Günün birinde Franz Kafka rutin yürüyüşlerini yaptığı parkta ağlayan küçük bir kıza rastlar.
Nedeni ise oyuncak bebeğini kaybetmesidir.

Kafka bebeği onun yerine aramayı önerir ve ertesi gün aynı noktada buluşmak üzere sözleşirler. Bebek bulunamaz. 
Kafka küçük kıza bebeğin ağzından bir mektup yazar ve buluştuklarında kendisine okur...

Mektupta şu yazar:
“Lütfen benim için kederlenme, dünyayı görmek için uzun bir yolculuğa çıktım. Sana başımdan geçenleri anlatacağım.” 

Kafka küçük kızla her buluştuğunda oyuncak bebeğin hayali maceralarını küçük kıza okur. Görüşmelerinin son gününde Kafka küçük kıza bir oyuncak bebek getirir. 
Oyuncak bebek kızın kayıp bebeğinden çok farklıdır. 
Ancak bebeğe iliştirilen küçük not soru işaretlerini giderecek türdendir: 

“Yolculuğum beni çok değiştirdi.”

Aradan yıllar geçer... Yetişkin hale gelen kız bebekte küçük bir çatlağın içine yerleştirilmiş notu fark eder...  
O notta şöyle yazar:
“Sevdiğin her şeyi er ya da geç kaybedeceksin, ama sonunda sevgi başka bir surette geri dönecek.”