oturmak.

Yağmurlu ve soğuk bir gecede yürümenin yorgunluğunu atmak üzere,

üşüyen ellerin cebinde boş bir otobüs durağında oturmak. Rengarenk

tabelaların yakamozunu taşıyan asfaltta sek sek oynayan yağmur

damlalarını izlerken, kulağında geceye rağmen bitmeyen hayat

koşuşturmacasının sesleri uğuldar. Yol isteyen minibüsün korna sesi,

hastası acil ambulansın sireni, yetişmeye çalışmanın telaşındaki

ayakların ıslak kaldırımda çıkardığı su sesi... cebinden bir sigara çıkarır

yakarsın. Üflediğin gri dumanda bile rengarenk tabelaların yakamozu,

içinden geçmeye çalışan yağmur taneleri. Yanına oturan birine bir dal

uzatırsın, sağ ol dese de ısrarın başarıya ulaşır ve geceye gri duman

üfleyen iki insan nefes almaya devam eder. O gelecek bir otobüs

beklerken sen koca bir hiçin peşindesindir. Selam verip kalkar, ellerin

cebinde hiç uğruna yürümeye devam edersin..