gececiler gelin 2 milyon dolarlik isi nasil batird

panpalar, yine hayat hikayemden bi parca anlaticam. tamamini anlat diyen bi arkadas vardi eski hesabim nedense silindigi icin ona haber veremiyorum insallah gorur burayi

iki hafta sonra sirkete linz den bi kargo geldi panpalar. icinde kuracagimiz sirkete yatirim yapacak venture capitalist in biyografisi, son 1 aylik banka hesap hareketleri bile var. belki bir yillik maasim adamlarin gunluk hesap hareketiydi. american dream iste bu beyler

velhasil sirketi actik, biriktirdigimiz paraya gerek dahi kalmadi. 1.5 milyon yatirim aldik. gibimiz tasagimiza denk, 4 iyi arkadas her gun ayni ortami paylasmak inanilmaz keyifli. ne is yaptigimiza gelince, hepimiz co founder iz. kimse isci degil. kimse niye yatirim aldigimizi da anlamadi. kiz arkadasim lindsay bi gun cin de yeni gelisen bi sirkete park tasarliyor, oteki gun aksama kadar ofiste duruyoruz. durmak hic problem degil bu arada, ofisi resmen evimize cevirdik. 4 kisnin ortak evi oldu resmen. lindsay pianosunu, diger ikisi de elektro gitarlarini getirdi. ben bisey calmayi bilmedigim icin yemek isine sardim kendimi. kisacasi bol bol yedik ilk uc dort ay

bu arada yatirimcinin asistanlari her cuma happy hours ta bizi ziyaret etti. bizim 7 24 happy hours yaptigimizdan habersiz her cuma gelip icip eglenip gittiler. sorduklarinda got olmamak icin avusturyaya bi mektup daha yazdim. cin deki ufak bi sehir icin hazirladigimiz park prototipi icin gerekli baglantiyi bi kac hafta sonra yine biografiyle birlikte aldim

bioyla beraber aldigim notlardan biri de kontakt kuracagim kisiye nasil giyinip neyle gitmem gerektigine kadar ki tavsiyelerdi panpalar. bi suit giyip elime gao xingjian denen cinli yazarin kitabini alip gittim. bi restoranda ogle yemegine tesrif edildigim soguk suratli abiye kitabi takdim edip oturdum. zannediyorum bu adamlarin devlet rusvet islerinde kullandiklari bi sifre gibi biseydi bu. veya linzdekilerin bi mesajiydi bilmiyorum. isi aldik. bu da gayet kolay oldu. simdi o zamanki halime diyecegim tek laf, adam gibi is yapacak kabiletyin olsa belki 500 milyonun olurdu...

panpalar, cinlilerle calismak kolay degil. hele benim gibi evraktan degree almis haddini bilmezlere gidip mimarlik isi almak dusmezmis. bu yavsaklar cogu kent merkezini daha yeni yapiyor, magaradan cikmis gibiler. nitekim paul ile gittigimiz gorusmede butun sehir merkezinin yapilanmasini aldik. ne kadar cok buyuk yer alirsak o kadar iyi oldugunu dusundugumuz icin paul la direk kutlama havasina girdik panpalar. geri donerken devasa bi karton dinazor heykeli almistim hic unutmuyorum.

▲ ▲
[o.o]
/)__)
-"--"-
ccc gececi tayfa ccc

amk uzuuuuuun uzun yazıyon
şaşırmadım batırdığına o yüzden okumuyorum

2 tl si yok 2 milyon dolardan bahsediyo amk liselisi

rezerved

8 yaşından 21 yaşına kadar avusturyada yaşıyon ve süper türkçen var.

yalanına sokuyum panpa

kiz arkadasim mimar panpalar. paul'un manitasi rebecca ile ayni sirkete calisiyolardi. ve kendi startuplarini basltmak gibi bi gayeleri vardi. fakat o donem bunun icin musteri portfolyalari yeterli degildi yani bunun turkcesi sirketi kuracak paramiz vardi ama musterileri yoktu. avusturyadaki staretzmin dostlarina birer mektup yazdim. dusunun ki staretzimin kendisi degil, dostlari dunya capinda nufuslu insanlardir panpalar. h1b icin gerekli akademik degree yi gayet usullu ve yasal yollardan cok kisa sure icinde almami saglamis insanlar.

isten cikinca partiye gitmekten, evin etrafindaki barlari gezmekten baska bisey yapmaz olmustum. kimse ben kadar gezmiyodu. ve cevrem inanilmaz genisledi. ve takip edenler biliyordur muhtemelen, onceki yil hindistandaki dolandirici h1b sirketleri kapandiktan sonra kota gec doldugu icin premium vb basvurular inanilmaz artti. bu da benim ise maas + daha fazla eglence olarak yansidi. sirketimiz buyudu, terfi ettim, daha fazla ictim daha fazla eglendim. buyuk bi ev kiraladim. herseyini kiz arkadasima tasarlattim, bi kac ay sonra iliskimiz ciddiye biinince o da tasindi bana. hayatimin en mutlu donemiydi beyler. isim duzgun, iliskim duzgun, eglendigim cevre inanilmaz... benim gibi 21 yasina kadar insan yuzu gormemis biri icin resmen cennetti o zamanlar

cabuk yaz amk gavuru

entry-nick

açacağın başlığı gibeyim liseli

beyler hayatim mardinde basladi. ailem normalde antalyali ama babam mardinli bi belediye baskaniyla siyaset vb islere girdigi icin orada dogdum ve 5 yasina geldim. daha sonra beni dedemlere teslim ettiler, antalyada 2 yil okula gittim. dedemlerin yasadigi ufak bi kasabaydi beyler. duzgun egitim alabilmem icin avusturyaya gonderdiler beni 8 yasinda.

oraya gittikten 21 yasima gelinceye kadar (simdi 24 yasindayim) avusturyada linz'e 25-30 km uzaklikta bi koyde yasadim beyler. simdi neden iyi egitim almaya koye gittigimi soran olacaktir. dedem diye bahsettigim kisi anne tarafindan dedem. ve anne tarafim hristiyandir. dedemin sevdigi dostlarindan biri de, benim de sonra babamdan cok sevdigim 78 yasinda bi staretzdi beyler.

varsa eger tarikat mensubu hristiyan arkadas staretzin ne derece tasakli bir insan oldugunu bilir. ne yaz tatilinde, ne baska tatilde turkiyeye gelmedigim icin hayatimin 21 yasina kadar olan kismi bi klisede gecti beyler. her tur ameleligi yaptim, dayak yedim, davet edilmedigim sofranin bulasigini yikadim, hirsizlikla suclandim... ama bi kez olsun saygisizlik etmedim cunku 4 yil once vefat eden staretzimizi cok seviyodum. o da beni cok seviyordu devamli kilisede kaldigim icin. ve oglu olarak gordugu icin.

bu kismi hizli geciyorum beyler caninizi gibmayayim fazla, staretzimiz vefat ettikten sonra kilisede dislandim. dislanmasaydim belki cok farkli yerlere tavsiye edilecektim. nihayetinde yine staretzimizin dostlarindan birinin tavsiyesiyle 2008 yilinda abd ye geldim beyler