ne güzel olur öyle değil mi dostlarım.O acılarımızı ortaya çıkaran güneş kaybetse ve doğamasa şu dünyaya bir kere daha.
-Mutlu insanlar severmiş güneşi, inanmazdım küçükken.
-Korkardım geceden, halbuki geceden iyi yoldaş yok imiş.
-Güneşi siz aydınlık mı görüyorsunuz, bize güneş görünmez dahi.
-Öylesine arzularız geceyi ve ıstırab olan karanlıkları.
-Güneşten kurtulmak adına karanlıklar ile kucaklaşırız biz, sarar dört bir yanımızı, çalar tebessümümüzü.
-işte bundandır dostlarım,biz gülemeyiz. Yalan yere olsa bile , gülemeyiz.
-insanlar ile anlaşamayız biz, cinler ile ifritler ile iblisler ile dost oluruz biz.
-Karanlıkta vücut güruh bulan ne varsa dostumdur benim, beni korkutsa ve beni öldürse dahi.

Devam ediyorum,Rez alıp şukulayarak destek veren tüm dostlarıma minnetlerimi sunuyorum.

-Bile bile teslim olursun geceye, sana vefasız olduğunu bilsen bile.
-Bakışlarımız donuktur bizim, nefeslerimiz yarım.
-Her nefesimizden payı veririz karanlıklara. Karşılıksız ve beklentisiz.
-Bu yüzden az yaşarız biz.
-Her nefes ciğerimizi yakar,Ve .. nefesler doyurmaz bizi.
-işte o an hiç doğmamış olmak arzulanır, dudaklardan lanetler uçar yüreklere saplanır.
-Fesih eder tanrı bizi,Biz nasıl doğmamış olmak ister isek, acır bize sahibimiz yaratmamış olmak ister bizi.
-Dualarımız vefasızdır, Duvarlarımız soğuk.
-Tuttuğumuz dallar ellerimizi kanatır, kurtarmaz bizi.
-Daha da batırır bu pisliğe.
-işte bu yüzden tutunurum geceye.Tek doğruyu söyleyen bana, konuşmayı dahi bilmeyen gecedir .
-Sessizliği kulaklarımı sağır eder,bir yorgan gibi sarar bedenimi.
-Narin yüreğim kırılır geceye, gece çaresizdir karanlıklar boğar bizi .
-Yine de arzulamıyorum güneşi, kurtarmasın beni bu acıdan, yakmasın bir kere daha göstermesin o'nun yüzünü bana bir daha.

Devam ediyorum.