Rez

Köpeği aldım ve kampüse gittim. Yolda sık sık durdurup seviyorlardı kızlar. Köpek beslemek de amma güzelmiş be Gia dedim kendi kendime.
Bir sorun vardı, köpek kendini sevdirmiyordu. Küçük bir şey olmasına rağmen ırkından dolayı agresifti. Hırlıyordu. Sevmiştim bu pekekenti. ismini de "Dost" koymuştum.

Bu arada "dostum" diye hitap ettiğim okuyucularım, bize köpek mi demeye çalışıyorsun gibisinden düşünceler aklılarına getirmesin

Dost'umu da aldım ve bir cafeye gidip oturdum.

Çay sigara yapıyordum ki Semanur geldi.
(Semanur=S)

S: Oo Gia ne yapıyorsun?
Gia: ismimi nereden biliyorsun dıbına koyayım?
S: Kibar ol biraz!
Gia:Hee tamam.
S: Köpek senin mi?
Gia: Evet.
S: Sevebilir miyim?
Gia: Sev ama elleme.
S: Off gıcık.

Masadan kalktı ve gitti. Çok da gibimdeydi anasını satayım.
Dost'u aldım ve arabaya bindim. Veterinere zütürdüm. Biraz bilgi aldım. Aşı yaptırdım.

Eve gittim.

Semanur mesaj attı WhatsApp'tan.

Rezerved

pREZervatif Gia yazarsa okunur

rwzerevd

Eve gittim. Canım sıkılıyordu. Telefonla uğraşmaya başladım.

WhatsApp a girdim.

Gezinirken Semanur u gördüm. Fotoğrafı görünüyordu. Allah Allah. Mesaj attım:

"Fotoğrafını herkese açık yapmandaki mantık nedir?"

"Sen kimsin?" Yazdı.

Şundaki egoya bak anasını satayım. Havasını indirmek gerek.

"Herkesin arabasına pat diye binmendeki mantık nedir mi yapmalıydım acaba?"

Bir süre cevap ver(e)medi. Yazdı yazdı sildi.

iyi indirmiştim havasını.

"Peki sen neden numaramı aldın?" Yazdı.

Güzel soru neden almıştım numarasını dıbına koyayım?

Görüldü yaptım.

O akşam dışarı çıktım tekrar. Kendime köpek alacaktım.

Barınağa gittim 500 lira karşılığı Amerikan terrier yavrusu aldım bir tane ve eve getirdim.

Kartona koydum. Öğrenmem gerekti nasıl beslenir vs.

O gün de öyle geçmişti. Yarın köpeği üniversiteye zütürecektim.

ooooo gia usta yaz be rez

Gia hayatımızı gibtin ciğer bırakmadın ciğer birader

Rez panpa devam

Güvenliğin orada yavaşladığım, ön kapım açıldı, içeriye bir kız bindi.

Şaşırdım. Bu kimdi?

Döndüm hayırdır dıbına koyayım? Dedim.

Masumca baktı,"x cafeye yetişmem gerek lütfen. Ne istersen yaparım. zütür beni oraya iki dkda" dedi.

Telefonumu uzattım,"numaranı ver zütüreyim." Dedim.
Hay aklımı gibeyim. Neden böyle bir şey yapmıştım?

Neyse kız aldı numarasını yazdı, kaydetti.

"Semanur diye."

Ben bastım yetiştirdim kızı bıraktım cafeye. Tekrar kampüse döndüm. Oturdum bir cafeye. Kızı düşündüm.

Kıvırcık ve beline kadar saçları vardı. Kıvırcık saçlar her zaman dikkatimi çekmiştir.
Üstelik cesurca bir düşünce ile o saçları kızıl yapmıştı.

Kadife bir ses tonu vardı.

Zayıf ve kibardı. Ama sıska durmuyordu. Minyon daha çok.

Telefonu elime aldım, mesaj yazdım, geri sildim.

Banane anasını satayım. Zaten numarayı bile neden istediğimi anlayamamıştım.

