gececilerin şerefine

üç yıldır hepsini kendim yazıp biriktirdiğim ancak tek bir tanesini bile hiç kimseye okutmadığım ve okutmam dediğim şiir ve metinlerim var. nedendir bilmiyorum ki bir tanesini bugün burada paylaşmak geldi içimden. bir sigara da buna yakın.

küçük bir sahil kasabasında eski bir ev olacak. her yolu denize çıkan küçük bir sahil kasabası. sonra tahta bir masa. bir ayağı boşlukta , bir sağa bir sola sallanıp duracak gece boyu. şişenin dibinde bir kadehlik rakı kalmış geriye. paylaşıcaz onu seninle. mezeler bitmiş , bir iki parça mezgit duruyor tabakta. tenimi okşayan rüzgar kokunu getirecek burnuma. yanımda sen , gözlerinin içinde ben , arkada cızırtılı bir taş plak ; ömrümce hep , adım adım...
ay yavaş yavaş kaybolacak , yerini güneşe bırakacak. kalkıcaz oturduğumuz yerden , taş merdivenlerimizden yirmi metre önümüzdeki sahile inicez. güneşin doğuşunu izlicez , kumların ayak parmaklarımızın arasında dolanışını hissedicez. ayaklarımı suya sokucam , sulu şakalar yapacaksın. sahilde yarışıcaz , balığa giden tekneleri selamlıyacaz. daha sonra güneş bütün kudretini gösterecek. yıldızlar kaybolacak , her şey daha aydınlık , yakıcı , sıcak olacak. birden bire kaybolacaksın. bensiz , mutlu hayatına döneceksin. ben ise ciyak ciyak bağıran martıların seslerine uyanıcam, akşamdan kalma tahta masamda.

birileri görseydi keşke

yine şizofrene bağlıcam

sağolun okuyan çıktı en azından da mal gibi hissetmedim kendimi

bu arada kıymetinizi bilin 15 yıllık arkadaşlarım bile bilmez bu durumu dolayısıyla okumadılar bunu. benim dışımda ilk okuyan sizsiniz.