...
Altini ser incisi ker...

Hadi herkes sevdiği şiiri buraya biraksin yarin hepsini okurum♡

Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum.

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski istanbul mudur
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor
Sokak lambaları birden yanıyor
Kaldırımlarda yağmur kokusu
Ben sana mecburum sen yoksun.

Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşam üstü ansızın yorulur
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu
Bir kaç hayat çıkarır yaşamasından
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor
Eski zamanlardan bir cuma çalıyor
Durup köşe başında deliksiz dinlesem
Sana kullanılmamış bir gök getirsem
Haftalar ellerimde ufalanıyor
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
Ben sana mecburum sen yoksun.

Belki haziran da mavi benekli çocuksun
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun
Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor
Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin
Kötü rüzgar saçlarını zütürüyor

Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Bu kurtlar sofrasında belki zor
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Sus deyip adınla başlıyorum
içim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
Hayır başka türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin.

Attila iLHAN

azm-i hammam edelim sürtüştürem ben sana
kise ile sabunu, rahat etsin cism-ü can.

lal-ü şarap içirem ve slatup geçirem
parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahşan.

eyil eyil sokayım iki tutam azmıdır?
lale ile sümbülü kakülüne nevcivan.

diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,
bir gümüş ibrik ile destine ab-i revan.

salınarak giderken arkandan ben sokayım,
ard eteğin beline, olmasın çamur aman.

kulaklarından tutam, dibine kadar sokam,
sahtiyenden çizmeyi, olasın yola revan.

öyle bir sokayım ki kalmasın dışarda hiç
düşmanın bağrına hançerimi nagıhan.

herkese vermektesin bir de bana versene,
avuç avuç altını, olsun kulun şaduman.

eğer arzu edersen ben ağzına vereyim,
yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman.

Bide beyit yazayım
Kimsesiz hiç kimse yok herkesin var kimsesi
Bugün ben kimsesiz kaldım ey kimsesizler kimsesi

biz ne zaman yelken açsak sevdalara
kesiliyor bütün rüzgarlar
ve biz ne zaman bir parça aşk istesek
yanlızlık kesiyor önümüzü

Fuzuli - Su kasidesi

Tâ kalbe giren gözlerinin şûlelerinden
Gel sevgili, gel sen bana bir semli kadeh sun!
Hiç titretmemiş kalbimi oynattı yerinden,
Oynattı evet sendeki baş döndüren efsun! ATSIZ

Bir gülü sevdim,bir de seni
Gülü sevdim dikeni battı
Seni sevdim zütün kalktı
Doktor Babayaro

Gülümseyebilirim ve gülümserken cinayet işleyebilirim,
Ve bağırabilirim yaşasın diye kalbimi sızlatana kadar,
Ve ıslatabilirim yanaklarımı yapmacık gözyaşlarıyla,
Ve sokabilirim şekilden şekile.

Kıyamam deme
Kıyarsın,
Öyle şeyler yaşatır ki zaman
Amina bile koyarsın...

Anısı biz olalım bu sokakların
Öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin..
- Ahmet Telli

Metinlerde Buluştuk / Cemal Süreya

Metinlerde bulustuk kopkoyu deyimlerde,
Kosut ve es zamanli okuduk kimi kitaplari;
O arada iki de defterimiz oldu,
Biri babasina daha cok benziyor.

Bir turlu kotarilamayan ugras,
C harfini daha yeni donmusuz;
Gozlerimizde Ibni Sina bozuklugu,
Dostumuzsa, Bodrum'da, donmez geri.

Uzaklardaydin, oracikta, obur kitada,
Keske yalniz bunun icin sevseydim seni.

sarılabileceğin herkesi öldürdün sen.
seninle konuşabilecek her şeyi susturdun.
sevdiğin müzikler seni sevmiyor artık,
dokunduğun tenleri çürüttün sen,
yazıldığın şiirleri utandırdın her harfinden
sen oradan geçerken bir ev bile kendini canlı hissederdi,
taştan duvardan yapılmamış gibi olurdu bu şehir.
seni öpebilecek her dudağı kanattın sen.
seni sarabilecek her kolu kopardın.
sana güzel bakan her gözü kör ettin.

elbette yalnız değilsin ama,
seni üzecekler kaldı etrafında,
seni kıracak olanlar
sana acı verecek olanlar kaldı.

bu yüzden kırıldım diye sakın ağlama sen,
bu yüzden acı çekiyorum diye kahırlanma sakın.
için yanarsa şayet,
içindeki bıçakları o ateşte ısıtıp bu yarayı dağlama.

bir gün çok yalnız kalırsan bunu tekrar et;
“ gidecek bir yerim vardı,
orayı yıktım.”

Yeni nesil şairlerden Gökhan inesi
-Panşehir kitabından.

Bu devirde herkes hep ben der
Kimisi gönülden kalender
Yaşam dediğin böyle işte
Altını şer incisi ker

BEKLENEN

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

Necip Fazıl KISAKÜREK

SESSiZ GEMi
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.


Yahya Kemal BEYATLI

Sanma şâhım herkesi sen sâdıkâne yâr olur
Herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyâr olur
Sâdıkâne belki ol bu âlemde dildâr olur
Yâr olur ağyâr olur dildâr olur serdâr olur

Yari yar olanin
Yar sarar yarasini
Yari yar olmayanin
Felek giber anasini

Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Şimdi nerdesin diye sakın sorma
Sen çağırdın da ben gelmedim mi?

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,
Yağmurlu havalara... Bu kasvetli akşamlara
Sen varken
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına
Otobüs duraklarına...
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım...
Yıkılmazdım biten sevdaların ardından
Gidenlere küsmezdim
Kalanlara acımazdım...
Sen varken böyle üşümezdim-titremezdim
Masumdum, çocuklar gibi
Böyle delirmezdim-küfretmezdim...
Hele ölmeyi hiç düşünmezdim.
Şimdi soruyorum sana
Adı sevdaysa bu cehennemin
Sen yaktın da ben yanmadım mı? Biliyorsun
Bütün acılarına 'yeşil ışık' yaktım olmadı
Bütün korkularına'arka çıktım'olmadı
Dağlara merdiven dayadım olmadı
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı
Sevdim olmadı -yandım olmadı-taptım olmadı
Benden artık pes
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes
Nasılsa gidiyorsun
Biliyorum git...
Ama ardında
Ağlayan bir çift göz
Paramparça bir yürek
Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan
Çek silahını-daya sırtıma
Titrersem namerdim...
Sen vurdun da ben ölmedim mi?

Ahmet Selçuk ilkan

ferhat bir dıb ugruna dagları dele
aslı gidede ona buna vurdura