Üniversiteye gidecektim. Bölümlere baktım. Hiçbiri iç açıcı gelmiyordu.
Okumaktan soğumuştum.

En eğlenceli olabilecek bölüm radyo ve televizyon gibi geldi ve onu yazdım.

Evet izmir Dokuz Eylül üniversitesi, Radyo televizyon ve sinema bölümü gelmişti.

Babam pek karışmadı bölüm seçimime. Üniversite kazandığıma seviniyordu.

Kendi eski arabasını bana ferdi. Ford Fiesta.

Hesabıma da yüklü miktarda para yatırdı. Arabaya bindim ve gittim izmir'e üniversite başladığında.

Para boldu. Tek başıma ev tuttum. Zengin binler gibi davranmıyordum ama. Çektiğim acılar olgunlaştırmıştı beni. Etrafımda bana yazan kız da çoktu. Büyük ihtimalle paramı yemek istiyorlardı. Yüz vermiyordum.

Babam da o kadınla evlenmişti. Umrumda değildi açıkçası. Çünkü kadın da zengindi. Para için evlenmemişti babamla.

Günler böyle rutin geçiyordu. Bir gün aldım arabayı, kampüse gittim.

Lise son olmuştum...

Aradan geçen yıllar acımızı biraz hafifletmişti.

Ben tekrar derslerime sarılmıştım. Giyimim de iyiydi babam sağolsun. Anlar o işlerden.

Babam iş yerinden bir kadınla konuşuyordu. Biliyordum ve bana söyleyemiyordu.

Yılbaşı gecesiydi. Babamla beraber kutlayacaktık. Babam eve geldi. Baktım bir tane de viski almış. 100 Cl.

Demek ara ara içtiğimi öğrenmiş.

Oturdu viskileri koydu. Baba oğul içelim dedi.

Başladım konuşmaya:

Gia: Baba bak madem birbirimiz hakkında bir şeyleri uzaktan yakından biliyoruz ve birbirimize söyleyemiyoruz, bugün konuşalım. O kadını biliyorum. Evet annem öldü. Onun yerini kimse dolduramaz senin için. Ama yaşın genç. Bu eve bir kadın şart. Ben bu sene üniversiteye gideceğim. Kazanamasam bile sen özel üniversiteye gönderirsin. Yalnız kalma. O kadınla evlen.

Utanmıştı ama gözlerinin içi gülüyordu. Bu sözlerime sevinmişti. Bir şey söylemedi ama o kadını ben üniversiteye gidince alacaktı eminim.

Bir bardak daha koydu,bir de sigara verdi.

Şerefe!

O gece öyle geçti.

Ertesi akşam oldu. Babam yanına çağırdı. Benle konuşmak istiyormuş.

B: Bak Gia senle bir şey konuşacağım. Öncelikle dün sana vurduğum için özür dilerim. Şimdi iki medeni insan gibi konuşacağız. Beni anlayacağına eminim.

Gia: Konuşalım.

B: ilk başta şu sigara mevzusundan başlayacağım. Senin annen neden öldü?

Gia: Kanserden.

B: Hah işte sende bulaşma bu illete. Sonunun böyle olmasını mı istiyorsun?

Gia: Bak baba. Annem ölünce sen de tekrar başladın sigaraya. Biliyorum umrunda değil senin kanser olman. Annem öldü. Senin şu an tek yaşama sebebin benim. Ben olmasam kendini öldürürsün. Benim de içimde nedenini bilmediğim bir yaşama isteği var. Yoksa hayata bağlanmak için benim de bir nedenim yok. Kısıtlanmak istemiyorum. Bedenim küçük ama ben büyüdüm baba. Yaşamamı istiyorsan karışma. Evet diğer mevzu neydi?

Babam cevap veremedi. Gözleri dolmuştu. Kravatını çıkarttı ve balkona çıktı. Sigara içmeye çıktı.

Okuyorum panpa devam

Gülüşüme sesleri geliyordu. Birisi "gibek mi la şu çocuğu?" Dedi.

