0
yürüyorum... sabahın erken saatleri... 8 civarı... hava hafif serin... rüzgar uykudan kapanmış gözlerimi okşuyor gibi... o sırada gözlerimi yavaşça araladım... telaş içerisindeki insanları gördüm... hepsi bir yerlere yetişmek derdindeydiler... güneş tam karşımdan yükseliyordu... ışık hüzmeleri araladığım göz kapaklarımdan içeri girdiler... o an kafamı yere doğru çevirdim... kaldırım kenarında, sol tarafımda uyuyan iki yetişkin köpeği gördüm... biri uyanmak üzereydi... anlaşılan o da sabahın sert ışığından rahatsız olmuştu... gözlerini yavaşça açtı... bana baktı, gözlerimin içine baktı... sanki içimi görüyormuş gibi baktı ve bana dedi ki: ne bakıyon lan yaraaam... o an yaşam sisteminin ne kadarda ilginç ve anlaşılmaz olduğunu bir kere daha hissetmiştim...
