Gece olmuştur, evde ki herkes uyumuştur. Kulaklığını alırsın ve yatağına yatarsın. Kulaklıkta çalan şarkıda ki bir cümle sana o'nu hatırlatır.O ki , senden ayrılmıştır,o ki belki seni hiç sevmeyi denemeden red etmiştir seni. işte o red edilme dakikaları aklına gelir ve gözlerin sulanır. Yastığa başını koyduğunda aklına gelen ilk kişi aslında senin hayatını giben kişidir.Ama senin tedavinde ona bağlıdır, Acında o dur , ilacında. Eğer başka derdinde çoksa yaşlar durmadan akar ve yastığın bir bölümü ıslanır ters çevirir ayağa kalkarsın telefonu bırakırsın sessiz adımlarla balkona yürürsün. Yazın o sıcak havası yüzüne çarpar ve ufak bir rahatlama.Bir sandalye çekersin. Oturursun ayaklarını dikersin balkon mermerine. Hayatın boyunca seveceğin kız belki 1 ay sonra evlenecektir.Sen onun umrunda bile değilsindir ama sen, hayatının en mutlu olman gereken dakikalarında onu düşünerek kendini üzersin.
işte o sonsuz düşüncelerin arasında gözlerinden yaşlar süzülür . Ve işte böyledir geceleri ağlamak. Hüzündür,red edilmenin üzüntüsü vardır insanın içinde. Milyon dolarlar verselerde bastırmaz dindiremez içindeki acıyı. Göğüs kafesindeki daralma,sol yanındaki karamsarlık, hiç bir şekilde sevdiğin kişinin umrunda değildir.O hayatını yaşar eğlenir , sen ise her zamanında ona karşı yaptıklarını düşünür pişmanlık duygusuyla yaşarsın..