Camdan dışarı çıktım ve koşmaya başladım. Ana caddeye girdim ve hâlâ koşuyordum. Kolumdan birisi tutup direkt arabaya soktu beni.

Polis arabasıydı. Babam kayıp ilanı vermiş. Emniyete gittik.
(Polis=P)

P: Neden kaçtın?
Gia: Sen neden bu işi yapıyorsun?
P: Soruları ben soruyorum. Saçmalama.
Gia: Neden bu işi yapıyorsun?
P: Para için.
Gia: Parayı neden kazanmak istiyorsun?
P: Yaşayabilmek için.
Gia: Ben de o sebepten kaçtım.
P: Oğlum senin kafan mı güzel? Burası istanbul. Tinercisi balicisi her türlü tak var. Seni harcarlar.

Babam gelmişti.

Sorgudan kurtuldum böylece. Bana sarıldı. Öptü. Hiç tepki vermedim.

Eve gittik. Babamın masasının üzerinde duran sigaradan aldım ve balkonda yaktım.
Babamın tepkisini bekliyordum.

Hiçbir tepki vermedi ve yatmaya gitti.

Ben de sigarayı bitirdim ve yatmaya gittim. Yarın okul vardı ama gitmeyecektim. Özel okulda okuyordum. Devamsızlığı kim gibine takıyordu?

Bir ara sokak buldum ve saptım oraya. ileride bir harabe vardı. Girip girmemek arasında ikilemde kaldım. Girmeye karar verdim çünkü üşüyordum ve uykum gelmişti.

Girdim.

Birkaç karyola, masa, enjektörler ve şu şişeleri vardı.

Karyolanın oraya doğru yürüdüm. Kırmızı bir iç çamaşırı vardı. Ayağımın ucu ile attım aşağı ve karyolaya uzandım.

Uykum vardı ama uyku tutmuyordu. Ne yaptığımı düşünüyordum. Nerede olduğumu ve ne yapacağımı.

Düşünceler arasında uykuya dalmışım.

Ayak sesleri ile uyandım, hemen kalktım. Üç tane adam gelmişti. Gülüyorlardı. Ellerinde bira şişeleri vardı. Beni görünce duraksadılar. Sokak çocuğu olmayacak kadar üzerim iyiydi. "Hayırdır kardeş?" Dedi birisi. "Evden kaçtım." Dedim.

Uyuşturucu için gelmişlerdi. Her hallerinden belliydi. "Burası bizim mekan uza!" Dedi diğer adam. "Gidemem en fazla yan odaya geçerim." Dedim ve yana geçtim. Kulağım hâlâ yan taraftaydı.

Sadece iki okuyucu kâfidir. Boşa yazmak istemiyorum okuyan varsa yazıyorum hemen.

Gittim attım kendimi bir banka. Sigara yanımdaydı. Sürekli içiyordum ve istanbul artık daha da anlamsız bir şehirdi. Bir dilenci geldi yanıma para istemek için.
"Tek mal varlığım bu dedim" Marlboro'yu uzatarak.

Almadı.

Uzattım tekrar, "Dilenciler de Marlboro içer." Dedim. Ve ekledim "Yeter ki kimseye gösterme" Aldı sigarayı ve uzaklaştı.

Üşüyordum. Eve dönse miydim? Dönemezdim. Baba dediğim adam bir sigara için tokat atmıştı bana. Yürümeye başladım. Cebimde sadece 15 lira vardı. 5 lirasına simit meyve suyu aldım. Karnımı doyurduktan sonra bir parka oturdum. Birbiriyle öpüşen sevgilileri izledim. Sıkılıyordum. Gece yarısına yaklaşırken saatler park da boşalıyordu. Evden de baya uzaklaşmıştım. istanbul yutmuştu beni. Yolu da unutmuştum.

Zabıtalar geliyordu. Görünmeden kaçtım. Eve zütürürlerdi beni.

Ara sokaklar en iyisiydi aslında.

Kendime bir ara sokak bulmaya karar verdim.

RZZZZZZ

kör olmak deniyo ona huur çocuğu