam toprağın güneşle konuşmasını sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla

Göğsünde vurup parçalanan kalbi nihâyet
Bir saçları kan, gözleri keskin dişi çeldi.
Artık bitecek ruhunu sarsan bu şeamet
Zira saçı kan, sevgilinin ismi ECEL'di

https://youtu.be/N6jXkb3QMgE okuma dinle

neyzen tevfik - mecnun
yürü bre ehli deve enddıbını göreyim.
sensiz geçen gecelerin ecdadını gibeyim.
mecnun gibi top muyum bir am için öleyim.
leylayı da gibeyim mecnunu da gibeyim.

bana yar olmayan karının izzetini itibarini gibeyim.
yansın karıların alayı su veren itfaiyenin hortumunu gibeyim.

düşmüşüz bir huurnun belasina,
koymadik diye taaa dıbının ortasina.
kader böyle yazmış hatırasına,
ben böyle hatiranin hikayesini gibeyim.

kerem dagları deler bir amcık uğruna,
aslı gitsin de, ona buna vurdura.
bir kari için değer mi hiç bütün bunlara,
her taraf amcık dolu mala iyi vurana.

fuzuli am pesine düştün gurbete.
am serindir, am derindir, şifa verir millete.
ye kebabı, iç şarabı, vur karpuz züte.
bu gidişle, yarrrağımı gidersin cennete

Ölüyorum tanrım
Bu da oldu işte.

Her ölüm erken ölümdür
Biliyorum tanrım.

Ama, ayrıca, aldığın şu hayat
Fena değildir...

Üstü kalsın...

başlığı açan arkadaşa gelsin
Nazım Hikmet Hoşgeldin Kadınım

Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş leğenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.

Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını basdın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...

Esmerim fıstık gibi kalçası yastık gibi
Ben o kalçaya dayadım pirelli lastik gibi

Arabadan inmem diyor faytona binmem diyor
Ayakları omzumda hâlâda vermem diyor

Odamda bir erik var zütünde bir delik var
O deliği bana ver sana bir 50lik var

Tavşan gider ekine kulakları dikine
Balmı sürdün zütüne tatlı geldi gibime

Hamam tası gümüşten yeni geldim gibişten
Bana bunu öğreten senin yavşak enişten

Devdıbını siz getirin bilen yazsın...

Merhaba kadın,
Sensiz geçti en gözde yaşlarım
Şimdi gidiyorsun, ayaklarında güz yaprakları,
Dönersen arkana, bakma, kapa gözlerini
Gerçi bakmasanda görürsün, üşümez gözde yaşlarım

benbabanizim

Zaman, can çekişirken,
Akrep yelkovan, arasında;
Bir adım öteye gidemezken geceden,
Ay, ışığını çekerken sinesine,
Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara,
Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu,
Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime,
Saat on ikiyi beş geçiyordu.

Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm;
Masum, yalınayak çocukluğum;
Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim,
Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına,
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Herkes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.

Dişlerimle, şafağı sökmek isterken karanlığın göğsünden;
Gün ağarıyordu saçlarıma,
Tel tel,
Raylarımdan çıkıyordum,
Vagonlarım kopuyordu bir biri ardına,
Savruluyordum,
Bir cinayete kurban gidiyordum,
Kaza süsü verilmiş,
Faili meçhul bir ölüm biçiyordu terzi masasında,
Bir tabuta çivileniyordum.
Saat on ikiyi beş geçiyordu

Bir gün evleniriz çocuğumuz olur belki
Bana benzer şair olur
Sana benzer şiir olur

sözlüğün henüz buna hazır olduğunu düşünmüyorum.

Birini öldürür toprağın altına gomersin ya.
Senden başka kimse bilmez uzaktan bakınca orada birinin yattığını.
Sevdiğin insandan vazgeçtim demek'te öyledir
Sevmiyorum artık dersin kimse bilmez ama sen
bilirsin içinde çürüyen cesetin kime ait olduğunu

Senin kafanın içi
yıldızlı karanlıklar
kadar
güzel, korkunç, kudretli ve iyidir.
Yıldızlar ve senin kafan
kâinatın en mükemmel şeyidir.

Acılara batmamış bir aşk söyle bana
Yıkmamış kıymamış olsun bir aşk söyle..

selam verdim, rüşvet degildur deyyu almadılar. burda anlatılmak istenen ne arkadaşlar? fuzuli demiş ki :D o dönemdeki devlet adamlari o kadar alismislarki rüşvete :D, rüşvet değil diye selam almıyorlar

Ne hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar
Ne şeytan günahı
Benim seni beklediğim kadar