başlıyorum atmaya

yavaşça evden çıkıp güvenli bir yer bulmalıydım. apartmanda korkutucu bir sessizlik vardı, ve bu beni ürkütüyordu. ev arkadaşlarım neredeydi ? kafamdaki deli sorularla merdivenleri yavaşça inmeye başladım...

6. kat.. normaldi. tek bir ses bile yoktu.. devam ettim adımlarımdaki sessizliği bozmamak için parmak uçlarımda iniyordum merdivenleri. ve sonunda oldu. 5. kattaki öğretmen hanımın evinden sesler geliyordu. hırıltıyla karışık sesler. ne yapmalıydım ? ya hala hayattaysa ? mantığım doğruca aşağı inmemi söylerken kalbim içeriye girip yardm etmemi söylüyordu. bir karar vermeliydim...

(ÇALMAMIŞ GiBi REZ ALIN DA BOŞA ANLATSIN BEYLER XD)

kapı açıktı. yavaşça ittim. kapının gıcırtısı kalp atışlarımı bastıramıyordu. elimdeki bıçağı önde tutarak yürüdüm. ev düzenleri aynı olduğu için dizayna alışıktım. önce oturma odasına baktım sessizce.. boştu.. kafamı mutfağa çevirdim yaklaştıkça sesler artmaya başladı. mutfak kapısından içeri baktığımda yediğim herşeyin bir anda ağzıma hücum ettiğini hissettim.. kendime zor hakim olarak karşımdaki tabloyu idrak etmeye çalışıyordum. aman tanrım...
tek görebildiğim öğretmenin ikiye ayrılmış bedeni ve dışarı çıkmış bağırsaklarını kemiren bir insandı.. artık insan olduğunu pek sanmasam da bu gördüklerimi değiştirmeyecekti. ne yapmalıydım. arkamı dönüp uzaklaşmak istiyordum ancak bu tehdidi ortadan kaldırmalıydım.

Bune aq eski hikaye değilmi bu

Partlar hazır bu aksama biticek hikaye atmaya baslicam birazdan belli edin kendinizi

Aq bu sözlüğün efsane hikayesi insan alıntı falan yazar aq çocuğu cuguleyin ibineyi

eetttt pqnpaa

ÇALINTI BEYLER SERi ÇUGU ÇALINTI YAZAR iNSAN OĆ EN HAS HiKAYELERDEN DiR BU BiLMEYEN Mi VAR

geçen sabah uyandığımda ev bomboştu

Ben evi boş bulsam otuzbir çekerim amk

Rezerve

PReZZervasyon

Rezz okuyacam

bana bak çarıklı sensin !!!

- bana mı dedin ???

evet ! sana ! sana , sana sana hepinize bee! rezil, iğrenç yaratıklar !

hiç mi insanlık yok sizde hea? nedir bunlar hea, nedir? nasıl yollarsınız bu pislikleri o tertemiz insanlara ?

onlar kitap istiyor. kalem istiyor, okul istiyor, okumak istiyor. onlara yardım elinizi uzatacağınıza, bir de utanmadan sıkılmadan alay ediyor, küçük görüyorsunuz. aslında alay edilecek, küçük görülecek birileri varsa o da sizlersiniz. hiçbir işe yaramayan, asalak gibi yaşayan sizler.

utanacağınızı bilsem, yüzünüze tükürmek isterdim ama ondan da anlamazsınız ki siz.

Reserved

Rezerved

o anda sırtımdaki çantadan çıkan seslerle kendisine ziyafet çeken zombi bir anda bana döndü. donup kaldım. yaptığım tek şey hiç bir şey yapmamak oldu. garip sesler çıkararak üzerime yürüyordu. bense sadece geriye gidiyordum.. ta ki duvara deyene kadar. belki ölüm anım bu diye düşündüm.. zombi üzerime geliyordu, ellerini omuzlarıma attı ve korkunç bir güçle beni kendisine çekti ısırmaya çalışıyordu. benimde yaptığım tek şey elimdeki bıcağı göğüs kafesine saplamak oldu.. hiç bir etki etmemişti. ısırmak üzere olduğu kolumu çekince bıçağı göğsünden alabildim ve gözlerimi kapayıp var gücümle yüzüne doğru savurdum. bıçak sert bir zamine çarptıktan sonra elimden kaydı. bir yıkılma sesi işittim. gözlerimi açtığımda zombinin alnında bir bıçakla yerde yattığını gördüm. her tarafım kan içindeydi. fakat bu benim kanım değildi. ve o an yediklerimin hepsini çıkardım..

Okuyan varsa belli etsin kendini bos bos yazmıyım

Tutarsa zombilerin çılgın kaltagı olucam.

Olum ben bunu daha önce okudum la